Chapter 3: Mga Pusong Nag-aalinlangan
---
Ang Alaalang Hindi Mawala
Habang tumatakbo ang mga araw ng kanilang pagbabalik sa nakaraan, unti-unting sumisiksik sa isipan nina Ban-do at Jin-joo ang mas malalim na mga tanong. Parehong nararamdaman ang tensyon, ngunit hindi nila alam kung paano ito haharapin.
Isang araw, nagpunta si Jin-joo sa kanilang paboritong park noong college pa sila. Tahimik siyang umupo sa bench kung saan madalas silang mag-usap noon ni Ban-do. Ang mga alaala ng kanilang masasayang sandali ay bumabalik sa kanya, ngunit kasabay nito, nararamdaman din niya ang sakit ng kanilang mga pagkakamali.
Jin-joo (sa sarili habang pinagmamasdan ang puno ng mga lumang alaala):
“Paano tayo nauwi sa ganito? Noon, parang lahat posible. Ngayon, parang napakalayo na ng pagitan namin.”
Habang iniisip ni Jin-joo ang kanilang mga problema, napansin niyang papalapit si Ban-do. May dalang kape si Ban-do, tila sinusubukang bumawi sa mga masakit na nakaraan.
Ban-do (ngumingiti, inaabot ang kape kay Jin-joo):
“Naalala ko na mahilig ka sa matapang na kape noong college days natin. Tama ba?”
Jin-joo (tumanggap ng kape, ngunit may halong pag-aalinlangan):
“Salamat… Pero, Ban-do, hindi sapat ang mga alaala para ayusin ang lahat ng ito.”
---
Pagsubok na Magbalik-tanaw
Habang nauupo sila sa bench, pilit na binabalikan ni Ban-do ang mga masasayang alaala ng kanilang kabataan. Ngunit si Jin-joo ay hindi mapakali.
Ban-do (may halong pananabik):
“Naalala mo ba kung paano natin pinlano ang lahat? Ang mga plano natin para sa kinabukasan, ang mga pangarap natin—lahat iyon parang kaya nating abutin noon.”
Ngunit si Jin-joo ay hindi mapigilan ang lungkot at bigat sa kanyang puso.
Jin-joo (malungkot na tumingin kay Ban-do):
“Alam ko, Ban-do. Pero hindi ba’t lahat ng iyon ay nawala nang nagsimulang magbago ang lahat? Nawala ang mga pangarap, pati na rin tayo.”
Biglang natahimik si Ban-do. Alam niyang may katotohanan sa mga sinabi ni Jin-joo, ngunit hindi pa rin niya alam kung paano ito haharapin.
Ban-do (nagpipigil ng emosyon):
“Bakit hindi natin subukan ulit, Jin-joo? Narito tayo ngayon, may pagkakataon tayong itama ang lahat.”
---
Pag-aalinlangan ni Jin-joo
Si Jin-joo ay tahimik, iniisip kung kaya ba nilang muling buuin ang nasira nilang relasyon. Naaalala niya ang mga masasayang alaala, ngunit kasama ng mga ito ay ang mga sakit na dala ng mga taon ng pagkukulang at hindi pagkakaintindihan.
Jin-joo (malalim na nag-iisip):
“Ban-do, paano kung hindi ko na kayang bumalik? Paano kung hindi na sapat ang mga masasayang alaala? Ang sakit ng huling mga taon—hindi ko alam kung kaya ko pa ulit masaktan.”
Si Ban-do ay nanatiling tahimik, nalilito kung paano haharapin ang mga emosyon ni Jin-joo. Alam niyang hindi ganoon kadali ang lahat.
Ban-do (may halong pangungulila):
“Jin-joo, hindi ba’t pareho tayong nasaktan? Pero hindi ba’t kaya natin ito harapin ulit? Kaya nating ayusin lahat.”
---
Pagpapatuloy ng Buhay sa Kolehiyo
Pagkatapos ng kanilang pag-uusap, pareho silang nagpatuloy sa kanilang mga buhay bilang mga estudyante. Habang sinusubukan ni Ban-do na bumalik sa dating saya, si Jin-joo naman ay patuloy na nakadarama ng alinlangan.
Habang bumalik si Ban-do sa kanyang mga kaibigan, sinusubukan niyang muling maging masaya. Nagiging madali para sa kanya ang pagsasama muli sa kanyang dating grupo, ngunit sa likod ng kanyang mga ngiti, naroon pa rin ang pangungulila kay Jin-joo.
Ban-do (nagbibiruan kasama ang mga kaibigan):
“Parang bumalik lang talaga tayo sa college! Na-miss ko ‘to. Ang saya ulit!”
Samantala, si Jin-joo ay naglalakad mag-isa, malalim ang iniisip. Habang dumadaan siya sa dating mga lugar kung saan madalas silang magkasama ni Ban-do, nararamdaman niya ang lungkot na hindi niya maiwasan.
Jin-joo (sa sarili, malungkot na nag-iisip):
“Ganito na lang ba ang mangyayari? Lagi na lang akong mag-isa, kahit bumalik kami sa simula?”
---
Ang Muling Pag-iisa
Sa gabi, matapos ang mahabang araw ng kolehiyo, parehong nasa kani-kanilang mga silid sina Ban-do at Jin-joo, parehong nag-iisip tungkol sa kanilang sitwasyon.
Si Ban-do ay tumingin sa kisame, iniisip kung tama ba ang desisyon niyang subukang ayusin ang lahat. Ramdam niya ang bigat ng responsibilidad, ngunit naroon pa rin ang pag-asa.
Ban-do (sa sarili):
“Alam kong hindi madali… pero gusto kong itama ang lahat ng ito. Hindi ko kayang mawala si Jin-joo.”
Si Jin-joo naman ay tahimik na nakaupo sa gilid ng kama, iniisip ang lahat ng nangyari mula noong bumalik sila sa nakaraan. Hindi niya alam kung ano ang susunod na hakbang, ngunit alam niyang hindi ganoon kadaling ayusin ang mga nasirang damdamin.
Jin-joo (sa sarili, may halong lungkot):
“Paano ko muling pagkakatiwalaan si Ban-do? Paano kung masaktan ulit ako?”
---
BINABASA MO ANG
Go Back Couple (My Version)
FantasyPamagat: Go Back Couple - Buong Kwento Description: Tuklasin ang buong kwento ng "Go Back Couple" . Sundan sina Ma Jin-joo at Choi Ban-do mula sa kanilang malamig na relasyon, desisyon ng diborsyo, hanggang sa kanilang hindi inaasahang pagbabalik sa...
