Ons huisje.

1 0 0
                                    

In de bus moesten we toch zitten naast de persoon waar we me in een kamer gingen slapen (niet in 1 kamer maar zo’n een grote kamer zoals in een hotel). Ik slaap dus met Robin. Dus we hebben echt nog wel veel geluk.
De dagen erna waren superleuk en echt niet saai. De weken gingen zo snel voorbij dat ik na 2 weken en een half niet meer wist welke dag het was. Dus het ging zo snel dat we morgen al naar huis gingen.

Het verhaal Van een gewoon meisje.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu