အ့ အ့ အ့ ယားတယ် ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာ ထက်လိုချင်တယ် အ အ အ
အခန်းတစ်ခုထဲမှာညီးသံတွေနဲ့ အျပက်အတစ်ယောက်လိုငြီးနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် နေလင်းတဲ့ သူ့မှာ မွေးရာပါ စောက်ဖုတ်ပါပြီး ဒွိလိင်တစ်ယောက်ဖြစ်တယ်
စဖုတ်ကိုအားမလိုအားမယားနဲ့ ပွတ်နေကာ ဒီထက်လိုချင်သေးတယ် လူတွေတစ်ယောက်ပြီးပြီးယောက်ဝိုင်းလိုးတာခံချင်တယ်
*ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်*
နှိုက်တာကြာသွားတဖြင့် စဖုတ်ထဲကအရည်များပန်းထွက်လာတယ်
နေလင်းရဲ့ အဖုတ်ကမကျေနပ်သေးပဲထက်ယားနေတယ်
"အားး ဒီအဖုတ်ကြီးကိုတစ်ခုခုနဲ့စို့ထားချင်လိုက်တာ စို့စရာလည်းမရှိဘူး ခုချိန် အဘိုးကြီးတစ်ယောက်ရှိရင် စပ့ဖြဲပြီး လိုးခိုင်းမှာ"
တီတီတီ
စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ဖုန်းကမြည်လာတာကြောင့် မကိုင်ချင်ကိုင်ချင်နဲ့ကိုင်လိုက်ရလေတယ်
"သားရေ မေမေတို့စီလာခဲ့ပါလား"
"ဘာလို့လဲမေမေ"
"ဒီမှာလေ မေမေတို့နယ်ဘက်ခရီးထွက်ရမှာဆိုတာရောပြီးတော့သားကိုစိတ်မချလို့"
အလင်းနဲ့အလင်းအမေတို့နဲ့ကအနေဝေးတယ်လေ အမေကအလင်းကိုကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ
"အလင်းအသက်က18နှစ်ပြည့်ခါစပဲရှိသေးတော့ပိုဆိုးတာပေါ့။"
"ဟုတ်မေ သားလာခဲ့မယ် ဘယ်နေ့လောက်လာခဲ့ရမလဲ"
"မနက်ဖြန်သား"
"ဟုတ်အမေ ဒါဆိုဒါပဲနော်"
ဖုန်းချလိုက်ကာ အမောဖြေလေရယ် အချိန်ကိုက်ြည့လိုက်တော့ ညနေ5နာရီတဲ့ အလင်းလည်းထပြီး စပ့ကိုဆေးကာ အဝတ်စားတွေပြင်စင်နေလေရယ်
လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေဝယ်ဖို့အပြင်ကိုခနထွက်လာလိုက်တယ်
အချိန်ကတော့ ခုက ပြင်ဆင်တာနဲ့ဆို 9နာရီထိုးတော့မယ်
အလင်းတို့လမ်းကညချုပ်ပြီဆိုလူအရမ်းပျက်တယ်
အလင်းလည်းတစ်ယောက်ထဲသွားနေရင်း လမ်းကြားတစ်ခုအရောက်မှာ
"ဟိတ် ကောင်လေး"
"ဟမ် ခင်ဗျားဘယ်သူလဲ"
"ချစ်စရာလေးကွာ"
ကြည့်လိုက်တော့ ထိုလူကအိမ်ခြေရာမဲ့ အသက်ကလည်းကြီးနေကာ40ကျော်လောက်တယ် အရက်နံ့ကလည်းမွန်နေတာပဲ အလင်းရဲ့စဖုတ်လေးတစ်ချိန်ထဲမှာပဲ ယားလာတယ်
"ဘာလုပ်တာလဲခင်ဗျား"
"ချစ်လို့လေ ကိုယ်နဲ့လုပ်ရအောင်"
"ဘာ ဘာလုပ်"
......
......
