İLK BAKIŞ

Bölüm şarkısı: İstanbul Beyefendisi

  ÖDÜL GECESİ GÜNÜ

" İlkannn nerdesin hadi daha seni hazırlayacağız" Elif'in sesi ile gözlerimi telefondan çektim. " Ya Elif'im daha kaç saat var ya, ne gerek var bu kadar erken." Elif'in bana doğru gelmesi ile yerimden kalkmak zorunda kaldım. Elif elinde makyaj malzemeleri ve bir takım kıyafetlerle kalk dercesine bana bakıyordu.

" Seç bakalım hangisi giyeceksen" Oflayarak sağdakini gösterdim. "Bunu istiyorum Elif'çim" Elif sol elindeki kıyafetleri bir anda kenara attı. " Hadi kalk giyin gel canım bekliyorum." Gözleri kapıyı işaret ediyordu. Elindeki kıyafetleri alıp çıktım. Bugün çok heyecanlıydım aslında ilk bireysel ödülümü alıyordum. Ama çok yorgun ve halsizdim. Üstümdekileri çıkarırken menejerim Aslı ablayı aradım. Telefon üçüncü çalışında açıldı.

"Alo İlkin'cim nasılsın?" Diyen Aslı ablaya cevap verdim.  İyiyim abla sen nasılsın? " Bende iyiyim canım bir şey mi soracaktın hazırsın değil mi akşam için?" Hazır mıydım? diye düşündüm. Pekala hayır sanırım Elif haklı.
" Hazırlanıyorum abla aslında ben sana ödül gecesi ile ilgili bir kaç şey soracaktım. Ödülü kimler alacak benden başka yani tanıdığım birileri var mı? Ben biraz  fazla heyecanlıyım da ." Aslı ablanın gülmesi ile bende güldüm. " Abla ya gülme strese girdim . Nasıl konuşacağım? Nasıl yapacağım? Sesim ağlayarak çıkarıp Abla lütfennn bana yardım et " dedim. Aslı abla gülmeye devam ederken konuştu. "İlkin merak etme Muslera orda olacak sonra Mertens ve Barış'da orda olacak ." Muslera'nın orda olması beni rahatlamıştı. En azından Nando oradaydı. Mertens' i de biliyordum az çok çok tatlı bir çocuğu vardı. Geçen sene gittiğim maçta tanışmıştık karısı Kat ile .  Barış hakkında çok bir fikrim yoktu açıkçası. Sadece adı bir sürü kişiyle anılıyordu.
Aslı abla konuşmaya devam etti.
" Sen sadece çık ve konuş İlkin bu kadar zaten Galatasaray taraftarı seni seviyor, biliyorsun."  Evet doğru söylüyordu. Bende taraftarımıza aşıktım ama . " Tamam abla çok teşekkür ederimm iyiki varsın."

Üstümdekileri giyip Elif'in yanına gittim . " İlkin naptın içerde deliğe mi düştün canım?" Yüzümde kocaman bir gülümseme ile cevap verdim "Ya Elif'im sorma, Aslı ablayı aradım onla konuştum. O yüzden bu arada nasıl olmuşum?" Elif'in beni süzmesi ile konuşması bir oldu. " Valla ne yalan söyleyeyim müthiş olmuşsun aşkım"
" Teşekkür ederimm canım hadi makyaj yapayım da çıkayım saçımı hallettim zaten" Elif'in tamam demesi ile hafif bir makyaj yapmaya başladım.
Makyajım hazır olduğunda aynaya bakıp bir kaç fotoğraf çektim. Son kez Elif'e nasıl olduğumu sorup evden çıktım.

Arabaya bindiğimde bir Galatasaray marşı açıp Florya'ya ilerlemeye başladım.

Zaten aşklar hep yalan dolan
Sonu hep acı hüsran
Bize her sevdadan geriye kalan
"Sadece Galatasaray"

 
                               💫

Barış Alper Yılmaz

"Kerem nerdesin oğlum? Hadi lan ben çıkacağım." Kerem' in ayak sesleri ile geldiğini anladım.  " Oğlum geldik işte
senden de bir şey isteyen de kabahat." Kerem'in huysuzlanması ile yola çıkmamız bir oldu.
" Kerem abicim Allah aşkına sus artık ya!" Kerem hala bana kınayan gözlerle bakıyordu. " Susmuyorum abicim ya yeter madem ben gelemiyorum beni istediğim yere bırakacaksın nokta!" Kerem sabahtan beri ödül gecesine gelmek istiyordu . Ama maalesef sadece ödül alacaklar gelebiliyordu.
"Nereye gitmek isterseniz beyefendi?" Diye sordum. Kerem'den hızlı bir cevap geldi . "Beni Florya'ya götür Barış'çım"
Abi bekle arıyorum Okan hocayı bekle abi bekle artık ben strese girmiştim saat 20.00'da orda olmamız gerekiyordu ve saat 19.20'idi
Telefonuma girip Okan hocayı aradım. Bir süre çaldıktan sonra açıldı.
" Alo barış oğlum bir şey mi oldu?" Okan hocaya cevap verdim. " Yok hocam ya yanımda Kerem var da gelcem de gelcem diye tuttuyor. "
"Gelsin oğlum hadi bak geç kalmayın." Okan hocanın gelsin demesini Kerem'in de duyması ile Kerem zıplamaya başladı. " Tamam hocam 20 dakikaya ordayız getiriyorum Kerem'ide "