1

113 6 9
                                    

Arkadaslar esteeuzibillah diyerek basliyom

★★

Sabahları erken kalkmak çok zor geliyordu artık.

Önceden annem uyandırırdı, mutlu mutlu uyanırdım. Ama şimdi ne bir uyandıran var ne bir yüzümü güldüren

Semih Kılıçsoy ben annemi, babamı, ablamı, abimi kısacası tüm ailemi kaybettim, vefat ettiler.

Sadece üvey ablam vardı artık

Bunun acısını yaşamayan bilemezdi. Ailemi kaybettiğim de daha ortaokuldum.

Haliyle 1 2 arkadaşım cenazeye gelmişti ama arkadaşlarımdan birisi bu durumu birine anlatmış. Ben bana destek çıkarlar sanıyordum ama beni hep zorbalamışlardı, yetim diye dalga geçmişlerdi.

Artık lisedeydim ve aileme söz verdiğim gibi dershaneye gidiyordum, ne kadar az da olsa derslerime çalışıyordum.

Dershane ilk açıldığında -yaklaşık 1 yıl önce- bir çocuğa tutulmuştum hem de fena bir şekilde.

Barış Alper.

Aramızda hiçbir şey yaşanmamıştı ama onu hep kızlarla, erkekler görüyordum

Çok zoruma gidiyordu başkalarına yaptığı şeylerden sonra benim yüzüme bile bakmaması.

Ben hem asosyal biriydim hemde sosyal anksiyetesi olan biri bu yüzden çok fazla arkadaşım yoktu en fazla 3 tane falan

Arkadaşlarım hep voleybol topu getiriyordu ve tüm dershane topluca oynardık ilk başlarda utandığım için oynayamıyordum ama sonradan alışmıştım.

Barışla sınıflarımız karşı karşıyaydı sürekli onu -ve onla beraber bir sürü kızı, erkeği daha- alışmıştım artık moralimi bozmuyordum.

Arkadaşlarımdan biri alperle aynı sınıftaydı ve iyi anlaşıyolardı ama arkadaşımda alperden hoşlanıyordu :)

Topu getiren arkadaşım alperle arkadaş olduğu için genelde alper topla futbol oynuyordu.

Zil çalmıştı sınıflara dağılıyoduk herkes içeri girmişti ama arkadaşlarım kapıda duruyordu bende yanlarına gittim

Alper top sektirip hareketler yapıyordu öğretmen dahil bende onu izliyorduk hoca topu almıştı en son alperde ısrar ediyordu hocam almayın diye

Topu benim kucağıma atmıştı alperde "Hocam top onların değil ama ya" demişti bende "bende kenana veriyodum zaten ya" diyip sınıfa gitmiştim

Hemen en yakın arkadaşımın yanına koşarak gittim ve eli elime değdi diye sevinirken Arda "Ya kanka bak bir şey dicem ama moralini bozma" dedikten sonra yunusun kulağına bir şeyler demişti yunusta ağzını şokla aralamıştı

"Arda benim bunu söylemeye dilim varmaz sen söyle"

"Ya bende diyemem ki" diye tartışmaya başladılar bende gerilmiştim biraz "Oğlum uzatmayın söyleyin la" demiştim Arda konuşmaya başladı "kanka sen konuşup topu kenana verdiğin zaman" diyip sustu ve kulağıma fısıldadı

Alperin bana dediği şeyle gözlerim dolmuştu.

Direkt hiçbir şey demeden kafamı sıraya vurup uyumaya çalışıyodum başım çatlıyodu zaten bunun üstüne matematikçi "Oğlum siz çok arkada kaldınız öne gelin"demesiyle sinirle hareket etmeye başlamıştım hızlı davrandığım için kolumu çok sert masaya çarptım canım acıdı ama belli etmedin yıllardır yaptığım şeydi sonuçta

Hoca da bunu üstüne gülüp "oğlum sakin ol ne bu sinir" demişti hiçbir şey demeyip one geçip uyumaya çalışıyordum

Hoca gelmişti "Oğlum iyi misin kötü duruyorsun" Arda cevap verdi "morali bozuk hocam ya" " niye acaba ya semih kalk lavaboya git oğlum elini yüzünü yıka" bir şey demeden kalkıp lavaboya gittim döndüğümde arkadaşlarım darlamaya başladılar 'ağladın mı?' 'Moralini düzelt böyle olmuyor ama' gibi gibi

Sonunda bitmişti kimseyle konuşmadan çantamı alıp çıktım eve gidip uyudum.

⭐️⭐️

Günler geçmişti ve ben yine arkadaşlarımla dershanenin bankalarında oturuyordum. Yan bankımızda da alperler.

En sevdiğim ve en iyi anlaştığım hocam gelmişti yanıma "semihcim kazanmışsın maçını şampiyon olmuşsun ablan paylaşmış çok sevindim senin adına tebrik ederim" dedi güler yüzle kazandığım dövüş maçımdan bahsediyordu

Bende güldüm ve laf arası konuştuk biraz. Tekrar arkadaşlarımın arasına döndüm.

"Semih senin ablanı nerden tanıyor bu hoca?" Diye sordu kenan "ablam grupta ya ondan" şaşırmışlardı

Kimseye bahsetmemiştim ailemden korkmuştum yine benle dalga geçerler diye

"Annen niye grupta değil lan" diye sordu Yunus gözlerim dolmuştu gülmeye çalıştım

"Annem yok benim" "nasıl yani Baban falan?" Diye konuya dahil oldu Arda

"Çocuklar kimseye bahsetmedim bu olayı şimdi sadece size anlatcam ve bir daha da konusu açılmasın lütfen. Ben annemi ve babamı trafik kazasında kaybettim ablamla abim de silahlı saldırıya uğramıştı onlarda vefat etti üvey ablam var şimdi sadece" demiştim gözümden yaşlar akmaya başlamıştı.

Hepsi üzülmüştü Arda üzgün bir sesle konuştu " bana nasıl anlatmazsın Semih ya" diye kocaman sarılmıştı bana gülmüştüm çocukların bu hallerine kafamı çevirdiğimde Alperi gördüm bizi izliyordu hayal kırıklığıyla.

Bir kaç ders geçti bahçe de bir çocuk eliyle beni gösterdi ve "bak oğlum yetim bu tüm ailesi ölmüş lan" diyip kahkaha attı.

Sinir hastasıydım ben bunu da kimseye bahsetmemiştim arkadaşlarımın yanında hep sakin olmaya çalışıyordum benden korkmasınlar diye

Çocuğa doğru baktığımda biraz uzağında oturmuş bana bakan Alper vardı

Gözüm dönmüştü naptığımı bilmiyordum hızlıca çocuğun yanına gidip kafa atmıştım ve bağırarak yumrukluyordum gözüm hiçbir şeyi görmüyordu

En son birinin beni çocuğun üstünden tutup kendine çekmesiyle durmuştum.

★★

GİİİİİRLSSSS

Haydi bakayim girdik bir kurguya🙏🏻

Esteeuzubillah🤲🏻🙏🏻

Neyse kizlar ooptumm🎀💙⭐️😘🥰

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 14 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Uyu bebeğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin