💗
ကျွန်မပထမနှစ်လေးပေါ့ ကျောင်းမှာ Phamနဲ့အတူကျောင်းတက်ကြတယ်။ မင်းက အရမ်းအေးတာမလို့ ကျွန်မပဲသူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တည်းထဲသာရှိတယ်။သူက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ ကျန်တဲ့အချိန်တွေကော ပြုံးလိုက်တိုင်း ကျွန်မနှုတ်ခမ်းလေးကို ကွေပြီးရယ်မိတယ်။
''ဖန်းရေ ငါတို့ကန်တင်းသွားရအောင်''
''ဟွန်းး သွားမယ်ခဏငါ တစ်ပုဒ်ပြီးအောင်ရေးလိုက်အုံးမယ်''
ပြောရင်းနဲ့ သူသင်္ချာတစ်ပုဒ်ပြီးအောင်တွက်နေတဲ့ပုံလေးကို ငေးကြည့်မိတယ်။
''ဟဲ့ မင်ဂျီ''
''......''
''ဟဲ့လို့ ''
''အော် ...ပြီးပြီလား နည်းနည်းတွေးဝေးသွားတာ
ငါ ခုနနင်သင်္ချာတွက်နေတဲ့ပုံလေးက လှလို့''
မင်ဂျီကတော့ အမှန်တိုင်းပြောလိုက်တာကြောင့်
ဟန်နီဖန်းက နားရွက်တွေအနည်းငယ်နီသွားတယ်။သူကတော့ တော်တော်ပြောတတ်တာကြောင့် ဘာပြန်ပြောရင်ကောင်းမလဲ
''တကယ်လား?''
''အင်း ငါကနောက်စရာလား''
......................................................................
အတိတ်က အကြောင်းလေးတွေကို ပြန်တွေးမိတဲ့
ဂင်မင်ဂျီက သူ့ဘဝမှာ အမှတ်ရဆုံးပဲ။ငယ်ငယ်ကတည်းက ဟန်နီဖန်းက တစ်ယောက်တည်းနေတတ်တယ် ပြီးတော့ သူက
စာလည်းတော်တယ်။ ကျောင်းပြန်ရင် ဂင်မင်ဂျီနဲ့အတူတူသွား အတူတူပြန်။ သူက ကိုရီးယားမဟုတ်ပါဘူး။သြဇီးရီယားနဲ့ ဗီယက်နမ်ဆက်လေးပါ အဲ့လိုဆက်နေတာကြောင့် သူကလှနေတာမဟုတ်ဘူးလား။
(A/N ဒါကတော့ အခုလက်ရှိပါ 💗ဒီ emojiဆို အတိတ်ပါနော်)
''မင်း ဘယ်တွေရောက်နေလဲ ဟန်နီ''
ဂင်မင်ဂျီကတော့ ဟန်နီဖန်းနဲ့လမ်းခွဲတာအခုဆို ၇ လမြောက်ရှိပါပြီ။ဟန်နီဖန်းကိုလွမ်းလည်းလွမ်းတယ် သူနဲ့အတူတူတက်ခဲ့တဲ့ ကျောင်းရှေ့ရောက်တိုင်းလွမ်းတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ မင်ဂျီအိမ်ဘေးမှာ နေတယ်။အခုတော့ ပြောင်းသွားပြီ လမ်းခွဲပြီး ၅လလောက်ကကြာခဲ့သည်။
