Best Friends Brother (fanfic bankzitters)

10.

Pov Matthy

Ik kijk een keer richting de keuken en zie Roxy en Lisa samen met een wijntje op de kookeiland zitten en richt me dan weer snel op de tv, voordat ze iets doorgaan hebben.
'Heeft iemand zin om zo nog een stukje te wandelen?' Vraagt Milo. Het verbaasd me dat hij het vraagt. 'Nee, ik ga zo naar Lieke.' antwoord Raoul. 'Ben je een joehoe ofzo. Stukje wandelen, dat is ook voor het eerst.' roept Koen erachter aan en dan kijk Milo mij nog veelbelovend aan in de hoop dat ik nog ja ga zeggen. 'Best' zeg ik dan. Ik sta samen met Milo op naar de keuken. 'Hebben jullie nog zit in te wandelen?' vraagt Milo de dames. 'Ik blijf bij Koen.' Roxy staat op en loopt naar de bank toe en neemt plaats naast Koen. 'Ik wil wel eventjes mee hoor.' Lisa klinkt enthousiast en komt ook in de benen. Als we net buiten zijn gaat Milo zijn telefoon af, Ik kan niet goed zien we hem belt. Snel houd hij de telefoon tegen zich aan. 'Sorry guys, deze moet ik nemen. Gaan jullie maar.' Zonder dat we kunnen antwoorden loopt hij terug naar binnen en neemt zijn telefoon op. Lisa en ik kijken elkaar verbaasd aan. 'Zullen we dan maar gaan?' vraag ik en ze knikt. Samen lopen we door een stukje van de bos, het is even stil. Maar geen vervelende stilte. 'Hoe vind je het om altijd samen te zijn met de jongens?' vraagt Lisa aan mij. Ik kijk haar even aan en ze kijkt terug. 'Leuk, maar soms ook wel druk. Ik zou het niet erg vinden om een keer opzoek te gaan naar iets voor mijzelf.' ze knikt begrijpelijk. 'Ik kan het mij wel voorstellen. Het idee om weer bij mijn ouders te gaan wonen vond ik ook niet echt wat. Ondanks ik echt heel veel van ze hou hoor. Ik was altijd best wel gewend om veel alleen te zijn' 'Ik ging natuurlijk gelijk uit huis met de jongens wonen en thuis waren we ook met 4 jongens. Het verschil voor mij viel best mee.' 'Zo en ik denken dat het met Milo al druk is.' Ik lach. 'Milo en druk, hoe kom je er bij.' Lisa begint ook te lachen. 'Maar vier broertjes, kunnen je er ook allemaal goed mee opschieten?' 'Zeker, nu we allemaal wat volwassener zijn heb je we echt wel een hechte familieband op gebouwd.' Ze kijkt me lief aan. 'Maarja als je jong bent heb je soms even van die ruzies. Heb je vast ook wel eens met Milo gehad.' 'Jazeker, wij hebben de leukste autoreisjes gehad onderweg naar vakantie.' zegt ze sarcastisch. We gaan even op een bankje zitten en kijken naar de zon die langzaam onder gaat. 'Prachtig hé die zon.' zegt ze zuchtend. 'Er is niks mooier in de natuur.' Ik voel dat Lisa dichterbij me is gaan zitten en dan rustig een hoofd op mijn schouder legt. Ik leg mijn arm om haar heen en beiden blijven we stil.

Pov Lisa.

Zal ik het doen? Zal ik gewoon mijn hoofd op zijn schouder leggen. Gewoon om te kijken hoe hij hier op reageert. Dan besluit ik maar gewoon het te gaan doen. ik schuif een stukje dichterbij hem en laat dan mijn hoofd op zijn schouder zakken. Dan voel ik zijn arm mij heen slaan. Hij blijkt het dus niet erg ze vinden. Beiden zijn we stil en luister ik naar zijn kloppende hart en tegelijkertijd geniet ik ook van de heerlijke parfum wat hij op heeft. Als het dan echt schemerig begint te worden besluit ik de rust te doorbreken. 'Zullen we zo terug lopen. Straks is het donker en zien we niks meer.' ik kom weer overeind en kijk hem aan. Hij kijkt terug. 'Lijkt me een goed plan. ' We staan op en lopen via de pad terug.  Ik hoor geritsel vanuit de bosjes en dan springt het net voor mij voeten langs. Ik gil en spring tegen Matthy aan, die mij opvangt. Hij begint hard te lachen. 'Wat doe je?' vraagt hij dan. 'Wat ik doe? ik schrik me helemaal wezeloos! Wat was dat?' Ik kijk om me heen maar zie ook niks meer. Matthy laat me los. 'Een konijntje.' Nog steeds moet hij een beetje lachen. 'Ja, lach maar.' ik voel mijn hart nog in mijn keel kloppen. 'Sorry, Het is maar goed dat ik erbij was. Anders was je erbij omgevallen.' Ik grinnik. 'Gelukkig wel. Anders had ik ook nog moeten weg rennen. Hier moet je voelen.'  ik pak Matthy zijn hand en leg hem boven mijn borst, zodat hij kan voelen hoe hard mijn hart tekeer gaat. 'Zo zeg! Kom is hier.' hij trek mij naar zich toe en geeft me nog een dikke knuffel. 'Gaat het nu weer.' Ik kijk naar zijn lippen terwijl hij dat zegt en daarna recht in zijn ogen en hij kijkt recht in mijn ogen. 'Jaa wel weer een beetje.' Hij houd me nog even vast. Het liefst blijf ik in zijn warmer armen hangen. Maar dan laat hij mij los. 'Kom je voelt koud, we gaan lekker naar de Casa, ons opwarmen.' zegt hij dan en slaat zijn arm om mij schouder en wrijft mijn arm. 'Ja, laten we dat doen. Het wordt inderdaad best koud.' Ik pak met mijn andere hand zijn hand vast en lopen we samen naar de Casa toen.

Als we naar binnen lopen is niemand meer in de woonkamer te bekennen. 'Wil je een kopje warme chocolademelk?' vraagt hij dan. 'Lekker!' Hij loopt naar de keuken en ik ga op de bank zitten. Terwijl ik op de bank zit, kijk ik naar hoe Matthy bezig is om warme chocomelk te maken. En eerlijk, hier geniet ik intens van. Uiteindelijk komt hij aangelopen met twee bekers en overhandigt mij erin. 'Helaas, maar de slagroom is op.' Matthy kijkt mij met een pruillipje aan. 'Geeft niet, zo is het ook lekker, Dankjewel.' Ik wrijf met mijn hand even over zijn knie. 'Moet je morgen oom werken?' vraagt hij dan. 'ja, klopt. Na het werk hebben we een vrijmibo. Wel leuk even mijn collega's leren kennen.' Ik neem een slok van de chocolade melk maar het is nogal warm. 'Jij vind het niet zo erg hé, met allemaal vreemde mensen te zijn?' ik haal mijn schouders op. 'Nee, Ik en Milo komen altijd vrij makkelijk overal tussen. Maar dat is voor jou ook geen probleem toch?'  'Ik ben wel een beetje mensenschuw hoor. Op school was ik vaak ook wel het stillere jongen.' Dan neemt hij ook een slok. 'Oh echt? had ik echt niet van jou gedacht, als ik je zo zie in de filmpjes en met de jongens zie.' Hij lacht. 'Nou Miel en die Koen, die komen echt overal wel boven uit hoor.' Ik begin ook te lachen. 'Ja, daar geef ik je gelijk in.' Ik drink het laatste slokje op en zet de beker op tafel neer. 'Ik ga zo naar huis. Morgen weer optijd uit bed.' Ik sta op en Matthy ook.  'Kom is.' Matthy zijn hand gaat naar mijn lippen en veegt met zijn duim langs mijn mondhoek. 'Er zat nog wat chocomelk.' zegt hij dan. Even leek het op zijn romantische stukje uit een film scene. Maar daar bleef het ook bij.

Thuis aangekomen plof ik nog even op de bank. Het afscheid blijft maar door mijn hoofd spoken. Misschien heb ik vanavond wel de boel verkeerd ingeschat. Misschien voelt hij niet meer dan vriendschap. Of gaat alles te snel voor hem? Normaal zal ik Harry altijd bellen als ik zoveel vragen in mijn hoofd heb. Maar ja hij is de beste vriend van Louis. Lijkt me ook geen goed idee. Milo is de beste vriend van Matthy, dat kan ook niet. Verder heb ik niet veel vriendinnen meer sinds ik verhuist ben.  

Pov Matthy.

Ik plof neer op de bank als ik Lisa uitgezwaaid heb. Het moment dat ik de chocomelk afveegde bij haar mond had ik haar het liefst willen kussen. Maar ik weet niet als ik dat al zo snel had moeten doen. Of had ik het dan toch moeten doen. Deze vraag blijft door mijn hoofd spoken tot ik de deur van de woonkamer zie open zwaaien. Ik schrik. 'Lekker gewandeld?' vraagt Milo dan en gaat naast mij zitten. 'Je had geen belangrijke telefoontje hé?' Milo lacht. 'Nee het was Koen. Ik had dit natuurlijk allang met hem afgesproken dat jullie met zijn tweeen gingen wandelen.' Ik schud mijn hoofd. 'We dachten we helpen je wel een handje. Hoe was het.' 'Het was leuk. We hebben wat gekletst en genoten van de zonsondergang en samen nog een wat gedronken hier thuis.' Milo kijkt me afwachtend aan. 'En toen?' Dan kijk ik Milo vragend aan. 'Romantisch hebben jullie nog gezoend.' zegt hij dan nuchter. 'Nee.' 'Niet? Sukkel, krijg je de kans doe je niks.' hij geeft me een tikje op mijn achterhoofd. 'Wat doe je?' Ik wrijf er over heen. 'Je bent ook echt geen casanova hé' zegt hij dan. 'Nee, ik wist het niet. Ik had haar graag gezoend. Maar ik wil niet dat ik te snel voor haar ga! Ze heeft net haar relatie uit.' 'Het relatie is al 3 maand uit. Ze is daar 2 maand langer gebleven om van alles te regelen enz.' Ik haal mijn schouders op 'Dat wist ik toch niet. Maar zolang kent zij mij ook niet.' Milo schud zijn hoofd. 'Heb je niet gezien hoe ze jou de hele tijd aan kijkt. Grijp nou een keer je kans. Ik zie toch ook hoe je naar haar kijkt.' Milo heeft hier wel een punt in. Ik doe liever niks anders dan de hele dag naar haar kijken.