Tarih; 4.10.2024
Başlık: Padişahın ihaneti ve gecenin ölümü
-
oysa padişah her zaman ay gibi sevil olmak isterdi...
---
o gece, Gece padişah ile arkadaş ve ötesi olmak istedi.
bu müthiş olay asırda bir gerçekleşen bir itifaktı, o gece padişahın gözlerini görmuştu çünkü. mavi ve parlak gözlerini...
o gözler geceyi padişaha delicesine bir aşkla bağlamıştı. gece onun gözlerinin kendi gönlünde taşıdığı yıldızlardan ve hatta aydan bile daha parlak olduğuna inandı.
onun dili yoktu, padişah ile konuşamazdı.
onun elleri yoktu, padişaha dokunamazdı.
o padişahı hissedemez, onunla olamazdı. yersız bi' tutkuydu bu.
gecenın sadece gözleri vardı, kapkara gözleri...
ve yapabildiği tek şey düzenli bir şekilde pencereye çıkıp aya gözlerini diken mavi parlak güzelliğe bakmaktı.
ve o mutluydu; çünkü o duyada biliyordu.
o padişahın geceyı gündüzden daha çok sevdiğini duymuştu.
ama o görüyördü, ve mutsuzdu;
çünkü padişah o güzel gözlerını bi' kere bile geceye dikmemişti. o hep ayı izliyor arada bir yıldızları keşfe çıkıyordu gözleri. ama hiç gecenın mutlak karanlığına bakmıyordu.
gece biliyordu, padişah kendisi gibi ölüm karanlığında ışıldayan en parlak mucizeyi seviyordu.
ve gece tüm bu ışıkları gönlünde taşımasına rağmen, saf karanlıktan oluştuğunun farkındaydı. karanlıktı, çoçukların korkusu.
belki de küçükken padişah da ondan korkmuştu?
siyahtı o, lanetlerin rengi.
belki padişahı o siyahlarla boğmuşlardı?
canavarları gizliyordu ruhunda.
belki asıl buydu padişahın ayı bile bu kadar uzaktan izlemesıne sebebıyet veren.
bilmiyordu, yaradılışın basindan beri her şeyi gören gece; aşkı ilk defa tatmıştı. ve bu var olan tüm acılardan daha çok can yakıyordu. buna emindi.
önceden insanların acıdan karanlık gecede ağladığını gördüğünde, bunu ebedı bi' saçmalık olarak düşünürdu.
ama şu an felaketi getireçeğini bile bile, tüm yıldızılarını dünyaya döküyördü.
o artık dayanamıyordu, daha fazla görmek istemiyordu. gözlerini ebedi bir uykuya yummak istiyordu.
tarihler o günden sonra bu efsaneyi bildi, karşılıksız aşkın ilk yarasıydı bu.
ilk günah ve ilk yıkım.
gece gözlerini kapattı, padişahı aydan mahrum kıldı. diyar bir daha gece yüzü görmedi ve yakıcı güneş, gecenin intikamini aldı.
oysa padişah her zaman ay gibi sevil olmak istemişti...
ve gecenın onu için diyari yokettiğinden habersız, ölümü tatmıştı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir yaz gecesi masalları
RandomBurda, beğendiğim ve benim kalemimden çıkan, çoğunlukla kitaplarimdan bağımsız yazılan hikayeler yer almaktadır. Her biri kisa ve bir bölümlük masallardir; bir yaz gecesinin masallarıdır. [kendim hakkında kısa anlatımlar da bulunur.] "Sana ömrümü ad...
