Reincarnated As Mafia's Wife

Chapter 10

' hayyyy salamat naka uwi na rin '

"señorita,señorito magandang gabi ho" sabi ng mga kasambahay

" magandang gabi din manang " bati ko kay manang habang si Lorenz auto punta sa itaas wala talagang galang sa nakakatanda e sarap ibalibag sa far away charott

" kumain na ba kayo ni señorito, ija?" tanung ni manang

" tapus na ho, kayo po ng mga bata manang?"  pabalik ko na tanung kay manang

" tapus na ija tsaka yung tatlo nag hihintay sa inyo yun kanina kaso tulog na sila kaka hintay sa inyo" sabi ni manang sa akin

" kawawa naman ng mga anak ko, sige ho manang pupuntahan ko muna sila sa kwarto nila " sabi ko

' kawawa naman ng mga babies ko ito kasing si Lorenz ang hina mag sign ng signature niya parang pagong ang peg'

" sorry babies di niyo nakita si mommy, busy kasi ako tsaka tinulongan ko ang daddy niyo" sabi ko sakanila habang tulog

" sleep tight my babies i love you three babawi si mommy sainyo" pag katapus ko sabihin yun ay lumakad na ako palabas

Narrator Pov:

Sa paglabas ni Camila sa kwartong pinagtulugan ng mga bata,Habang papalapit siya sa kwarto ni Lorenz, biglang napatigil siya sa daan. Nakita niya na may ibang tao na lumabas mula sa kwarto ng kanyang asawa.Ang mga pisngi ni Camila ay agad na namula sa inis nang makita niya ang taong lumabas mula sa kwarto ni Lorenz. Nakita niya itong isa pang babae.

Agad namang lumapit si Camila sa babaeng nakita niya. "Ikaw... Anong ginagawa mo dito?" tanong niya habang nagmamatigas na ang ekspresyon sa kanyang mukha.

Nakita ng babae na nagmamatigas ang ekspresyon ni Camila. Biglang napasapo ito ng kamay sa bibig.

Ngumiti siya ng maliit na ngiti bago sumagot, "Ikaw... hindi mo ba ako kilala?"

Napatahimik si Camila sa sinabi ng babae. Mayroon itong pangungunahan dahil sa sinasabi niya.

Lumapit si Camila at nagmamatigas pa rin ang ekspresyon niya. "Hindi. Hindi kita kilala. Anong ginagawa mo sa kwarto ng asawa ko?"

Lumapit lalo ang babae habang hawak-hawak ang isang malaking bag na maganda ang design at nag-iilaw.

Humarap ito kay Camila, at ngumiti ng pa-sweet. "Ikaw ba si Camila Delos Reyes?" tanong niya na may halong kumpiyansa.

Nakita ni Camila na tumango ang babae na nagtatanong sa kaniya. Ngunit ayaw niya na lumakas ang loob ni babae. Inilayo ng bahagya ni Camila ang kaunting distansya nila.

"Anong paki mo kung ako nga siya? Anong ginagawa mo sa kwarto ni Lorenz?"

Inangat ng babae ang mga kilay niya, at medyo nahanga ng kaunti dahil sa pagtalim ng mga mata ni Camila.

"Wow. Ang strong mo naman," sinabi nito.

"Buti naman," sabi ni Camila, na nagmamatigas pa rin ang ekspresyon sa kanyang mukha. "Sumagot ka. Anong ginagawa mo sa kwarto ng asawa ko?!"

Humigop ng hininga ang babae dahil sa pagmamatigas ni Camila.

"Wow. Mukhang hindi na kailangan ng masyadong paliwanagan. Mukhang marunong kang makiramdam," sabi ng babae, at parang nakahinga ng maluwag bago patuloy pa niya ang pakikipag-usap.

"To be honest, I came to see Lorenz, your husband," sagot niya.

Lumaki lalo ang mga mata ni Camila nang marinig niya iyon. Hindi niya mawari ang ekspresyon ng mukha niya.

"For what?!" tanong niya na may halong inis.

Hindi pinansin ng babae ang inis ni Camila.

Hinawakan niya ang isang braso niya at binasag ang tensyon ng dalawa. "Sana matuto kang kumalma. Chill ka lang. Wala akong masamang balak kay Lorenz," sabi ng babae na nakabigay ng isang maliit na ngiti.

Umangat ng kaunti ang mga kilay ni Camila. "So sa tingin mo, papaniwalaan ko ang mga sinabi mo na hindi ka naninirangpurong na may balak?" tanong niya na may kalokohan sa kanyang boses.

Ngumiti na naman ng maliit na ngiti ang babae. "Ano ka, paranoid?" tanong niya.

"Hindi ako paranoid," sabi ni Camila na may pagka-defensive.

Humaba ng kaunti ang ngiti ng babae. "Talaga ba? Mukha ka namang paranoid," komento ng babae.

Napatungo si Camila at nahalata niyang kinukuha lang ng babae ang kanyang atensyon.

Nakita ng babae ang paghalo ng inis at pagiging defensive ni Camila. Lumapad lalo ang kanyang ngiti.

"Huwag kang magagalit sa akin. Hindi ako naninirangpurang naghahanap lamang ng tulong," sabi niya na parang naglalambing.

Laki ang ngiti ni babae dahil akala niya ay nagso-soften na si Camila.

Humihingang malalim si Camila at nagpapakalma. "Okay. Anong tinutukoy mong tulong?" tanong niya na parang nagpapakumbaba.

Nakita ng babae ang pahina na ng ekspresyong ni Camila at parang nagkakalayaan na para sa kanya.

Ngumiti siya ng mahinahon bago sumagot, "Ay nako, I need some financial help po."

Laki ng ngiti ng babae. Nakahinga siya ng maluwag dahil mukhang hindi na mapanghinaan ang loob ni Camila.

"Ah, so may kailangan kang pera? Ano, nangutang ka?" takang tanong ni Camila.

Ngumiti ng kaunting halakhak ang babae dahil alam niya na mahina ang kaloob ni Camila sa kanya.

"Hindi po, hindi po. Hindi po ako nanguutang. Naghahanap po kasi ako ng sponsor sana," paliwanag niya.

Napalunok ng malalim si Camila. "Sponsor? Sponsor para saan?" tanong niya sa babae.

Bumuga ng malalim na hininga ang babae. "Sponsor po sana, kasi gusto ko pong pumasok sa pageant. And I really need someone who is willing to finance me," paliwanag niya.

Natanto ng babae na alam na ni Camila ang mga kailangan niyang malaman.

Nginitian niya ang babae at pinahapyaw ang pagtaas ng mga mga nguso, "Well... mukhang alam ko na kailangan kong malaman," komento niya.

Tumango naman si babae dahil alam na rin niya na hindi na siya maaaring makakakuha ng kahit ano pa sa babae.

Bumilog ang mga labi niya at sinang-ayunan ang sinabi ni Camila, "Oo... Mukha naman nga. Thank you po...mag ingat ho kayo palagi dito thank you po ulit " sabi niya

N/A: read well publish ko mamaya ang chapter 11