Kalbin çıtırdağını hiss etmişmiydiniz? Ben o an hiss etdim. Çaresizdim sadece, kollarıma yığılmıştı kos koca adam. Acaba sorunu mu vardı diye de düşünüyordum ama ağlamamak için de kendimi zor tutuyordum. Kalbimi istese yerinden söküp verirdim.
(Yoh yav! kıza olan sözüm bu kendjebsh)
***
Hastanede bir köşede kimsesiz çocuklar gibi büyük bir umutla bekliyordu, genelde öyle çocuklar ailesini beklerlerdi ama onun ailesi yoktu ki. Her zaman bu gerçek yüzüne vurulmuştu ve devam da ediyordu
Onun tüm ailesi gelmişti, o bir köşede uslu bir çocuk gibi oturmuştu. En büyük korkusu ise uyanmaması ve ailesinin ondan nefret etmesiydi. Düşünmek bile istemiyordu
Yanına oturan kişiye bakmak istemedi, ama gözü kaydı. Kırmızı Kızıl karışık olan saçları, bembeyaz teni ile gözüne oldukca hoş gelmişti ama buna takılacak hali bile yoktu. Gözünden akan tuzlu yaşlar göz kapaklarını artık yakacak duruma gelmişti. Kızın yüzüne bakmağa cesareti yoktu
Karşısındakı hiç düşünmeden kollarını beline geçirerek kendine çekerek sarılmıştı, belki de En çok ihtiyacı olan buyduBir Anne gibi yumuşak saçlarını okşuyordu, ikiside ağzını açmıyordu ama gözleri konuşuyordu. İkisinin de gözünde korku vardı. Elbet herkes bir gün kara toprağa girerdi ama daha ona doyamamıştı
"Böbreğinde sorun var, Tek böbrekle yaşıyordu küçük kardeşim. Kendini suçlu hiss etme şeker kız" tek böbrekle yaşadığını Elbette bilmiyordu, gerekirse canını bile verirdi
"Ben salak gibi koştuğum için oldu, Kafamı s-" kafasını kendi boyun girintisine bastırması ile susmuştu. Doktorun kapıdan çıkması ile o hariç hepsi ayağa kalkmıştı
Bir bucağa sinmiş uzanmasını bekliyordu, fikrini yayındıran tek şey ise doktorun son söyldiği söz olmuştu"Başka bir böbreğe ihtiyacı var yoksa hastayı kayb ederiz" hiç düşünmeden lafa atladı, canını vereceği bir durum yoktu ama canından bir parçayı vere bilirdi
"Ben böbreğimi veririm doktor bey, Hadi alın" kırmızı saçlı kızın kolunu sıkı şekilde tutması ile yine aklı yerine gelmedi, çünki yerindeydi
"Ne diyorsun Sen kızım? Şak diye atlıyorsun zaten söze ,Ailen ne söyler kızım!" öyle bir iç çekti ki orada bulunan herkesin köksünden bir hüzün koptu
"Benim ailem yok ki, Hem Yaşamak için bir nedenim yok ki, Neden içeride ve yardıma ihtiyacı var. Alın yoksa kendimi de öldürürüm suç üstünüze kalır" kimsesizdi, Halası vardı ama o nasıl tek başına bir genç kıza aile ola bilirdi ki?
O gece ikisi de sedyeye yatdı, Gerekirse kalbini de verirdi ama Şu anlık ihtiyacı yoktu. tek isteği uyanmasıydı, uzaktan bile olsa onu izleye bilmesiydi
Çünki salaktı(aynıben)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Adam olmam
General FictionHoşlandığı çocuk mezun olduktan sonra tüm cesaretini toplayıp yazan Ağca başına aldığı beladan Habersizdir *Tüm haklar bana aitdir çalıntı istemiyorum!* iyi okumalarr