Karanlığımın Çığlığı...

9-cu bölüm;Anlaşma

Sözler,ruhun en derin ihtiyaçlarına
Uygun bir melodiyadır;
Doğru nota vurulduğunda,eski yaralar bile iyleşir...
                                           Yazardan;DG

_________________________________

Zaman,yaraları iyileştirmez;
Sadece onları hafifletir...

Zaman,sadece yaraların izlerini siler;
Derin duyguları ise hafızada bırakır.

Şimdi dertli bir şekilde oturmuş Pride'ın bana sunduğu teklifi düşünüyordum.TİM le birlikte hepsi üzerime geliyordu kabul etmemem için.

Eğer kabul edersem benim kocam olucak ve benim yerimi alma ihtimali var dediler.Polat bana bakıp

"Larson bak düşünmene gerek yok!
Operasyon yapıp onu kaçıra biliriz.Nasıl fikir?"diye sordu bana.
Gözlerimi açmış bir şekilde ona baktım benim hisslerimin tercümanı Viran olmuştu "Abartma istersen amına koyayım!Ne var yani evlensin bence güzel olur."dedi Viran.Her kes ona senden insan olmaz adlı bakış atsada o umurasamadı ve bana döndü. "Larson bak evlen sonra boşanırsın işte.Biz bunu açmalıyız.Başka hiç kimsenin canı yanmadan sağ salim hall edelim işte.Hem niye düşünüyorsun kız?Bir biriniz için yaratılmşsınız resmen!"dedi.

Kaşlarımı sinirle çatıp ona döndüm ve yanımdaki yastığı kafasına attım. "Sikim sikim konuşma amına koyıyım!"diye bağırdım.
Diğerleri gülerken Polat onlara sert bir bakış atıp susturdu.

"Uff karar verdim.Evleniyorum!"dedim.Hepsi gözlerini faltaşı gibi açıp bana baktılar.Polat sen ciddimisin bakışı atsada umursamadım.Viran bu kararımın en doğrusuymuş gibi bakıyordu birde pis pis sırıtıyordu.

"Sen ciddi olamazsın!Kendi sonunu yazıyorsun!"bunu diyen Derindi.Derya ve Gözdede kafalarını olumlu anlamda sallayıp Derine katıldıklarını belli etdiler.
"Ne zamandan beri benim verdiğim kararlara karşı çıkılıyor!"dedim sert ve soğuk sesimle.Her kes yerine sinmişti.Viranın dudaklarındaki tebessüm anında silindi ve ciddi bir ifadeyle ellerini önünde birleştirdi.
Hiç kimseden ses çıkmadı.Oturduğum yerden kalktım ve Virana döndüm.

"Pride'ı buraya çağır,de ki,Larson seninle konuşmak istiyor!"dedim ve odadan çıktım...

Derin'den

Larson son sözünü söyleyip odadan çıkmıştı.Diğerlerine döndüm "Ne yapıcağız?"dedim çaresiz sesimle.
Viran bana döndü ve sert bir sesle "Larson ne dediyse o!Başka kelime yok.Dağılıp işleri halletseniz iyi olucak."dedi.Kaşlarımı çattım. "Sen ne zamandan beri emir veren oldun lan!"dedim.Polat uyarıcı ses tonuyla "Derin!"dedi.Sesinde yılların aşamadığı soğukluk vardı.Her kese teker teker baktım ve sert addımlarla odadan çıktım...

Gözde'den
Ortam gerilmişti.Larsonun aldığı kararı hiç kimse doğru bulmuyordu Virandan başka.Lena Virana döndü ve "Sen neden onların evlenmesini bu kadar çok istiyorsun Kaya?"diye sordu sakin sesiyle.Lena dışarıdan bakıldığında tatlı kız gibi görüne bilirdi.Ama operasyonlarda içinden canavar çıktığına kalıbımı basa bilirdim.Viran alaycı bir gülümsemeyle "Siz neden bu kadar önyargıyla yanaştınız?Bakın işte taş gibi eniştemiz olucak.Hem bakarsınız küçük Larsonlar ve Pridelar oldu."Bunu duyan Nilin yüzü garip bir ifadeye büründü.Kaşlarımı çattım noluyordu bu lanet yerde?
"Boş yapma Viran!Eğer Larsonun yanında bunu söylersen seni bin türlü işkencelere sokarım!"dedi sert sesiyle ve o da odadan çıktı.Poyraz da onun arkasından gitti. "Ne oldu lan ona?"dedi Derya.Kafamı olumsuz anlamda salladım.

Polat Virana "Doğru söylüyor eğer bunu Larsonun
yanında söylersen Nile bırakmam ben seni sikerim!"diye bağırdı ve oda gitti.Viran da benim gibi kaşlarını çatmıştı.