Çok Sevme [Kar&Yar]

1. Bölüm: Ben Çok Sevdim..

Hayatta bir kizin duygularıyla oynamak

O kızın içinde kin,nefret ve intikam duygularınin olusmasina sebep olur....

*********

Yaren'den;

İnsanlar neden bu kadar kötü ben anlayamıyorum. Sen daha kendini anlayamazken çevrendeki insanları nasıl anlamayı düşünüyorsun Yaren.

Artık şu 2 günlük hayatta kimseye inanamayacak kadar bitkin biri olarak nasıl anlayabilirsin ki?
Hersey çok garip sanki hayat bana demirden duvar örmüş aslında istesem o duvarı yıkarım ama cidden o kadar güçsüzlestim ki dokunsalar ağlayacak gibiyim.

Sadece bana bi teselli vardı "Karlos" ama Karlosla bağları dün kopardık bana hayatımın en berbat en kötü en acımasız gününü yaşattı. Ne ara bu kadar kötü oldu bilmiyorum. Sanki beni hiç sevmemiş gibi bıraktı dımdızlak kaldım ortada. Bana süpriz yapacakmıs allah belasını versin onunda sürprizininde ya bir insan terketmek için sizi çağırıyor ve süpriz diyor böyle sürpriz olmaz olsun. Hayatım söndü karardım.

Hani bazen Benim cehennemim burasi dersiniz ya hah iste benim cehennemimde burasi. Burası dediğim yer eskiden yani Karlosla tanışmadan önce çıkıp namusumla sarkımı söylediğim pavyon bugün bu cehenneme geri döndüm hep o zamanımı harcayıp,sevdiğim, bırakmaz beni seviyor dediğim adamın karlosun yüzünden...

Çok seversen hep kaybedersin derlerdi bana. Karlos benim o söze inanmama sebebimdi ben karlosu çok sevmiştim beni birakmaz terketmez sanmıştım. Dün anladım o sözün gerçekten doğru olduğunu.

Hayat gerçekten çok garip şuan bu odada sahneye çıkmayı beklerken bile Karlos gelsede bana dün yaşadıklarimiz kabustu dese keşke... zaten bizlerin başına ne geldiyse hep keşkeler yüzünden...
keşkeler bizlerin olmasını istediği fakat yapamadigi,ulaşamadigi,asla Olmayacak şeylere inanma içgüdümüzdür.

ben yine dalmış giderken odaya birden Samim girdi kortkum tabi yani birden dalmisken odaya böyle biri girerse herkes korkar neyse "noldu Samim"dedim. " Yaren abla çıkabilirsin sıra sende" dedi. Samim bana hep Yaren abla derdi Oysaki aramızda çok yaş yoktu. Samimi seviyordum iyi biriydi. Ben burdayken bana çok yardımcı olmuştu kaç kere beni üç kuruşluk adamlardan kurtardı bilmiyorum çok şey borçluyum ona "Yaren abla daldın yine sıra sende"dedi. "ay çok pardon ben çıkıyorum simdi"dedim.

Sahneye çıkarken kalbim yine çok hızlı atmaya başladı sanki bugün de bi herif gelicek ben kurtulamayacagim gibi geliyor öyle durumlarda Samimden ve kaçmaktan başka çarem yoktu...

Evet ve yine uzun bi aradan sonra o sahneye çıktım. Herşey o karlos'un yüzünden bi dakika ben yanlış görüyorum dimi o olamaz Hayır hayır halisulasyon görüyorum. Bilinç altımın bana oynadığı bu oyuna mağdur Kalamam. O olamaz Hayır yani ne işi olabilirki burda. Neyse ben şarkimi söylesem iyi olacak.

Kezzapla mayonez getir be garson

Sıksınlar üstüme bitsin bu çile

Azraile benden çay götür be garson

Almaya gelirken basmasin zile...

Şarkının bu kadarını söyleyip indim odaya girdim Karlos oradaydı. Bi anda kapı açıldı gelen karlostu. Niye buraya geldi veya odama niye geldi. Gayet sakin bi sesle "ne işin var burda gider misin?" Dedim.

"Hayır" dedi çok sakindi sanki bisi anlatacakti. " Seni dinlemeye geldim" dedi. ya abicim nasil bu kadar rahat oluyorsun ben senin eski, eski mi eskisi olmuştum onun vay be eskisi birinin eskisi olmak ne kadar kötü birseymis böyle kalbim cız ediyor eskisi ben karlosun eskisi olmuştum...