angst
intihar ve intihar söylemleri.
Rüyalarımda gördüğüm adam. Büyük ihtimalle gerçek hayatta kalabalık arasında gördüğüm hiç tanışmayacağım bir yabancı. Yinede beynim o kadar insan arasında onu aklına kazıdı ve rüyamda bana sundu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kar tüm şehiri sarmış durumda. Her binanın üstünde yumuşacık pamuğa benzeyen kar kütlesi ile kaplı.
Hâlâ kar yağmaya devam ediyordu. Karlı gökyüzü kafasını bulandırıyor. Yine de gözlerini asla ondan çekemiyor. Sanırım korkunç bir yaz akşamındansa kasvetli olan kış sabahını tercih eder. Zaten yazı çokta sevdiği söylenemezdi. Yaz mevsimi ile iyi anıları yok.
Tüm gün beynini kemiren parazitler tekrar ortaya çıkmaya başladı. Tam sustular diyip rahatlarken her seferinde daha yüksek sesli olmaya yavaş yavaş beynini kemirip bitirmeye başlıyorlar. Onlardan kurtulamıyor.
Elinde olsa kafasını duvara vurup beynini patlatırdı. Ama yapamaz o ölümden korkuyor hemde çok korkuyor. Onun canı tatlıdır. Yapamaz. Ölmek istiyorum sözü onun için "Çabalıyorum ama yapamıyorum. Tamamen tükendim. Sadece bıktım sadece bir çıkışa ihtiyacım var..." ile aynıdır. Bunu rastgele savurur ama her savurduğunda aslında taşıdığı anlam farklıdır. Tek ortak yönleri ölümün asıl anlamından uzak olması.
Rin iç çekti. Hastaneye varmasına az kalmıştı ama şimdiden tüm enerjisi tükenmişti. Sanki kalın zincirler onu boğuyormuş gibi hissediyordu. Tek dileği yeni gelecek olan psikolağa alışabilmesi.
Sonunda hastaneye vardığında üstüne bir tedirginlik çökmüştü. Derin nefes alıp sakinleşmeye çalıştı. Ardından tuttuğu nefesi bırakır bırakmaz hastaneye adımını attı.
Beyaz duvarlar iç açıcı olduğu kadar aynı zamanda tuhaf hissettiriyordu. Bazı bölümlerdeki duvarlar beyazın yanında mavi ile de süslenmişti.
Rin kolayca gitmesi gereken kapıyı buldu. Geriye tek kalan cesaretini toplayıp içeri girmekti. Bir süre öylece bekledikten sonra içeri girdi.
İçeri ilk girdiğinde şaşırmıştı Rin. Portredeki çocuk ile aynı koyu mavi saçlar sahip birini görmeyi beklemiyordu. Özellikle bu kişinin psikoloğu olmasını. Nefesi kesildi ve psikolağa olan ilgisi arttı.
Ta ki psikolog önüne dönene kadar. Koyu mavi yerine su yeşili gözleri ile ona gülümseyen adamı görünce hayal kırıklığına uğramıştı. Mırıldanarak sandalyeye oturdu. Zaten ne bekliyordu ki? Hayatında daha kendisinin bile nerede gördüğünün farkında olmadığı ama rüyalarında onu bulan adamı bulmayı mı? Psikologta mı? İmkansız. O sadece rüyalarına özel.
Rin iç çekti. Ona karşı nazik bir ifade ile bakan adama karşı somurttu.
Nabeeer Kısa zaten diye hepsini atayım dedim elde olan bölümlerin
