Na 3 weken hadden we hen niet meer gezien. En ik en Robin en onze paarden hadden weer een wedstrijd. Toen we bijna gingen beginnen kwamen de ouders van Robin en mij ons nog even succes wensen. Ze waren weg en Robin en ik keken nog even naar de turbine. Toen zagen we ineens 2 rare figuren. Toen riepen ze Robin af hij moest beginnen. Hij had het super goed gedaan.
Dan moest ik. Ik had zoveel stress. Maar het was gelukt ik had het super goed gedaan. En de uitslag is zoals altijd weer hetzelfde. Ik en Robin en onze paarden stonden op de eerste plaats. Maar toen we klaar waren met de wedstrijd. Kwamen die twee rare figuren naar ons. Toen ze kwamen zag ik dat het mijn biologische ouders zijn.
Mijn mama en papa kwamen tussen ons in (tussen mij en mijn biologische ouders). En ze wouden al bijna de bewaking gaan roepen. Ik zei superhard toen: "Wacht ik ga even praten en jullie gaan zitten en niks doen en zwijgen." Iedereen verschoot toen ik dat zo zei. Maar ze deden wat ik vroeg.
Ik vroeg waarom ze me een hele tijd me achter na zaten. Ze zeiden dat ze me terug wouden adopteren. Ik antwoorden dat ik dat niet meer wilden. Ze hebben mijn adoptie gebracht en ik wil mijn leven niet nog een keer veranderen.
JE LEEST
Het verhaal Van een gewoon meisje.
General FictionWord mijn leven nog normaal die vraag stelt Feje een hele tijd. het verhaal gaat over een meisje waarmee haar leven door 1 ding helemaal verandert.
