Rüzgarın peşinde

16.bölüm

Merhaba . Aşk itiraflarıyla doku yeni bölüm geldi 🥰

**RÜZGARIN PEŞİNDE - 16. BÖLÜM**

Havin'in sıcaklığı hala üzerimdeyken, kalbim o anın huzuruyla dolup taştı. Bir süre daha kollarımda kaldı, ikimiz de hiçbir şey söylemeden sadece varlığımızın tadını çıkarıyorduk. Ancak, zihnimin bir köşesinde hala o sorular dolaşıyordu. *Sema...* Onun adı, zihnimin derinliklerinde yankılanıyor, ne zaman Havin'e yakınlaşsam geçmişten bir gölge gibi üzerime çöküyordu.

Havin başını göğsüme yaslamıştı, ama bir süre sonra yavaşça geri çekildi. Gözlerinde hala sıcaklık vardı, ama o da benim gibi içsel bir mücadele veriyordu sanki.

"Rüzgar..." dedi usulca. "Bir şey var, değil mi? Hala çözülmemiş bir şey. Bunu hissediyorum."

Bir an duraksadım, çünkü onun ne demek istediğini anlamıştım. Sema'dan bahsediyordu. Ama onun hakkında ne söylersem söyleyeyim, Havin'in canını yakacağından korkuyordum. Onu kaybetmek istemiyordum.

"Evet, Havin," dedim sonunda, gözlerimi kaçırmadan. "Geçmişimle ilgili bazı şeyler var. Sema... hayatımda önemli bir yer kaplıyordu. Ama... şimdi bu geçmişin gölgesi seninle aramıza girmesin istiyorum."

Havin derin bir nefes aldı. "Geçmiş herkesin peşinden gelir, Rüzgar. Önemli olan, bu gölgelerin bizi nasıl etkilediği. Eğer Sema hala aklındaysa... bunu bilmem lazım."

Ona doğru bir adım attım ve elini tuttum. "Havin, Sema geçmişimde kaldı. Onunla olan her şey bitti. Ama sen... sen benim geleceğimsin. Seni kaybetmek istemiyorum. Geçmişi tamamen arkada bırakıp sana odaklanmak istiyorum."

Havin gözlerini bir an kapattı ve derin bir nefes aldı. Onun bu sakinliği beni de rahatlattı. "Zamana ihtiyacımız var, Rüzgar. Ama seni anlıyorum. Sema'nın gölgesi seni etkileyebilir, ama ben buradayım ve seninle olmak istiyorum."

O an sanki yükler omuzlarımdan kalkmıştı. Havin bana güven veriyordu, ve onunla her şeyin üstesinden gelebileceğime inanıyordum. Yavaşça başını kaldırdı ve gözlerimin içine bakarak, "Birlikte her şeyin üstesinden gelebiliriz," dedi.

Gözlerim dolmuştu. "Sana söz veriyorum, Havin. Seninle her şeyi daha güzel olacak"

Havin'in gözlerinde bir güven parıltısı vardı. "Geçmişte neler yaşandı bilmiyorum, ama biliyorum ki seninle olmak geleceğimi aydınlatacak," dedi yumuşak bir sesle. O an onunla birlikte olduğum için ne kadar şanslı olduğumu bir kez daha fark ettim. Havin sadece yanımda değildi, aynı zamanda içimde bir güven kaynağı olmuştu. Onunla birlikte her şeyin daha kolay olacağına inanıyordum.

Gözlerimle onu takip ederken, bir süre sessizlik içinde kaldık. O anın büyüsü bizi sarmıştı. Kalbim Havin'e her geçen saniye daha da yakınlaşıyor, onunla geçirdiğim her anın değerini daha çok anlıyordum. Ama hala içimde bir yerlerde Sema'nın gölgesi vardı. Geçmişte bıraktığımı düşündüğüm bu hisler, ne zaman Havin'e yakınlaşsam tekrar gün yüzüne çıkıyordu.

Bir süre daha bu sessizlik içinde oturduk. Havin pencereye doğru yürüdü, yağmur damlalarının cama vurduğu sesler odada yankılanıyordu. "Gece çok güzel, değil mi?" diye fısıldadı. Ben de ona doğru yürüdüm ve omzunun üzerinden dışarı baktım. Sokaklar boştu, yağmurun altında her şey dinginleşmişti. O an dışarıdaki bu sessizlik ve huzur, içimdeki fırtınayla tam bir tezat oluşturuyordu.

"Havin," diye başladım, sesim biraz tereddütlüydü. "Beni gerçekten affedebilecek misin? Geçmişin gölgeleri seni rahatsız etmesin diye elimden geleni yapacağım, ama bazen onları tamamen silmek zor olabiliyor."