Instytut Magii " Dolina Snu"

Dziady

Obchody Dziadów w Instytucie Magii Dolina Snu to wyjątkowy czas, kiedy społeczność szkoły oddaje hołd zmarłym, łącząc tradycje przodków z magią. Ceremonia odbywa się w głównej sali, gdzie w świetle świec i migoczących lamp uczniowie i nauczyciele zbierają się, by wspólnie celebrować Dziady. Główna sala zostaje przygotowana w sposób uroczysty i mroczny zarazem, a magia starożytnych rytuałów unosi się w powietrzu.

Uczta dla duchów

Okrągłe, ciężkie stoły zostają rozstawione w głównej sali, a na nich pojawiają się różnorodne potrawy: pieczenie, chleby, kasze, warzywa i owoce, symbolizujące bogactwo ziemi i ofiarę dla dusz zmarłych. Panuje przekonanie, że duchy przodków przybywają, by uczestniczyć w uczcie, dlatego każdy obecny rozrzuca resztki jedzenia dookoła siebie. To, co zostaje na stole, ma być przeznaczone dla duchów, które niewidzialnie biesiadują obok żywych. Zgodnie z tradycją, po zakończeniu uczty nikt nie sprząta stołów – resztki jedzenia i napoje pozostają aż do rana, by zmarli mogli się posilić. Ten gest szacunku jest uważany za kluczowy, ponieważ daje duchom poczucie gościnności i pamięci.

Ogniska wokół szkoły

Na zewnątrz, wokół murów Instytutu, uczniowie i nauczyciele rozpalają ogniska, które symbolizują światło i ciepło dla zagubionych dusz. Ogień ma podwójną funkcję – z jednej strony pomaga zmarłym odnaleźć drogę do swoich domów, a z drugiej chroni przed złymi duchami i demonami, które stają się szczególnie aktywne podczas Dziadów. Strzygi, Topielice i Wąpierze, złowrogie istoty znane z legend, krążą wokół, szukając ofiar, dlatego płomienie mają odstraszać te ciemne byty, nie pozwalając im przekroczyć granic szkoły.

Maski kraboszki

Aby dodatkowo chronić się przed złymi duchami i demonami, wielu uczestników ceremonii rzeźbi drewniane maski zwane kraboszkami. Te maski, o groteskowych rysach i surowym wykończeniu, mają przerażać wszystko, co złe, tworząc aurę nieprzystępności dla istot z zaświatów. Kraboszki są także ustawiane wokół szkoły , aby odstraszać niechcianych gości. Po zakończeniu obchodów, następnego dnia, wszystkie maski są palone w ogniskach, by oczyścić przestrzeń i zapewnić, że tylko dobre duchy pozostaną w pobliżu.

Zakazy i rytuały

Podczas Dziadów wprowadzane są pewne zakazy. Codzienne prace, zwłaszcza te wymagające użycia ostrych narzędzi, są zabronione, ponieważ mogłyby przypadkowo zranić duchy błąkające się wokół. Szczególną uwagę zwraca się na zakaz używania igieł – wierzono, że można przez przypadek "przyszyć" duszę do materiału, uniemożliwiając jej powrót do zaświatów. Uczestnicy ceremonii unikają głośnych śmiechów i biegania, by nie przestraszyć zmarłych, którzy mogą być obecni w tym czasie.

Guślarz – Bezdziad 

Całe obchody Dziadów prowadzi najstarszy i najbardziej doświadczony członek społeczności, zwany guślarzem. To on odpowiedzialny jest za przywołanie duchów przodków i bezpieczne poprowadzenie ich do biesiady. Guślarz odprawia skomplikowane rytuały i zaklęcia, które mają zapewnić spokojne przyjście duchów i odstraszyć niepożądane byty.

Kiedy krewni pragną porozmawiać ze swoimi zmarłymi przodkami, czynią to za pośrednictwem guślarza, który nawiązuje z nimi kontakt. W czasie tych rozmów panuje cisza i szacunek, a wszelkie pytania i prośby są przekazywane przez niego, by duchy mogły odpowiedzieć.