Prolog

14 0 2
                                    


Już było po wysokim słońcu, gdy las zaczął szumieć. Biało-brązowe futro wymijało krzewy i drzewa, a w pysku trzymało dwie kulki futra. Małe kuleczki piszczały z zimna i głodu.
-- Już, maleństwa - powiedziała kotka kładąc kociaki na ziemi - Już prawie jesteśmy z powrotem.
Nagle za krzaków wybiegł masywny czarno-rudy kocur.
-- Co ty tu robisz!? Wszyscy cię szukamy po całym obozie, a ty w najlepsze spacerujesz sobie z kociakami po lesie!
-- Tygrysie Pióro, daj spokój ja byłam się tylko przejść z nimi.
-- Ale to jeszcze małe kociaki! One nawet nie mają księżyca! Czy ty w ogóle wiesz co robisz!?
-- Tak, jestem ich matką i wiem co robię.
-- A mi się jakoś w to nie chcę wierzyć, wiesz? Dziwie się mojemu bratu, że wybrał cię na matkę jego dzieci! - krzyknął na co kotka się wzdrygnęła. Podeszła do niego patrząc mu w oczy.
-- To dlaczego ty nie zdołałeś zaopiekować się swoimi, co?
Duży kocur znieruchomiał. Kotka uderzyła go prosto w czułe miejsce. Biało brązowa kocica nie przemyślała co mówi, bo dopiero po dłuższej chwili odezwała się cicho.
-- Prze... Przepraszam... - wyszeptała - ja nie chciałam, abyś...
-- Zamknij się. Jesteś okropna, nienawidzę cię - wziął jednego z kociaków, odwrócił się i odszedł w stronę obozu. Kotka mając wyrzuty sumienia też wzięła kociaka i odeszła za nim do obozu.

***

Biało brązowa kotka leżała w legowisku karmicielek i patrzyła na swoje kociaki.
Czas nagich drzew, doprowadził ją do głodowania, lecz kociaki nie wołały o jedzenie. Kocica ze strachem szturchnęła z obawom jedno kocię. Och, na szczęście oddycha - powiedziała w myślach.
-- Łabędzi Skowycie? - zapytała głowa pojawiająca się w legowisku kotki - Jak się czujesz?
-- Niestety nie najlepiej, nie jestem pewna czy mnie coś bierze. Możesz zawołać Leszczynowe Westchnienie?
-- Nie ma takiej potrzeby - powiedział złoty kocur - Przyszedłem tutaj zobaczyć nasze kociaki - uśmiechnął się i popatrzył na białego, a także na brązowo złotego kocurka.
-- Wyrosną na pięknych wojowników.
-- Tak, Żółty Pazurze. Taką mam nadzieję.

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Sep 30 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

Bracia. [Wojownicy]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz