Bazen yüreğin de fırtınalar kopar. Bazen fırtınayı koparan da sen sin. Peki seni kim anlıyor diye birker dönüp kendine sordun mu. Gerçek sevgiyi hisetin mi. Kaç kere yaşarken öldün kaç kere dirildin
Bazen okadar yorulursun ki kalbinin ne dediğini duyamazsın. Belki çok şey konuşuldu hayatında sen bilemeden dönen işlerin farkındamısın seni sırtından bıçaklamaya hazır insanlar saklanan sırlar hiç birini bilmeden yaşar insan işte onlardan biri de bendim meğer bilmediğim ne çok şey varmış
"Maraz ali" bu isim zihnimin en derinine kazınırken eli elimden ayrılmıştı sıcacık olan eli istemeden bi huzur vermişti bana. Ringten yükselen sesleri duyuyordum ama algılayamıyordum sesler bir birine karışıyordu maraz ali benim aksime rahatlıkla ilyasın yanına oturdu bir kaç saniye sonra ben de oturdum ringin içine bakmıyordum görüceğim görüntüden korkuyordum
Etrafta göz gezdirirken onu gördüm. Kahretsin onun burda ne işi vardı acaba beni mi takip ettirdi
Kimi gelmişti başımın belası namı değer
Yapışık kemal soydere
Hızla oturduğum yerden kalktım beni görmemişti daha. Kaderi umursama dan çıkışa doğru ilerliyordum yeni tehditleri kaldıramazdım
Sadece bir hafta petek sonra defolup gidicek....
Merdivenlere adım atmadan hemen önce beni gördü hızla merdivenleri çıkarken peşime takıldığın dan adım gibi emindim
Merdivenleri bittirip hızla kafeden çıktım. İnsanların beni yadırgaması artık umrum da bile değildi hızla koşmaya başladım evin oraya geldiğim de durmak zorunda kaldım çünkü sağ kolu levent ordaydı levent beni gördü
"Yenğe" derken çoktan sokakların birine dalıp koşmaya başlamıştım bile. Arkaya bakmaya fırsatım yoktu bakmazdım da
Kemal soydere boşuna gelmemişti beni yine biyere hapsetmek yada götürmek için gelmişti ne fark ederdi ki ikisi de benim için aynıydı
Soluk soluğa kalmıştım artık nefes alamıcağım duruma gelmiştim eli mi kalbimin üzerine koyup durdum üst sokakta leventi görünce beyaz araba nın arkasına geçtim
Nefes alıp vermeye çalışıyordum terden yüzüme yapışan saçları yüzümden çekerken cebim den telefonu çıkardım ayağa kalkıp etrafta göz gezdirdim karanlık sokakta kimse yoktu
Telefon şifresini açıp arama yerine girdim kaderi arayıp kulağıma doğru götürürken telefon elimden alındı hızla arka mı döndüğüm de yine karşım da o vardı gerçekten yeter artık sinirlenmeye başlıyorum
"Güzel sevgilim benden kaçma demedim mi ben"
Rica ettsem biri ya bu adamın dilini kesin yada benim kulakları mı çünkü o nun ağzından çıkan her kelime beynime kan sıçramasına sebep oluyor
"Ne istiyorsun benden kemal"
Hafif kafasını yana eğerek
"Seni" dedi
"Ben seni istemiyorum"
Sadece gözlerini bedenimin her yerin de gezdirdi bana bi adım atınca iki adım geri gittim yakınlığı bile onu öldürme isteğimi artırıyordu
Rahatlıkla koluma yapışıp beni çekiştirdi
"Bırak kolu mu"
Tabiki bırakmadı ona göre ben bir kuklaydım o nereye isterse oraya giderdim istediğini alamayınca tehtiti ve zorlamasıyla Her şeyi halediyordu
