YOU'RE MY ONLY MASTER

PROLOGUE-PAGKIKITA

PROLOGUE-PAGKIKITA

ZIA POV

Hello ako nga pala si Zia Martinez 17 years old lumaki sa probinsya dito sa bicol, ang kasa-kasama ko ay ang aking lola siya na ang nag alaga sakin mula ng ako ay 10 years old hindi ko rin alam kung nasan ang mga magulang ko. At wala akong balak hanapin sila, simula ng iwan nila ako ay hindi ko na kinailangan ng magulang. Masama na kung masama pero may galit ako sa kanila.

Ngayon nga ay nandito ako sa kwarto ko nag gagayak dahil lilipat na kami ng tirahan ay ako lang pala dahil babalik din si lola dito ayaw niya kasing sumama gusto niya dito lang siya. I said I'll just stay here but there's no such college here in Bicol if there is one far away.

They have also talked to me, aunt, that I am from them to live with my cousins, ayaw ko sana kasi na kakatakot si Aki hindi ko kasi kasundo si Aki dahil ang sungit nito at nakakatakot kung magalit. Nong nag punta ngayon dito para dalawin kami ni lola ay hindi talaga ako umuwi ng bahay kaya lang na galit ayon na pingot huhu.

Buti pa si kuya Hiro ang bait sakin, ok lang naman sakin na sakanila tumira kung wala lang si Aki kaya lang no choice ako. It turns out that we are leaving tomorrow, I don't want to leave here, dahil dito na rin ako lumaki kahit wala akong masyadong kaibikan kundi si Anna at si Nik lang ay na lulungkot talaga ako.

"Zia...! Nandito ang mga kaibigan mo." na pababa naman ako ng marinig ko ang boses ni lola.

"Opo laaa, pababa na po." dali dali naman akong bumaba muntik pa akong matisod kakamadali kong bumaba.

Nakita ko naman ang mga kaibigan ko nag hihintay sa sala namin, hindi ko nakita si lola seguro nasa kusina nag hahanda ng pagkain. Isa pa yan mamimiss ko ang mga luto ni lola. Masarap kasi ang mga luto niya.

"BESTSSS!!"

"Ano ba yan Zia, hindi kami bingi."

"Hehe. Sorry na miss ko lang kayo." na pa nguso na lang ako.

Nag lakad na ko palapit sa kanila at tumabi kai Nik hehe crush ko kasi si Nik e, ang galing niya kasi may laro ng Soccer kaya karsh na karsh ko siya pero simpre hindi ko sinasabi sa kanya noh na kakahiya kaya.

"Pano na yan Zia lilipat kana hindi mo na pakikita si crush hahaha." baliw talaga tong si Anna nabihin ba naman huhu, sama nito.

"Who is that crush, Zia?" hala... Patay si Anna kasi e, pano na to. Pasimli ko naman nilalakihan ng mata si Anna para humingi ng tulong sa kanya kaso tinawanan niya lang ako. Kaibigan ko ba talaga ito?

"W-wala a-ah." ako.

"Hahaha, joke lang yun Nik. Ito mag kaka-crush e muka pangang lalaki kung kumilos yan sayo e, hahahaha." sinamaan ko naman ng tingin.

"Oh, mga apo ito at kumain muna kayo ng meryinda habang nag uusap kayo, dun lang muna ako sa labas para ihanda ang ibang dadalhing pasalubong bukas. Ikaw na ang bahala sa kanina Zia, asikasuhin mo sila."

"Ok po lola, salamat po dito."

"Salamat po laaa sa pagkain hehe mamimis ko po luto niyo pag umalis na si Zia dito." Anna. Abat talaga lang Anna.

"Hahaha ikaw talagang bata ka, sige na mag usap na kayo dito lang ako." lumabas na si lola.

"Ahh ganon Anna, pagkain lang pala ah. Nik oh si Anna."

"Joke lang friend, ito naman hindi na mabiro pero mamimiss talaga kita. Hindi ka na namin makakasama. Pero alam mo bestss ano kaya nag hihintay sayo sa manila noh?"