Het Huis Anubis - Na Seizoen 4

Hoofdstuk 12

Goedemorgen
Jeroen opent zijn ogen en ziet gelijk zijn vriendin liggen. Patricia... zijn vriendin... wie had dat ooit kunnen denken? Hij kijkt naar het bed van Joyce maar die is leeg. Het ziet er ook niet uit alsof ze er wel heeft geslapen vannacht. Jeroen richt zich weer op Patricia en streelt lief over haar wang heen. Langzaam aan openen haar ogen en zodra ze recht in de ogen van Jeroen kijkt verschijnt er een klein glimlachje op haar gezicht. "Goedemorgen lekkerding" zegt Jeroen en drukt een kus op haar voorhoofd. Patricia grinnikt: goedemorgen, heb je lekker geslapen? "Onwijs! Ik hoop dat ik vaker naast je mag slapen". "Jij wel" antwoord ze met een knipoog. Jeroen moet lachen. "Weet jij waar Joyce is?". Patricia gaat omhoog en ziet dan inderdaad dat het bed van haar beste vriendin leeg is. "Nee, geen idee...". "Mmm, zullen we anders maar gaan ontbijten? Misschien zit ze wel aan de ontbijttafel". Patricia knikt en geeft hem een kus: goed plan.

Ongemakkelijk
Aan de ontbijttafel zitten al de volgende mensen:
- Noa
- Fabian
- Mick
- Joyce
Jeroen en Patricia komen de woonkamer ingelopen en gelijk hangt er een gespannen sfeer in de ruimte. Noa blijft naar haar bord staren zodat ze niet naar het stel hoeft te kijken. Ze heeft een verschrikkelijke nacht achter de rug. Patricia heeft best wel met haar te doen dus loopt ze van Jeroen weg en gaat naast Joyce zitten. Ze slaat een arm om haar heen en fluistert: waar heb jij geslapen? Joyce merkt dat ze rood wordt en fluistert terug: bij Mick. "Lekker bezig" antwoord Patricia met een knipoog. Joyce grinnikt en fluistert dan weer: Jeroen bij jou geslapen? Patricia knikt blij en begint met het smeren van een broodje. Jeroen gaat naast Fabian zitten en doet hetzelfde. Hij probeert oogcontact met Noa te maken maar die doet juist zo goed mogelijk haar best om hem niet aan te kijken. Zo blijft er in de kamer een ongemakkelijke sfeer hangen terwijl er steeds weer mensen bijkomen voor het ontbijt.

Patricia en Noa
Na het ontbijt staat Noa op en loopt de tuin in. Zonder naar iemand te kijken staat Patricia ook op en loopt haar achterna. Als Patricia de tuin in komt ziet ze dat Noa op het bankje zit en naar het vijvertje staart. "Hoi" zegt Patricia. Noa kijkt haar kort aan en zucht: wat kom je doen? Eigenlijk weet ze dat zelf ook niet. Ze heeft gewoon met haar te doen. "Mag ik naast je komen zitten?" vraagt Patricia voorzichtig. Noa knikt kort maar blijft wel voor zich uitkijken. Patricia gaat zitten maar dan blijft het een hele lange tijd stil. Noa neemt als eerste het woord: Patries, ik wil dat je weet dat ik jou niks kwalijk neem, ik ben boos op Jeroen, maar jij bent nou eenmaal verliefd op hem geworden. Patricia glimlacht kleintjes en knikt: ik vind het gewoon lastig, voor jou. "Dat is lief van je maar hoeft echt niet. Ik red me wel". Patricia ziet dat ze liegt maar weet ook niet echt wat ze anders kan doen. "Oké... als je wil praten of iets, ik ben er. Al is dat misschien wat raar en juist niet wat je wil". Noa kijkt haar nog even dankbaar aan en dan loopt Patricia weer naar binnen toe.