Ήταν χτυπημένος, δεν μπορούσε να μιλήσει, κάτι ψιθύριζε αλλά δεν καταλάβαινα
''πρέπει να τον δει κάποιος γιατρός'' λέω στον αδερφό μου ''έλα θα τον πάμε στο ιατρείο '' μαζί με τον Zayn τον σηκώνουν και τον βάζουν στο αυτοκίνητο. Με την άκρη του ματιού μου βλέπω τον Liam να απομακρύνεται, πηγαίνει στον Harry που είναι κρυμμένος. Tον παρατηρώ και βλέπω ότι είναι και αυτός χτυπημένος, φαίνεται θυμωμένος. O Liam κάτι του λέει αλλά αυτός συνεχίζει να κοιτάει προς το μέρος μας ''μικρή θα έρθεις;'' με ρωτάει ο Louis ,ρίχνω μια τελευταία ματιά στην μεριά που ήταν ο Harry αλλά έχουν φύγει ''ναι...πάμε'' μπαίνω στο αυτοκίνητο και κρατάω στα χέρια μου τον κεφάλι του Alex ''θα γίνεις καλά'' χαϊδεύω τα μαλλιά του
Φτάνουμε στο ιατρείο, αν και τέτοια ώρα ευτυχώς η νοσοκόμα μας δέχτηκε και άρχισε να περιποιείται τον Alex .Λίγα λεπτά αργότερα ήταν έτοιμος ,του είχε κάνει μια ένεση για να περάσει ο πόνος και αύριο θα μπορούσε να γυρίσει στο δωμάτιο του
'' θα μείνω εγώ εδώ'' λέω και ο αδερφός με κοιτά
''δεν χρειάζεται ''ξεκινά να πει αλλά τον διακόπτω
''Niall θέλω να μείνω πηγαίνετε'' του χαμογελώ και χωρίς να φέρουν άλλη αντίρρηση φεύγουν.
Κάθομαι στην καρέκλα και τον παρατηρώ. Τα σημάδια φαίνονται ακόμα, κοιμάται σχετικά ήρεμος ακόμα και αν του έκανε την ένεση εκείνος πονάει. Στο μυαλό μου αμέσως έρχεται ο Harry ήταν και αυτός χτυπημένος, κάτι μου λέει ότι αυτός ήταν που τον χτύπησε αλλά γιατί; Τι μπορεί να έγινε και να τον χτύπησε ; ξέρω ότι ο Alex δεν είναι και ο καλύτερος αλλά μέχρι στιγμής σε σχέση με τον Harry μου έχει φερθεί χίλιες φορές καλύτερα.
Όλη νύχτα έμεινα ξύπνια, τον παρατηρούσα και τον πρόσεχα, πολλές φορές μόρφαζε από τον πόνο αλλά εγώ του κράταγα το χέρι και τον χάιδευα, ηρεμούσε και έπεφτε πάλι για ύπνο.Ηταν τόσο γλυκός, αν δεν ήταν γυναικάς και bad boy θα μπορούσαμε να γίνουμε και φίλοι.
Το επόμενο πρωί ένιωθε καλύτερα κατάφερα να πάρω άδεια και με άφησαν να τον πάω στο δωμάτιο του , έμεινα μαζί του για να τον βοηθήσω .
''νομίζω ότι τώρα θα ήταν καλό να μου πεις'' παίρνω το πιάτο με την σούπα και το αφήνω στο τραπεζάκι
''δεν ήταν τίποτα Allie απλά τσακώθηκα με ένα φίλο '' λέει και μου χαμογελάει αδύναμα
''δεν σε πιστεύω..οι φίλοι δεν τσακώνονται τόσο άσχημα'' τον βλέπω να γελάει
''οι φίλοι μικρή μπορούν να κάνουν χειρότερα πράγματα'' τον βλέπω να κατεβάζει το βλέμμα του
''τι εννοείς;'' Τον κοιτάω με απορία
''θα καταλάβεις και ας ελπίσουμε τότε να έχεις ακόμα αυτή την καρδιά και να μπορείς να με συγχωρέσεις ..'' σκέφτεται από μέσα του ο Alex ''είσαι μικρή ακόμα'' λέει τελικά γελώντας
Η υπόλοιπη ώρα περνάει λέγοντας αστεία μιλώντας ή ακόμα και παίζοντας
''πρέπει να φύγω'' παίρνω τα πράγματα μουκαι σηκώνομα όρθια ''θα τα πούμε'' του αφήνω ένα φιλί στο μάγουλο
''περίμενε'' μου πιάνει το χέρι ''σε ευχαριστώ ειλικρινά που είσαι εδώ '' με κοιτάει με ένα λυπημένο ύφος, τι έχει γίνει;
'' Alex πάντα θα είμαι εδώ'' του χαμογελάω και φεύγω από το δωμάτιο.
Προχωράω για να πάω πίσω στο δωμάτιο μου, ψάχνω το κινητό μου αλλά δεν το βρίσκω, μάλλον θα το ξέχασα στο δωμάτιο του Alex έτσι γυρίζω πάλι πίσω, φτάνω στην πόρτα αλλά πριν μπω σταματάω γιατί ακούω φωνές
''το καλό που σου θέλω μείνε μακριά της'' καταλαβαίνω αμέσως πως αυτή η φωνή ανήκει στον Harry ''δεν πρόκειται τώρα είναι που δεν την αφήνω να πέσει στην παγίδα σου'' λέει ο Alex
τι λέει ;ποια παγίδα; δεν μένω να ακούσω τίποτα άλλο αρχίζω να τρέχω πηγαίνω γρήγορα στο δωμάτιο μου και αφήνω τα δάκρυα μου ελεύθερα..τι ήταν αυτά που έλεγαν;
Μικρο αλλα θα μπει και αλλο σε λιγα λεπτα
Alex-Allison τι λετε να γινει μεταξυ τους ????
Θελω να σχολιασετε και να ψηφισετε σημαινει πολλα για εμενα, αν δεν την διαβαζετε δεν υπαρχει λογος να συνεχιζω να γραφω.
Vote and Comments pls pls
YOU ARE READING
I DON'T LOVE ANYONE
Fanfiction~Είσαι ένας δειλός , δεν παλεύεις για την αγάπη παρά μόνο την φοβάσαι~ ~Ξέρω ότι δεν είμαι καλός για εσένα αλλά δεν θα περάσω όλη μου την ζωή προσπαθώντας να αποδείξω ότι είμαι ~ Harry και Allison δυο διαφορετικοί κόσμοι, έρχονται κοντά Δυσκολίες...