Chapter 53

491 61 1
                                    

♎️Chapter 53

အရာရှိကသူ့အားလာရှာခြင်းပင်။

လွန်ခဲ့သည့်ရက်က သူတွေ့ခဲ့ရသူမှာ အနှီသူ၏လက်ထောက်ပင်။ ထိုသူက ဇာတ်လိုက်ကိုတွေ့လိုက်ပြီး သူ့ပုံပန်းသွင်ပြင်ကိုမှတ်မိနေခဲ့သည်၊ ထို့နောက် အရာရှိကိုသတင်းလှမ်းပို့လိုက်ပြီး အရာရှိကသူ့အားလာတွေ့ခဲ့သည်။

နှစ်အတန်ကြာမတွေ့လိုက်ရသည့်အခါ အရာရှိက နေရာတစ်ခုအထိ ရာထူးတက်သွားခဲ့ပြီး ယခုအနှီသူကပိုပြီးအောင်မြင်ကျော်ကြားနေခဲ့သည်။ ယခုဇာတ်လိုက်ရှိနေသည့်မြို့နယ်ဆေးရုံမှာ နာမည်မသေးသော်လည်း ထိုသူကဲ့သို့ရာထူးကြီးသူတစ်ယောက်ကိုတွေ့ရရန်မှာ မလွယ်ကူပေ။

ဆေးရုံမှဝန်ထမ်းများအားလုံးက တဒင်္ဂမျှ စိတ်လွတ်သွားကြပြီး ဇာတ်လိုက်တစ်ယောက်တည်းကသာတည်ငြိမ်နေခဲ့သည်။သူက ရဲအရာရှိကိုမသိသလို လက်ဆန့်ကာပြောလိုက်လေ၏။

"ကြွလာပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...အရာရှိကြီးခင်ဗျာ..."

အရာရှိ၏လက်များကနွေးထွေးသည့်တိုင် ထိုသူ၏မျက်လုံးများက ပြင်းပြနေခဲ့၏။ အနှီသူကဇာတ်လိုက်ကို မီးတမျှပူပြင်းနေသည့်မျက်လုံးများဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည့်ရတနာတစ်ခုကို ပြန်ရှာတွေ့သွားသလို၊ သူ့လက်များကိုတင်းကျပ်နေအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ရင်ခွင်ထဲတွင်ပွေ့ဖက်ထားချင်သလိုပင်။

ထိုအချိန် ဇာတ်လိုက်၏နှလုံးသားကမူ ချဥ်စူးနေပြီး ထပ်တူညီသည့်အမှားမျိုး ထပ်မလုပ်ရန် သူ့ကိုယ်သူသတိပေးနေခဲ့သည်။ ထူးဆန်းသည့်မျက်နှာထားမျိုးကိုအလျင်းမပြပါချေ။ သူအရာရှိကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပြီး ကုတ်အဖြူကိုဆွဲဆန့်ကာ အေးစက်စက်အသံဖြင့်ပြောလိုက်ပါ၏။

"ကျေးဇူးပြုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လေးစားမှုရှိပါ..."

အရာရှိ၏လှုပ်ရှားမှုများက စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာ တောင့်တင်းသွားခဲ့သည်။ သူ့မျက်လုံးများက အနီရောင်အဖြစ်ပြောင်းလာကာ ဇာတ်လိုက်ကမူအေးစက်သည့်မျက်လုံးများဖြင့်ပင် အခြားစစ်သားများနှင့်သူ့အား ဆေးရုံကိုတပတ်လိုက်ပြပေးခဲ့၏။.

အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now