Sevgili Geçmiş

KAYBOLAN YILLAR

SEYRAN'IN BAYILMASINDAN 2 YIL SONRA

Seyran'dan ;

O günden sonra aradan 2 yıl geçmişti. Çok şey değişmişti. Özellikle de ben değişmiştim . Artık o küçük kız yoktu . Hayallerini gerçekleştirmiş, sadece kendisi için yaşayan bir ben vardım . Artık önceliğim bi başkası değil kendimdim . Hastalık benden çok şey almıştı ama aldıklarının eksiğini de kapatmıştı. Londra da yaşıyordum tek başıma . Arada Ablam ve Abidin abi ziyaretime geliyordu . Annem ile de sık sık görüntülü konuşuyorduk . Bu aradan geçen 2 YIL en çok Ablam ve Abidin abiye yaramıştı . Ablam Kayadan bosanmıştı, Abidin abi de Ayşenden ayrılmıştı . Daha sonra işte sevgili olmaya başladılar şimdide evlenme kararı aldılar. Bide Abidin abi artık kendi işinin başında Ablam ile birlikte bir restoran açtılar. İşleride baya iyi gidiyor. Babama gelecek olursak babam benim hastalığımdan sonra çok değişti iyi anlamda şuan annem ile mutlular . Babamda kendi işini kurdu bu arada . Bu iki yılda hatta annem ile de tatile bile çıktılar . Bana gelecek olursak şuan okuluma devam ediyorum Lodra da ve aynı zamanda çizim yapıyorum. Bir resim galerim var övünmek gibi olmasın bu iki yılda hızlı bir şekilde çizimlerim ile Londra da nam saldım diyebilirim. Tablo üzerine çizim yapıyorum takı tasarım yapmayı da bıraktım artık . İki yıl boyunca takı tasarım yapmadım . Ferite gelecek olursak benim hayatımda artık yeri yok şuan kendisi bildiğim kadarıyla Korhan şirketinin başında . Benim için artık Ferit sadece Sevgili geçmiş o kadar .

Şimdi resim galerime gideceğim kısa bir süreliğine ablamın düğünü için İstanbul'a gitmem gerekiyor o yüzden galeride ki işleri toparlamam lazım . Şuan yeni bir sergim olacak onun içinde aynı zamanda hazırlık yapıyorum . Hazırlanıp çıktım .

Galeriye vardım işlerimi hızlıca toparladım ve Ece'nin yanına gittim . He size ondan bahsetmeyi unuttum Ece de benim ile lodraya geldi o da şuan burada okulunu okuyor. Neyse Ecenin evine gittim .

Ece : Seyran hoşgeldin . Galeride ki işleri hallettin mi ?

Seyran: Hoşbuldum. İşleride hallettim ya ztn çok bir şey kalmadı . Sergi içinde bir tane son tablo kaldı ona da İstanbul'da devam edeceğim.

Ece : İyi iyi o zaman . Seyran sana bir şey sorucam ama kızma bak .

Ece'nin ses tonundan az çok neyi soracağını anlamıştım.

Ece : Seyran sen İstanbul'a gidiceksin ya İşte şey Orada Ferit de var yani illaki bir şekilde karşılaşırsınız yani . O yüzden kötü hissetniyon dime . Merak ettim sadece.

Evet Istanbul'da bir şekilde Ferit ile karşılaşacağımı biliyordum . Ama benim için çokta bir şey ifade etmiyordu artık biz diye bişey yoktu o ve ben vardım . Benim için artık Ferit Sevgili geçmişti .

Seyran : Ece tabiki de kendimi kötü hissetmiyorum Ben Feriti unutalı çok oldu hatta bunu en iyi sen biliyorsun .

ECE : Evet tabi ki de biliyorum ama ne bileyim işte ikilemde kaldım . Neyse ya boşver sormadım varsay . Eeee sen ablanın düğünü için elbise fln aldın mı yarın öğlen uçağın var hem .

SEYRAN: Vallah bişey bulamadım ya . Aaa şey Sinan'ın mağazasına gitsek acaba oradan bulurz belki .

Sinan ile ben hastanede kaldığım zaman tanışmıştık . Oda benim gibi hastaydı . Bu iki yılda  onla birbirmizin dostu olduk . Eceden sonra en yakın dostum diyebilirm . Sinan'ın ailesinin giyim üzerine şirketleri var . Sinanda Londra'da ki işlerin başında .

Ece ile çıktık. Sinan'ın lodradaki ana mağazasının oraya gittik . Çünkü ana magazada Sinanın ofiside var hem Sinanı da görmüş olurduk .

Mağazaya gittik . Çalışanlardan birine Sinanı sorduk ofisinde mi diye . Ofisinde olduğunu söylediler . Çalışan Sinana haber vermeye gitti bizde elbiselere bakmaya başladık.