Düşlerim Bir Gizli Hazine ~İSLAMİ~

20. Bölüm - İntihar

Hepinizin bayramı mübarek olsuuuun.. Ancak sonuncu güne yetişti ama neyse.. ^～^
..........................................................

~~Mete~~
1 ay olmuştu.. Ahu gideli.. Birdaha ondan hiçbir haber almamıştım.. Ablamı düşünmüştüm.. Emir abiyi aramak istemiştim.. Ama sonra halime bakıp vazgeçmiştim. Hangi abla 17 yaşındaki kardeşinin uyuşturucu ve sigara kullanmasını isterdi ki?

Eve de bayadır gitmiyordum. Arabada yada barda yatıyordum. Bu halimden de sıkılmıştım. Hiçbir uğraşım olmadan hayat devam etmiyordu.. Belki sırf eğlence olsun diye yaz okulu ve derslerine katılabilirdim. Belkide sadece eve gitmeliydim.. Bugün uğrayabilirdim aslında.. Kendime ev alabilirdim babamla konuşup.. Bu da iyi olabilirdi..

"Mete! Oğlum daha nekadar böyle devam edecek? Lan bir eve git bari beni sevindir.. "

Sabahtan beri bana söylenen barmenim kendinden bıktırmıştı zaten. En azından evden eşya toplardım. Sarj aleti gibi..

~~
"Annem evde yokmu?"

"Evdeler efendim fakat şuanda müsait olmadıklarını söylediler ama Hakan bey çalışma odasındalar.."

"Oo Hakan eve de gelir miydi ya?"

Babamın çalışma odasına kapıyı çalmadan girdim. Beni görünce biraz şaşırmıştı.. Gelmemi beklemiyor gibiydi..

"Bana bir ev ayarlaman lazım.. "

"Bunun için izin alman gerekli değil söyle halletsinler.. "

Babamın herzamanki soğuk ve umursamaz halleriydi işte... Hiçbirşey değişmemişti. Kafasını defterinden kaldırmamıştı bile konuşurken.. Bu adamı gerçekten sevmiyordum. Herşeyin sorumlusu oydu ve olan herşeyden en az zarar alan kişi oydu..

Tam birşey söyleyecekken çığlık duyunca koşarak odadan çıktım, yukarıya çıkınca hizmetlilerden birinin bağırdığını duydum. Odaya girince belkide hayatımda asla görmek istemeyeceğim bir manzarayla karşılaştım. Annem kendini asmıştı. Ayaklarından tutarak elimden geldiği kadar havaya kaldırdım. Arkadan babamda gelince hemen boynundan ipi çıkardık ve yatırdık.. Hizmetçi kadın hemen evin sağlık görevlisini çağırdı. Aniden ve çok hızlı gelişen bunca şeyin arasında o sahneyi asla unutmayacaktım. Neden yapmıştı bunu?

Yatağına yatırıp oksijen vermişlerdi.. Durumu iyiymiş sadece nefessiz kaldığından hala kendinde değilmiş. Böyle bir olaydan sonra bile babamın yaptığı tek şey hizmetçileri kimse duymasın diye uyarmaktı..

"Me-te. " annemin zorla çıkan sesini duyunca ona dönmüştüm.

"Neden öldürmek istedin kendini?"

"Be-n çok köt-ü bir anney-im.. Siz-e bakmadı-m annel-ik yapmadım. Artık herş-ey için ç-ok geçti.. "

"Hiçbirşey için geç değil. Benim hala bir anneye ihtiyacım var. "

Kapının kenarından aile doktorumuzu görünce hemen yanına gitmiştim.

"Mete bey.. Müjde hanım uzun süredir çöküntü yaşamış.. Şuanda hala iyi değil. Bunu tekrar deneyebilir.. Lütfen dikkatli olun. Eğer görmek isteyeceği insanlar varsa çağırın, onu mutlu edin.. Yoksa.."

"Tamam doktor anladım. "

Elime telefonumu alıp hızlıca evden çıktım. Rehbere gidip Emir Öz'ü aradım.

"Alo?" bir kız sesi duyunca olduğum yerde kaldım.

"Emir telefonunu evde unutmuş da.. "

Ablam?