25.01.24
Oturduğum yerde heyecanla bekliyordum.
Bugün Galatasaray-İstanbulspor maçı vardı ve bende Galatasaray'lı olduğum için maça gelmiştim.
Üstümdeki Galatasaray formasıyla şortumu düzeltip saçlarımı geriye savurdum.
***
36.dakikada gelen golle durum eşitlenmişti.
Büyük bir coşkuyla stadyum ayaklanmıştı.
7 numaralı formasıyla,
Aktürkoğlu
Kereeemm!
Aktürkoğlu
"Kereemm!" Diyerek coşkuya katılmıştım bende.
Gol atan oyuncu benim olduğum tarafa doğru gol sevincini yaparken duraksadım.
Bu kişi o kişi miydi?
Aklıma gelen simayla kaşlarımı çattım.
Gözleri güzel bir elaydı. Saçları görünmüyordu ama tipi tatlıydı. Kaşı,gözü,burnu fazlasıyla orantılıydı sanki.
O gün beni kurtaran adama çok benziyordu. Yüzünü tamamen görememiştim ama andırıyordu o adamı. Hem adıda Kerem'di.
Olabilir miydi acaba?
Derin bir nefes alıp verdim.
Belki o olmasaydı şuan hayatta olmayacaktım.
Başım dönmeye başlarken yutkundum.
Kucağımdaki çantayı hızla açıp içinden hapımı aramaya başladım.
"Hadi lütfen lütfen."
Yoktu. Şimdi ne yapacaktım?
O hapı almam lazımdı yoksa bilincim kapanırdı.
Sağ elimle alnımı ovalayıp etrafa bakınmaya başladım. Sanırım buradan şuan çıkmam da mümkün değildi.
Gözlerimi kapatıp derin bir nefes alıp verdim.
"Tamam iyiyim,iyiyim." Kendi kendime konuşup maçı izlemeye devam ettim.
Her strese girdiğimde başımda inanılmaz bir ağrı oluyordu ve bu ağrı gittikçe bilincimi kapatıyordu. Bu yüzden hap kullanıyordum,o hapı yanımdan ayırmamam lazımdı ama almamıştım.
Sakince başımdaki ağrıyı unutmaya çalışarak maça odaklandım.
***
Kerem'in 79. Dakikada attığı gol bizi 2-1 öne geçirirken İcardi'nin son dakikada attığı golle 3-1 mağlup etmiştik İstanbulspor'u.
Stadyumda büyük bir sevinç yaşanmıştı.
Şuansa stadyumdan ayrılıyorduk.
Devre arasında eve gitmeyi düşünmüştüm ama başımdaki ağrı geçince maçın sonuna kadar kaldım.
Tabii eve gider gitmez hapımı alacaktım.
Bu düşünceyle stadyum koridoruna ulaşmıştım bile ve en sona kalmıştım.
Çantamı güzelce sahiplenerek çıkışa doğru yürüyordum. Benden başka kimse yoktu koridorda.
"Elisa!" Arkamdan gelen sesle kaşlarımı çattım. Bana mı diyorlardı yoksa benden başka Elisa'da mı vardı?
