ယနေ့သည် LAC ၏ နှစ်ပတ်လည်ပွဲကျင်းပရာနေ့ပင်ဖြစ်သည်။ ဖိတ်ကြားထားသော ဧည့်သည်တော်များနှင့် ရှယ်ယာရှင်များစွာ တက်ရောက်ကြသည်။ တက်ရောက်ကြသော ထိုလူပုဂ္ဂိုလ်များထဲတွင် ကဗျာနှင့်ပန်းချီလည်း ပါသည်။ LAC မှ ဝန်ထမ်းများသည် အထူးပင်ပျော်မြူးနေကြသည်။ အမျိုးမျိုးသော ဝတ်စုံဆန်းမျာရဖြင့် လူတိုင်း၏ မျက်နှာတွင် ပျော်မြူးရိပ်များသန်းနေသည်။
ပွဲစချိန်နီးလာ၍ ဧည့်သည်များ စုံလင်လာသည့်တိုင် နှိုင်း ၊ မြသွေးနှင့် သတ္တိတို့အား မတွေ့ရသေးပေ။ ဝန်ထမ်းမျာရသည် သူတို့၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူအား မတွေ့ရသေးသဖြင့် အချင်းချင်းတီးတိုးပြောကာ လိုက်ရှာနေကြသည်။ ရှာမတွေ့သည့်အဆုံးတွင် နှိုင်း၏ အတွင်းရေးမှူးထံသို့သာ ရောက်လာကာ မေးမြန်းကြသည်။
"မမြတ်ဆု အမနှိုင်းကိုတွေ့သေးလားဟင်"
"VIP အခန်းထဲမှာထင်တယ် ဘာလို့လဲ နွယ်"
"နွယ်ရောက်ကတည်းက မတွေ့မိလို့မေးကြည့်တာမမ"
"အမမြသွေးတို့နဲ့ အတူရောက်နေတာ အစောကြီးထဲက"
"အော် လွင်တို့ ထူးတို့ကလည်းမေးနေကြလို့"
"ပွဲချိန်မှ ထွက်လာကြမယ်ထင်တယ် ကဲကဲပွဲစတော့မယ် နေရာယူကြတော့"
"ဟုတ် မမြတ်ဆု နွယ်တို့သွားပြီနော်"
နွယ်တို့ ဝန်ထမ်းအုပ်စုသည် သူမတို့ထိုင်ရမည့်နေရာအသီးသီးတို့ သွားခဲ့ကြသည်။ နွယ်တို့ အုပ်စုထွက်သွားပြီးနောက် မြတ်ဆုသည်လည်း သူမနေရမည့် နေရာသို့ လျှောက်သွားကာ ထိုင်နေလိုက်သည်။
ကဗျာနှင့် ပန်းချီသည် စင်အားကောင်းမွန်စွာမြင်နိုင်သည့် အရှေ့တစ်နေရာတွင် ထိုင်နေကြသည်။ သူမတို့၏ရှေ့တွင် company နှင့် သက်ဆိုင်သော ရှယ်ယာရှင်များနေရာယူထားကြသည်။
ကဗျာသည် ပန်းချီရွေးချယ်ပေးထားသည့် အဖြူရောင် ဝတ်စုံနှင့် လှပတင့်တယ်သည်။ ပန်းချီသည်တော့ ကဗျာနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်အရောင်ဖြစ်သည့် အနက်ရောင်အားဆင်မြန်းထားသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အရောင်များဖြစ်သော်လည်း တွဲဖက်ထားသည်မှာ လိုက်ဖက်လွန်းလှသည်။ ကောင်းကင်တွင် အသီးသီးတောက်ပနေကြသော နေနှင့် လ ပမာ ခိုင်းနှိုင်းရမည်။ သို့သော် ယခုပွဲသည် ကဗျာနှင့် ပန်းချီ၏ အဓိက ပွဲမဟုတ်သည့်အတွက် သူတို့နှစ်ဦး၏ အလှအား အထူးတလည်ချီးကျူးသူနည်း၏။
YOU ARE READING
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Short Storyလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
