Hayat çok kötü ve çok kısa. Acımasız korkunç bazense güzel. Her şey bitti dersin ama bitmez, olmuycak zan edirsin ve olur. Hayatin en büyük kötülüğü sevdiklerini kayıb etmekdir.Bir daha onların sesini duymuycaksın kokusunu hiss etmiyceksin. Çok kötü ve en büyük sınav bu.
Eve gelib sadece uyumak istiyordum kafamı yastığa koyar koymaz uyudum ve uykumda kan gördüm kimse anneme çarpıştı annem ölü halde yerde uzanıyor bense anne diğerek ağlıyordum. Birden zaman durdu her kes her şey kan araba durdu. Beyaz giymiş birisi elini bana uzatdı.
" Annen ölücek onu koru her şey senin elinde oyun oynuyorlar seninle ama senin haberin yok kendine gel buna izin verme. Korkma hiç bir şeyden onlar senden korksun. Sen güçlüsün annen ölsede bunu atlatırsın." Bu lafları diğerek yok oldu. Birden kimse bağırdı "annen öldü" kabusdan hemen kalkdım hayle gün doğmamışdi kalkıp annemin yanına gitdim "anne" diğerek çağırdım " evet kızım bir şeymi oldu git uyu" çok şükür anneme bir şey olmamışdi. " Hiç anne unutdum uyu sen" diyib hemen ordan çıkdım odama girdim neden bana böyle laflar söyledi ki neden Allah'ım o kim di ve benden ne istiyordu. Ne den annemin öleceğini dedi ki?
Korku bedenimi aldı annem ölürse ben naparim. Babam napar ? Bu kadar yük çok ağır ve yükü götürecek gücüm yok.
Yatağıma girib hemen uyudum sabah annemin sesine uyandım. "Kalk tembel kalk bu gün seninle alışverişe gidicez" nereden çıkmıştı bu alışveriş aklıma rüyam geldi alışverişde anneme bir şey olursa ben naparim. Onu gitmesine izin vermemeliyim. "Anne gitmiyelim nolur sonra gideriz ama bu gün gitmiyelim. " Saçmalama kızım bu gün senin okulunda yok kalk giyin gidicez sen gitmek istemiyorsan ben giderim" onu yalnız hiç bırakmamam gerekiyor du.onun için gitmem gerekiyor onunla. "Tamam anne bende gelicem " kıyafetimi hemen giyinib annemle alışveriş yapmak için tezgahları gezdik birden annem "kızım gel orada büyük alışveriş merkezi var oraya gidelim." Tamam diyerek aldığımız tezgahin parasını veriyordum ki annem ölü halde yerde uzanıyordu " anne" diğerek bağırıp annemin yanına gitdim dizlerimin üzerine çöküp ağlamaya başladım annemin kafası kan içindeydi ve ona çarpan araba oradan uzaqlaşdı kaçdı. Aynası simsiyahdi içi görünmüyordu. " Ambulans çağırın nolur anne ölme yalvarırım." Kabusum gerçek oldu anneme araba çarptı uyukumdaki aynı araba. Beş dakika sonra ambulans geldi. Annemin elini hastaneye kadar tutdum eli buz gibiydi elini ısıtmak için her şey ederdim ama ısınmıyor du. " Ölmüycek dimi annem ölmüycek siz onu kurtaricaz" diye ağlıyordum. " İyi olucak annen inşallah." "Kanaması çok doktor" hastaneye çatdığımız an eli elimden ayrıldı annemin arkasıyla gitdim. Annemi acile aldılar. Ellerim buz gibi ayaklarım titriyordu. Hemen annemin telefonuyla babamı aradim babam " efendim karıcığım diye açtı." Kendimi tutamıyarak ağlamaga başladım" baba...ba ba annem araba çarptı." Babam bir kaç saniye sonra "nerdesin sen annen iyimi" " bilmiyorum onu acile aldılar hastanedeyiz."ellerim tir tir titriyordu. " Kapat geliyorum şimdi." Acil kapısını yanına oturub ağlamağa başladım babamı bekliyor ona sarılmak istiyordum birine sarılmak istiyordum. Kafama vurup "aptal kafam annemin gitmesine izin vermemeliydim Allah belamı versin." Yarım saat sonra babam geldi gelir gelmez bana sarıldı. "Annen nasıl iyimi"
"Bilmiyorum hayle içerdeler" diyerek ağladim kendimi tutamadim "ağlama anne iyi olucak bana güven burdan üçümüz eve gidicez" Babam böyle dedikden sonra içerden doktor çıktı.
Devamı gelicek.
