KURALSIZ

26. BÖLÜM

Akşam yemeği içinde tim bizim evdeydi gene Akçahatun ve Körhatun emir vermiş. Bayram abi ve Esra abla da gelmişti. Sonrada Selçuk astsolist girişi ile mekana giriş yaptı.Özge sabaha nazaran daha iştahlıydı keyfi yerine gelmişti. Gökçe'ye döndüm hala somurkan hala yüzüme bakmıyordu. Körhatun'da durumun farkındaydı.

Körhatun: eee damat ne zaman istiyisun bizum kizi!

Aslı: yav ne istemesi Nene!!

Selçuk: kızları istemeye gelirler Kardeşim. Ama sen bir istisnasın onu belirtmek lazım.

Aslı: lan bu timde niye kimse beni kız kabul etmiyor.

Azra: Alışırsın !

Kerim: Seni ben dışında kimse etmesede olur.

Mete: " bana döndü" Seni de ben ediyorum ya gülüm gerisini ne yapcan!

Gökalp: Nerden gülün oluyor benim ablam!!

Aslı: Gökalp bir götünün üzerinde dur.

Gökçe:" en imalı ses tonu ile konuşmaya girdi" evet Gökalp aile arasındaki mevzuya karışma hem Selçuk abi birşey demezken bize de demek düşmez!

Gökalp: Gökçe!! Boş yapma asap bozma!

Körhatun: Sus zilli kız!!

Aslı: yok sabahtan beri bir yarası var bırakın konuşsun!

Körhatun: konişmasun ha senden 1 tene cekilmeyi senden iki tenenin kavgası hiç çekilmez!! Ortami bozmayun!!!

Akçahatun: gidum abla kardeş halledun evinizde şimdu dert vakti değul!

Gökçe: abla kardeş komik!" Dedi küçümseyici bir gülüş attı" çok yakınızdır ya(!)

Gökalp: Gökçe!!

Aslı: Sus Gökalp bırak derdi neyse döksün!

Gökçe: Dert mi? Ya bunu böyle mi görüyorsun? Gerçi bizi bırakıp gitmenden belli!

Aslı: hah derdi belli oldu. Devam et! " dedim sakinliğimi bozmadan, elimde olmasa tokati basardım. Ama bir kini vardı atmalıydı" ne vaar içinde.

Gökçen: Ailemiz tok bizim ya doğduk doğalı Anne baba görmedik!! Ablamız vardı oda bir süre sonra bizi siklemeyi bıraktı. Hiç gelmemeye başladı. Aileni bırakması ne kolaymış sana ya ! Abla olsaydı bari başımda dedim Körhatunla konuşulmaz herşey bir ablaya ihtiyacım vardı. Ama sen yoktun!! Her ay maşının yarısını yolluyormuşsun! Nenem dedi. " önüme iki deste para koydu" bir kuruşuna dokunmadım bana gelenin paraya değil ablaya ihtiyaçım vardı benim. "en son Mete'ye baktı." Niye gelmediğin belli oldu ama ne bok yiyorsan aileni anmak dahi aklına gelmiyor bir kere babamın mezarına gittin mi ? annemin mezarına gittin mi? Seni görseler utanırlar-

Tamamlamadan ayağa kalktım önüne durdum bakışlarındaki öfke belliydi teki istiyordu insan yerine konulmak koyacaktım.

Aslı: Ne halt mı yiyorum burda? Sen söyle çok bilmiş ben ne yapıyormuşum!!

Gökçe: Evde seni bulduğumuz hal belli!

Aslı: Gökçe sinirllisin diye ses etmiyorum aptal aptal konuşup benim asabimi bozma keyfine yaniniza gelmiyor değildim heralde!

Gökçe: bilmem kaç yıl oldu! Senin seylerin sadece bahane ! Ne yaşadık haberin var mı senin!!

Aslı: Ne yaşadın ya bakalım mı? Hep mız mız bir bebek olmak herşeyden şikayet etmek yerine ne yaşadin bakalım bir ya 7 yaşında ne yapiyordun mesela! Ha hatırladım kahvaltı sofrasında istediğin şey yok diye zırlayıp kalkıp şımarıklık edip gitmiştin! Ben 7 yaşında ne yaşadım annemle babamın cesedinin yaninda bir uçurumda bacaklarım kangrane dönmeye yakın hale gelene kadar 2 saat bekledim. Sonra 10 yaşında napıyordun. Hah tekrar takıla bilen bebeğinin başını gökalp çıkardı diye ağlayıp zırlıyordun. Ben 10 yaşındayken ne yapıyordum. Bacaklarım çalışsın diye fizik tedavide elektirik akımına maruz kalıyordum! Gelelim 18 ine hanımefendi baloda elbisesi başkası ile aynı diye evi başımıza yıkıyordu. Ben 18 imdeyken ne yapıyordum ait olmadığım bir evde çay tarlasından 3 4 kuruş kazanıp askeri üniversite için sınav parası biriktiriyordum. Şimdi kaçsın Gökçe 21 ama bir gram değişiklik yok hala sızlanıyorsun." Üzerine yürüdüm hala öfke doluydu gözleri kalbinin üzerine parmağımla dürttüm" sızlan bakalım ne zamana kadar sızlanıcaksın ama sana kötü bir haberim var müstakbel savcı hanım suçlular sen ağladın diye sana itirafta bulunmazlar. " Mete'ye baktım" kalk ne bok yediğim sorgulanan ortamdan gidelim yoksa daha ağır konuşucam!