Hayat Bu

Unutmak kolay mıydı?

Unutmak kolay mıydı?
Ben her gece sırf seni özlediğim için
Gözyaşlarımda boğulurken
Senin bu umursamazlığındı canımı acıtan
Gülüşün her aklıma geldiğinde
Yüzümde beliren anlamsız gülümsemeydi belki de aşk
Ve benim senin aklının ucundan dahi geçememdi umursanmamak
Unutmak kolay mıydı sahi?
Hatıralarımızı her düşündüğümde içimde yanmaya başlayan her bir zerrem
Seni unutmamam için zorluyordu beni
Durum böyleyken unutmak değil, unutulmuşları hatırlamak yakıyordu canımı
Unutmaya çalıştıklarımın yerini eskiye dair hatırladıklarım alıyordu
Ve ben seni hergün unutmaya çalışmaktan yorulduğumu anladığım vakit
Seni anlamsızca daha çok sevmeye başlıyordum
Unutmak kolay mıydı bende bıraktığın izlerden sonra?
Çok denedim izlerinin üstünü karalamayı
Lakin her ne kadar karalasamda
Gece olduğu vakit elime silgiyi alıp karaladıklarımı siliyordum.
Silginin gücü bir tek seni silmeye yetmiyordu kaybolmuş benliğimden
Unutmak kolay mıydı beni sebebsiz yere mutlu edişlerini?
Gözlerimin içine bakardın, ardından bir kaç söz söylerdin
Ben ise bozuk bir plak gibi bana söylediğin sözleri uyumadan önce binlerce kez tekrar ederdim.
Ardından rüyamda seni görmek için dualar etmeye başlardım.
Buna özlem diyorlardı, belki de hasret.
Özlem ki en çok beni yaktı bu genç yaşımda
Hasret ki en çok benim içime işledi seni düşündüğüm ışıksız sokaklarda
Peki unutmak kolay mıydı herşeyden çok sevdiğin insanı?
İlk kez huzuru yanında tatmıştım.
Dibe batmış olduğum zamanlarda beni çekip oradan kurtaran sendin.
İlk böylesine sevmişken,
Aşka inanmışken yıllar sonra
Seni unutmak kolay olur muydu?
Seni unutursam, aşkı unuturum
Seni unutursam, mutluluğu toprak atlına gömmüş olurum.
Ve seni unutursam, ölüme bir kaç adım uzaklıkta sayılırım.