Zengin Züppe.!

-Özrümü Geri Alıyorum!-

Bön bön suratına bakmaya devam edince ben -ne yani sizde böyle bir çocuğun üstüne düşseniz eminim kalkmak istemezsiniz-bir hışımla yerinden kalmaya çalıştı ve beni üzerinden çekti.

Hayır bu kadar kibar anlattığıma bakmayın resmen hayvan gibi itti beni.Oha hayvan ne bu güç.

-Hemen kalk üstümden..!
Dedi sesini yidiğimin çocuğu ^.^Ne diyom lan ben .?

-Kalkıyorum körmüsün ne itiyorsun..!

Ben hangi akla hizmet bu cümleyi kullandığımı düşünürken konuştu.Yok.Kükredi

-Ne dedin sen!!?

Ses tonundaki öfkenin yerini gözlerindeki 'öldün kızım sen' bakışı alınca ne yaptığımın farkına vardım.Hem adamın üstüne düş hem ters ters konuş oldu canım..

-Yani..Ben..Şeyy çok özür dilerim gerçekten başım dönüyordu biraz farketmemişim sizi.Üstünüze düşmek istemezdim.

Bunu açık açık niye dile getirdiğimi bile bilmiyorum..Lanet olsun!

-Kes zırvalamayı ve defol burdan.
Sanırım özür falan dileyince acıdı.Yeriim.Dur lan bu bana emir mi verdi biraz önce !?

-Haklısın özrümü geri alıyorum ayrıca bana emir veremezsin sen..
Hem yanında duracağımı nerden çıkardın ki defol diyorsun?

Tamam yani ölüm fermanımı falan imzalamış olabilirim ama ne yapayım böyle birşeyin altında kalacağımda tırın altında kalırım daha iyi.

Bu arada bir fatiha okursunuz artık.Ne demişler bugün bana yarın sana..

Orda daha fazla kalamayacağımı anlamam çok uzun sürmedi hemen arkamı döndüm ve kendimi aşarak kocaman bir adım attım.

Bir el beni tutmamış olsaydı ikinci adımımı da atabilirdim.Aynı el beni hızlıca kendine çevirdi.

Hani olur ya erkek kızın kolundan aniden tutar ve kız erkeğe çarpar o an birbirlerine yakın olurlar falan.Hah işte ondan olmadı bizde.

Beni kendine çevirdi ama güçlü olduğum için sadece vücudumu o tarafa döndüm.Aramızdaki boşluğa birinizi daha alabiliriz şu an.

Sergilediğim üç sahesindemidir nedir koparmak istermişçesine sıktığı kolumdaki elini biraz gevşetti.Bir an ama baya kısa bir an.. şaşkınlık gördüm o kusursuz yüzünde.Ancak hemen sonra yerini öfke aldı.

-Bana bak sözüm bitmeden asla ve kimse bir yere defolup gidemez.Davranışlarındaki özgüvene bakılırsa beni tanımıyorsun sıkıntı değil.Tanıtırız.Ama üzülmeyerek söylüyorum ki hiç memnun kalmassın.

-Hah!Seninle tanışmak isteyen kim?Hemen bırak kolumu yoksa kötü olur!

Biliyorum şu an bana sövüyosunuz.Lan gerizekalı ne konuşuyon mal mal kaçsana falan.Ama olmuyo işte.Gururuma yediremiyorum.Hayatımda ilk defa böyle bir durumla karşılaşıyorum.Ve inanın şu an son isteyeceğim şey geri adım atmak.Bu yüzden sonuna kadar direnicem.Gerçi son çok yakın ama neyse..

-Ne olur dedin? Duyamadım sürtük..!

Sesten dolayı bağırarak konuştuğumuz için mi yoksa başka birşey yüzünden mi bilmiyorum ama şu an etrafımdaki herkez bizi izliyor.Bu da yaklasık bir 50 kişiye denk geliyor.

O değilde birazdan kusucam.Ciddi söylüyorum şu an bu 50 kişinin ve önümde duran meteorun gözünün önünde kusabilecek kadar midem bulanıyo.

-Kötü dedim..çok.. Kötü..ya bıraksana
O bana alaylı bir şekilde bakarken ben konuşmaya dewam ettim.

-Bak seni uyarıyorum.Bırakmassan olacak şeyden hiç memnun kalmayacaksın.

Yeter ama be benimde bir sabrım var

-Hadi denesene ..!
Dedi bana iyice yaklaşarak.Ne yapmaya çalışıyorki şimdi bu ?Off sarhoş sanırım bu yaa ..

-İyi oz-

Vee gümm.Karşımda duran meteorun üstüne kustum hemde.Allahtan çok birşey yememiştim.Durum karşısında çok şaşırmış olacakki kolumu iğrenerek bıraktı.Valla çok da umrumdaydı seni uyarmıştım.

Şu an utancımdan gebermem falan gerekiyor demi? Peki niye piş smile yapıyorum.Bıraksanız zafer dansı bile yapabilirim.Saniyeler içinde duyduğum ve kime ait olduğu belli haykırışla arkama bir daha bakmamak üzere koşmaya başladım.

Öyle bir koşuyorum ki sanırsın arkamdan atlı kovalıyo.Geldiğimiz merdivenlere doğru koşmaya dewam ettiğimde bir el beni yakaladı ve bir saniye bile duraksamadan önüme geçip koşmaya başladı.Beraber koşuyoruz yani.Durun panik yapmayın Orkun bu.

Bir ara arkama baktım sebepsizce.Bakmamla Güneşle Batu'nun el ele koşduklarını farkedip gülümsedim.Güneşinkinin yanında bir hiç.Kız resmen utanmasa ağzını açıcak gülcem diye.Şu an bile bademciklerini görebiliyorum.

Garip bakışlar altında hızlıca kulüpten çıktık.Koşarken bir kaç kere ayağım takıldı.Orkun bir saniye bile duraksamadan beni kucağına aldı ve o halde arabasına -Ferrari- doğru koştu.Tek hamlede anahtarini çıkardı. -bunu ben kucağındayken nasıl yaptı inanın bende bilmiyorum-

Beni ön koltuğa pek de yavaş sayılmayan bir birşekilde bıraktı ve sürücü kısmına geçip gazı kökledi.O bunları yapıncaya kadar uykum gelmişti.Gözlerimi kapattım.Ama hala az çok bir şeyler duyabiliyorum.Orkun bana bağırıyor sanırım.

En son duyduğum ve sanki sırf duymam için yavaşça ve tane tane söylediği cümle "Onun kim olduğu hakkında hiçbir fikrin yok!" oldu.

Hakkaten kimdi o ? Bunu bir ara düşünücem.Ama bir ara.Kesinlikle şimdi değil..

Yeni bir bölüm dahaa.Ben yazarken keyif aldım umarim sizdr okurken keyif alırsınız :)))