When The World Turns Grey

Hoofdstuk 19

Sara POV

Ik en mijn papa's staan bij de voordeur terwijl Liam, Louis, Niall, Zayn en Harry al buiten staan. Vandaag moeten ze toch echt weer verder. Ik heb ze allemaal al helemaal plat geknuffelt. Als de rest al weg wil lopen draait Liam zich nog een keer razendsnel om om en tilt me op in een knuffel. "Saar, je mag me altijd even bellen als je dat wil he. Net als alle andere jongens. We houden van je meis, je bent echt heel bijzonder. En ik hoop dat je dat zelf binnenkort ook is gaat ontdekken". Ik geef hem een kus op zn wang en hij zet me weer neer en loop met de andere jongens weg. Zodra ik de auto van de oprit zie rijden draai ik me weer om en gaan we met z'n alles weer naar binnen. Het voelt ineens zo stil in huis zonder die 5 gekken. Zo leeg. Ik kijk naar de tafel waar de cadeautjes staan die ik van ze heb gekregen. Van Louis heb ik een wit gestreept shirt en een rode broek gekregen, van Zayn een spiegel waar met een permanente stift "That's what makes you beautiful" op geschreven is. Van Harry kreeg ik het nummer Moments op CD, en van Niall kreeg ik een enorme pot vol met snoep (slik..). Maar het grootste Cadeau kwam van Liam. Toen ik het open maakte geloofde ik mijn ogen bijna niet. In het doosje lag een gloednieuwe iPone 6, in een roze hoesje met het 1D logo erop. toen ik hem eruit pakte zag ik dat ze hem al helemaal geïnstaleerd hadden, en op de achtergrond stond de groepsfoto die we met zn tienen gemaakt hadden. Er stonden super veel apps op, onder andere de spelletjes die ik altijd speelde op Papa Michaels telefoon. Het enige wat er heel tactisch niet op was gezet was twitter.. Maar ik had wel al alle nummer van de jongens in mijn contactenlijst. Ik loop naar het tafeltje en pak de iPhone eraf en steek hem in mijn broekzak. Papa Luke loopt naar me toe. "He Saar, Ik Cal Mickey en Ash moeten eigenlijk even aan het werk. We moeten een nummer opnemen. We zijn dus in de studio achter het huis als je ons nodig hebt. Je red je wel even een tijdje" Ik knik en geef hem een glimlach, blij dat ik het huis even voor mezelf heb. als iedereen het  huis uit is begin ik een beetje op verkenning uit te gaan. Ik loop door de lange gangen tot ik voor de deur eindig waar een grote muieknoot op geplakt is. Ik weet dat dit de kamer is waar mijn papa's altijd schrijven. Nieuwsgierig open ik de deur. Ik kom binnen en zie een kamer vol met instrumenten. Ik wordt aangetrokken door de zwarte piano die in de hoek staan. We hadden er ook een in het weeshuis waar een uder meisje, Megan, altijd op speelde. Ik ga zitten en probeer terug te denken aan wat ze me een keer geleerd heeft. Ik leg mijn vingers op de toetsen en begin een beetje te spelen. Al snel krijg ik het wat meer onder de knie en laat me meevoeren door de muziek.