✿ TEARS ✿ ( short story )

👾 1 👾

මන් ගෙයින් එලියට බැහැලා පාරට ආවා.පොඩි පොදක් ගහනවා.තව ටික්කින් ගේ ඇතුල තෙමෙන්න ගනී.අයියෝ... යන්න කලින් ඒකට මොකක්හරි කරල යන්න ඕන.මට වටපිට බැලුවෙ අශ්ව කරත්තයක් තියනවද බලන්න.ඕහ් මගෙ වෙලාව !

" උන්නැහේ.... ඔහේ කොහෙවත් යන්නද ? "

අශ්ව කරත්තෙ ඉදගෙන හිටපු මනුස්සයා ඔලුවට දාගෙන හිටපු තොප්පියෙ පිනි බිංදු ටික ගසල ආයෙත් ඔලුවට දාගෙන දුම් පයිප්පෙ අතට ගත්තා.මිනිහට කතා කරනකොටත් කටින් දුම දුම එනවා.හොදටම කැස්සත් එක්ක.මන් කෝකටත් කියල ටිකක් පස්සට වුනා.

" ඔහේ ටිකක් හයියෙන් කතා කරානන්.මට හරියට ඇහෙන්නෑ ! "

මට ඒ මනුස්සයා එක්ක තරහා ගියා.මිනිහා මා දිහා බැලුවෙත් ඔරවල වගේ.මගෙ පෙනුම වෙනස් නිසා වෙන්නැති.

" ඔහේට කොහෙහරි යන්ඩ තියනවද කියල ඇහුවෙ...මගෙ බිරිදට දරුවෙක් ලැබෙන්න.එයාව දොස්තර ගාවට එක්කන් යන්න ඕන.අනික් මාවතේ කෙලවරට.. "

මේ සැරේනම් මිනිහට ඇහුනද කොහෙද.මිනිහ ආයෙත් පයිප්පෙ කටේ ගහන් මා පස්සෙන් අස්ස කරත්තෙ දක්කන් එන්න ගත්තා.මන් මිනිහව දොර කඩ ලග හිට්ටල බිල්ඩිම ඇතුලට ආවා.

අපි මධ්‍යම පාන්තික මිනිස්සු.මධ්‍යම පන්තියෙ මිනිස්සු ඉන්නෙ මේ වගේ ගොඩනැගිලි වල.ලොකු සැපපහසුකම් නැති උනත් කාලා ඇදල ඉන්න පුලුවන් තත්වයක් යන්තමින් හරි තිබ්බා.මේක ටිකක් පරණ ගොඩනැගිල්ලක් නිසා වහලෙ අස්සෙන් වහිද්දි වතුර වැටෙනවා.

මන් ලී පඩිපෙල නැගගෙන අපි ජීවත් වෙන තුන්වෙනි තට්ටුවට ගියා.දෙවනි තට්ටුවෙ පොඩි උන් කෑ ගහන විදිහට මේ පැත්තේ නොවන මනුස්සයෙක්ට ඇහුනොත් හිතන්නෙ බෙල්ල මිරිකලා මරන්න හදනව කියලා.මන් දොර ඇරන් යනකොට ලෝරා ඉන්නව පුටුවක ඉදගෙන ස්වීටරයක් ගොත ගොත.

ලෝරි මා දිහා බලල හිනා උනා.ලෝරිගෙ දෙමව්පියො දෙන්නම පෝලන්ත ජාතිකයො.ඒ නිසාම මෙහෙ අනිත් අයට වගේ එයාටත් හරි ලස්සන හිම පාට හමක් තිබුනා.එයාගෙ හිනාවත් හරි ලස්සනයි.මගෙ තාත්තා පෝලන්ත ජාතිකයෙක් ඒත් අම්මා චීන ජාතිකයෙක්.ඒ නිසාම සමහර තැන් වලින් මාව හරි ඉක්මන්ට කොන් වෙනවා.