ស្អប់ជំពប់លើ

ផ្តើមរឿង

សរសេររឿងលើកដំបូងបើខុសត្រង់ណាសូមអភ័យទោសផង រឿង ស្អប់ជំពប់លើ
      ផ្តើមរឿង       បង្ហាញអោយឃើញនូវទិដ្ឋភាពជុំវិញផ្ទះត្រកូល sahashi-kun។sahashi-kunគឺជាគ្រួសារដែលមានជាងគេនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េនឹងមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីលំដាប់តែម្តងមិនថាអ្នកណាទេឲតែលឺឈ្មោះត្រកូលមួយនោះដឹងតែស្គាល់ថាជាគ្រួសារដែលមានមុខនៅក្នុងសង្គមនឹងថែមទាំងមានកូនប្រុសកាន់កាប់ភាគហ៊ុនដោយខ្លួនឯងទៀតផង។ យើងក្រឡេកមកមើលនៅក្នុងគ្រួសារsahashi-kunពេលនេះពួកគេកំពុងតែស្រស់ស្រូបអាហារពេលព្រឹកនៅពេលនោះនាក់ដែលមាននាមជាបងប្រុសក៏បានស្រដីឡើង
"លោកប៉ាខ្ញុំគិតថាគួរតែឲ heeseung ចូលទៅគ្រប់គ្រងនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំព្រោះចង់ឲគេយល់ដឹងនឹងជួយសម្រាលការងារខ្ញុំខ្លះហើយណាមួយគេនៅតែផ្ទះផង"អ្នកដែលជាបងបានសម្លឹងមុខទៅប្អូនរបស់ខ្លួន
"បងjayនេះបងគិតថាខ្ញុំមិនចេះធ្វើអ្វីសោះឬ?"heeseungគេស្រដីឡើងទាំងមើលប្រុសរបស់ខ្លួនរាងអស់សំណើចបន្តិច
"បងគ្រាន់តែចង់អោយឯងធ្វើជំនួសបងព្រោះបងនៅមានជំនួញច្រើនទៀតបើបានឯងជួយរឹតតែល្អ"jayនិយាយទាំងញាក់ចញ្ចើមដាក់heeseung
"ប៉ាក៏គិតចឹងដែលheeseungកូនជួយធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងអោយjayទៅវានឹងល្អ"អ្នកដែលមាននាមជាឪពុកក៏បានយល់ស្របនឹងការសម្រេចចិត្តមួយនេះ
"បើប៉ានឹងបងសម្រេចចឹងហើយខ្ញុំមានតែយល់ព្រមណាមួយក៏ចង់អោយក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកយើងរីកចម្រើនជាងមុន"heeseung និយាយឡើងទាំងសើចតិចៗ
"បានហើយៗ ឆាប់ញាំុបាយទៅនេះត្រូវធ្វើការណា"អ្នកដែលជាម្តាយស្រដីឡើងទាំងញញឹមបិតមាត់មិនជិតនឹងមើលទៅកាន់ពួកគេទាំងមានក្តីសុខ
"ពិតមែនហើយកូនៗ ឆាប់ញាំុបាយទៅ"គាត់ក៏បាននិយាយាហើយក៏នាំគ្នាញាំុបាយ។ហើយបើមើលទៅគ្រួសារsahashi-kunពិតជាមានក្តីសុខខ្លាំងណាស់ខុសគ្នាពីគ្រួសារNamisaដែលមានតែយាយនឹងចៅប្រុសមួយនាក់ប៉ុណ្ណោះតែក៏ធ្វើអោយពួកគេមានក្តីសុខដែល លោកយាយស្រឡាញ់ចៅប្រុសរបស់ខ្លួនព្រោះគេគួរអោយស្រឡាញ់នឹងតែងតែធ្វើអោយគាត់សប្បាយចិត្តដែលគេមានឈ្មោះថាsuno។នៅក្នុងបន្ទប់រាងតូចសម្លេងនាឡិកាបន្លឺសម្លេងឡើងដែលធ្វើអោយរាងតូចត្រូវស្ទុះងើបយ៉ាងលឿនព្រោះហួសម៉ោងធ្វើការ។ រាងតូចបន្លឺឡើងទាំងស្លន់ស្លោ
"អឹស ចប់ហួសម៉ោងធ្វើការបាត់ហើយ"sunoគេក៏ស្ទុះទៅងូតទឹកបាត់ទៅ ប៉ុន្មាននាទីក្រោយមកsunoគេក៏រត់ចុះមកក្រោមយ៉ាងលឿងនឹងបម្រង់នឹងរត់ចេញទៅតែក៏ត្រូវលោកយាយរបស់ខ្លួនហៅឈប់ព្រោះគេភ្លេកយកប្រអប់បាយទៅ
"suno ចៅភ្លេកយកប្រអប់ទៅហើយ"លោកយាយក៏ហុតប្រអប់បាយអោយទៅsuno។ឯsunoឃើញចឹងក៏យកប្រអប់បាយពីយាយនឹងមិនភ្លេកអោបថើបលោកយាយនោះទេ
"លោកយាយរបស់ចៅល្អជាងគេសុំថើបមួយ ជុបៗ"suno
"បានហើយចៅហួសម៉ោងធ្វើការហើយ"យាយsuno
"បាទលោកយាយខ្ញុំទៅសិនហើយ bey" រាងតូចក៏ប្រញាប់រត់ចេញទៅ
"ចៅនេះកែមិនឡើងមែន"គាត់និយាយទាំងអស់សំណើចនឹងចៅរបស់ខ្លួន
+ក្រុមហ៊ុន
            រាងតូចរត់មកដល់មុខទ្វារភ្លាមនោះក៏ស្រាប់តែ.....
ផាំង.....!!!!
"អួយឈឺ"សម្លេងរាងតូចបន្លឺឡើងទងយកដៃអង្អែលក្បាលរបស់ខ្លួន
"នេះយ៉ាងមិចហើយនឹង"jayក៏បានសួរទៅរាងតូចsunoនឹងហុតដៃអោយsunoងើបឡើង
"ខ្ញុំមិនអីទេ អរគុណលោកប្រធានហើយ"sunoនិយាយហើយក៏ងើបឈរឡើងតែក៏ត្រូវងាកមុខសម្លក់ទៅកាន់ heeseung ដោយសារតែ.. heeseung គេបាននិយាថា
"បងទៅជួយលើកគេធ្វើអី គេជាអ្នករត់បុកបងដួលខ្លួនឯងតាស"heeseungគេនិយាយទាំងចងចញ្ចើមចូលគ្នា
"នេះមិនមែនជាលោកណា ខំព្រឹងនិយាយម្ល៉េះ"រាងតូចក៏សម្លក់ទៅកាន់រាងក្រាស់មិនដាក់ភ្នែក
"តែគាត់ជាបងយើង យើងមានសិទ្ធិ"heeseungក៏ដំឡើងសម្លេងដាក់suno។
"ប៉ុន្តែគាត់មិនបានថាអ្វីទេ លោកអីក៏ចេះដឹងមេស"sunoនិយាយទាំងធ្វើទឹកមុខជ្រេញheeseungជាខ្លាំង
"នេះឯងចង់....."heeseungមិញទាន់បាននិយាយផងjayក៏និយាកាត់មិនអោយឈ្លោះគ្នា
"បានហើយគេមិនបានខុសអីទេ heeseungប្អូនធ្វើចរឹកអោយល្អទៅនេះនៅក្រុមហ៊ុនណា"jayនិយាយអោយប្អូនប្រុសមិនចង់អោយមានរឿងវែងឆ្ងាយ
"ឃើញទេបងមិនសូវអីទេ ណាស់តែប្អូនតាសខុសគេ ឆើស.."
និយាយចប់រាងតូចsunoក៏ដើរចេញទៅ
"ឯង នេះ..ចង់ស្លាប់ហើយ"heeseungគេនិយាយទាំងគ្រឺតជើងធ្មេញទៅកាន់suno
"បានហើយheeseungតោះទៅជាមួយបង"jayក៏ហៅប្អូនអោយទៅេជាមួយខ្លួន។
to be continue....
                   កុំភ្លេចជួយ vote អោយច្រើនៗមក😭