ကျဥ်းကျပ်နေတဲ့ကားပေါ်မှာ တွန်းထိုးနေရပြီး
စိတ်အခြေအနေကလည်းလုံးဝမကောင်းသည်မို့ ရန်ရင်း ထိုလူရဲ့လစ်လပ်နေတဲ့ လက်မောင်းသားကို အတင်းကိုက်ပစ်လိုက်မိသည်။နောက်မှ ပါးရိုက်နားရိုက်လာလုပ်လည်း ခံလိုက်မယ်။ဘယ်လောက်များ ထူးဆန်းတာမို့လို့လဲ!
"အားးး အ့ "
သွားထက်ထက်တွေနဲ့အကိုက်ခံလိုက်ရတော့ မက်စွန်က အဝတ်အစားတွေကိုအတင်းလှန်နေတဲ့သူ့ရဲ့လက်တွေကိုရပ်လိုက်ပြီး ထိုခေါင်းလုံးလုံးကိုအတင်းတွန်းပစ်လိုက်မိသည်။
"မင်း.... "
စူးရဲနေတဲ့မျက်လုံးလေးတွေကမော့ကြည့်လာတော့ မက်စွန်က အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ရယ်လာသည်။ဒီအကုသိုလ်ကောင်ကတော့ ! လက်မဟုတ်ပဲ တခြားနေရာကိုကိုက်လိုက်ရမှာ။
"မင်း ခွေးလား! ခွေးဆိုရင်တော့ ခဏနေ အပူတက်ရတော့မှာနော် သိပ်မဆိုးနဲ့ ~ ကြမ်းမိမှလာ မငိုပြနဲ့ "
ရန်ရင်းက ထိုအခြေအမြစ်မရှိတဲ့ စကားတွေကို နားမထောင်ချင်တော့တာကြောင့် မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးကာ ခေါင်းကိုတစ်ဖက်ခြမ်းကိုလှည့်လိုက်လေသည်။
"လာပါကွာ.... မင်း မကြိုက်တာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့ ရွှတ် "
lover seatက လူကို သူ့ဘက်အတင်းဆွဲခေါ်ပြီး မက်စွန်က တရွှတ်ရွှတ်နမ်းသည်။ထို့နောက် ဂျစ်ကန်ကန်ဖြစ်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အတန်ငယ်ပွတ်သပ်ကာ ပေါင်လေးကိုကားစေလိုက်သည်။
ကျောင်းဝတ်စုံပေါ်ကနေ ထိုနေရာလေးကို အုပ်ကာ ခပ်ဖွဖွလေးပွတ်တော့ စောစောကပဲအတင်းငြင်းနေတဲ့လူက တွန့်လိမ်လာကာ အသံအီအီလေးထွက်လာပြန်သည်။
"နေရာက နည်းနည်းတော့ကျဥ်းတယ် ၊ အရမ်းမရုန်းနဲ့နော် တစ်ခုခုနဲ့တိုက်မိရင် မင်း နာလိမ့်မယ် "
"မင်းလုပ်တာကရော ငါ မနာဘူးလို့ထင်လို့လား"
ဟက်....
"အိုခေ သိပြီ! ဒီတစ်ခါ မနာအောင်လုပ်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"
ထို့နောက် မက်စွန်က နီတာရဲနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းရင်း ဘောင်းဘီထဲကိုလက်လျှိုဝင်လိုက်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပါးပါးလေးအပေါ်ကနေ အစိလေးကိုဖိပွတ်လိုက်တော့ တွန့်ကနဲဖြစ်သွား အင့်ဆိုတဲ့အသံလေးပါထွက်လာလေသည်။
