Deef in Dronkenland

† Chapter 22

"Deef?" Ik open m'n ogen even en sluit ze meteen weer als ik Eliza binnen zie lopen. "Oh shit je slaapt, sorry." Fluistert ze zacht. Ik merk dat ze meer mijn kant op loopt. "Deef? Serieus? Fake slapen?" Ik open m'n ogen en ga rechtop zitten. "Waarom zie je dat nou?" Meteen begint ze te lachen. "Ehm, het viel nogal op." Ik zucht eens diep. "Spijtig." Zeg ik zachtjes. "Je hebt te minste niet gekotst, dus dat is wel goed." Blij kijkt ze mijn kant op. "Ik viel in slaap nadat ik rookte ofzo." "Aah dat rook ik dus." Ik glimlach even haar kant op, maar terwijl ik haar aankijk voel ik mezelf misselijk worden. Meteen pak ik de bak van de grond en hou hem stevig vast. Een paar seconde later geef ik er in over. Ik voel hoe het kots m'n keel verlaat. "Nope, nog niet beter." Ik draai m'n hoofd haar kant op. "Je meent het." Ze gooit haar handen even in de lucht. "Hoe komt het dat je opeens zo ziek ben eigenlijk? Ben je zwanger ofzo?" Met een serieuze blik kijkt ze me aan. "Ja ik ben zwanger, nu goed?" Eigenwijs kijk ik haar aan. "Oeh, van Louis zeker." Grijnzend kijkt Eliza me aan, waarna ik zachtjes begin te lachen.

Als ik de bak weer terug op de grond zet, komt Eliza naast me zitten. "Ik weet dat je niet graag thuis zit, maar misschien is het slim om toch thuis uit te zieken, want je kan hier niet altijd blijven tot je beter bent." Ik probeer zo onopvallend mogelijk te zuchten. Ik weet wel dat ze een punt heeft, maar dan alsnog. "Ik ga zo niet naar huis lopen als je dat denkt." "Dan ga je fietsen." "Liz ik ben serieus." "Ja ik toch ook." Ik ga achterover op haar bed liggen. "Ik kijk straks wel." Fluister ik in mezelf.

"Heb je trouwens al iets gehoord van Louis?" Ik ga weer rechtop zitten en haal m'n schouders op. "Weet niet." Gelijk staat Eliza op en pakt m'n telefoon die blijkbaar op haar bureau lag. Even scrolt ze door m'n berichten heen. "Nope, je hebt veel berichten maar niet van Louis." Opnieuw laat ik me achterover vallen. "Waarom zegt hij niet gewoon iets?" "Weet niet, ik stuur Melissa wel een bericht misschien weet zij waarom." Eliza legt m'n telefoon terug op haar bureau en pakt haar eigen telefoon uit haar zak. Meteen typt ze een bericht en verzend het. "We zullen zien." Zegt ze als ze me met een glimlach aankijkt. "Ik ga wel wat drinken voor ons pakken, dus ben zo terug." Eliza staat op en loopt de kamer uit. Als ze de deur achter zich sluit, ga ik meteen met m'n handen door m'n haren. Ik hoor aan m'n adem dat die onrustiger is als normaal en voel hoe m'n hartslag sneller te keer gaat. Louis is toch niet boos op me? Heb ik iets fouts gedaan? Of gezegd? Het liefst zou ik nu eigenlijk huilen, maar ik ben geen watje ofzo. En sowieso, ik maak me zorgen om een jongen die nog niet officieel m'n vriendje is. Okay ik klink echt als een wijf zo.

"Deef?! Wat heb je gedaan?!" Eliza stormt de kamer opnieuw binnen. "Weet ik niet?" Zeg ik half vragend. "Ik stuurde Melissa een berichtje, wacht lees zelf." Ze haalt haar telefoon uit haar zak en geeft hem aan mij. Ik lees meteen de berichten.

Ik :"Heey! Hgh? :) en hoe gaat t met Louis? :) x"

Melissa❤:"Heey met mij goed, maarja met Louis :/ x"

Ik:"Wassup met Louis? :O"

Melissa:"Jhaa vraag dat maar aan Deef hea :P :/"

Verward kijk ik naar haar telefoon. 'Vraag dat maar aan Deef' huh? "Liz ik weet het serieus niet." "Waarschijnlijk heb je weer iets gedaan wat gewoon niet okay is." Diep denk ik na. Wat heb ik Louis aangedaan? Ik heb hem geen pijn gedaan. Ik bedoel lichamelijk. En geestelijk ook niet, ofja niet dat ik weet dan. "Zo ver ik weet niet." "Deef, wat weet je nou? Misschien is er wel iets gebeurt toen je dronken was ofzo." Ik haal m'n schouders op. "Jij was er toch bij gister? Nou dan, en verder heb ik niet 1 of ander wijf geneukt dus ehm." "Weet je het zeker?" "100 procent."

Eliza ploft gelijk naast me neer. "Tja dan weet ik het ook niet." Ik haal m'n schouders op. "Misschien is het wel om iets heel kleins of lulligs." Opnieuw haal ik m'n schouders op. "Of is het geen eens waar." Weeral haal ik m'n schouders op. "Of of of, hij is eigenlijk gewoon niet leuk, en doet alsof in het begin en als je dan iets met hem hebt is hij verschrikkelijk." Voor de zoveelste keer haal ik m'n schouders op. "Hij doet echt wat met je he?" Vraagt Eliza mijn kant op. "Ja." Antwoord ik simpel. "Awh het komt wel goed, echt waar." Ik laat m'n hoofd op haar benen zakken. "Ik weet het niet." Zeg ik eerlijk als ik haar recht in haar ogen aankijk. "Niet opgeven Deefie, het komt wel goed. We gaan erachter komen wat er is en daar zorg ik persoonlijk voor." Ze wrijft even door m'n haren. "We zullen zien." Fluister ik zacht in mezelf.

Na een lange stilte tussen ons, gaat m'n telefoon opeens af. Meteen sta ik op en loop naar m'n telefoon. Misschien is het Louis wel. Als ik m'n telefoon open zie ik dat het maar een berichtje van een groep is waar ik in zit. "Fuck off." Zeg ik op een chagrijnige toon. "Wie was het?" Ik pak m'n telefoon stevig vast. "Deef? Wat is er?" Ik voel hoe m'n handen drukken op m'n telefoon. "Deef? Wat is het?" Net voordat ik m'n telefoon op de grond wil gooien pakt Eliza m'n hand vast. "Shht, geef je telefoon maar." Ik geef m'n telefoon aan Eliza en laat mezelf op de grond zakken. "Kut leven." Roep ik hard richting de grond. "Shht." Fluister Eliza als ze naast me komt zitten. Meteen schuift ze dichter tegen me aan. "Het komt goed." Ik knuffel een beetje tegen haar aan. Maar al snel wordt ons knuffel moment verstoord doordat ik naar voren buig om de bak te pakken en niet veel later geef ik erin over. "Gadver."

Melissa❤