Özgür ama hangisi

14. bölüm

Özgür bebeğinin başkasını beğendiğini düşünerek kendini spor salonuna atmıştı, ama attığı postun altına yaptığı yorum kafasını karıştırmıştı.

Kimin kaslarını beğendiğini merak etmekten sporuna odaklanamıyordu. Onun güzelliğinin başkası da farkına varacak diye aklı gidiyordu, deli bir cesaretle hamle yapmaya karar verdi.

Onu ilerideki pastaneye çağıracaktı, belki çikolatalı pasta ısmarlardı. Belki de dondurma... emin değildi. En iyisi ona sormaktı...

Özgür 2 : Sertaç vaktin var mı?

Sertaç : Çok gerildim şuan

Bir şey mi soracaksın

Yoksa bir şey hakkında kızacak mısın😨

Abim hep bu mesajı atınca azar yiyorum da...

Özgür 2 : Ben seni niye azarlayayım güzelim

Benden böyle bir şey bekliyor musun?

Sertaç : Herkesi azarlarsın bence

Ben hariç😊😊

Özgür 2 : Bir an sonunu farklı getireceksin sandım

Ama aynen öyle

Sertaç : Neden vaktim olup olmadığını sordun abi

Özgür 2 : Pastaneye gitmek istiyordum

Gelir misin diyecektim

Beraber vakit geçiririz biraz

Sertaç : Babam izin verirse gelirim

Bir sorayım😊😊

Hayatımda aldığım en hızlı izin olabilir

Özgür abi bana tatlı ısmarlayacakmış dedim

Geç kalmayın dedi🙀🙀

Ay ben şokkk

Özgür 2 : Vardır öyle etkilerim😎😎

Sertaç : Evet etkileriniz bayağı dolu dolu😉😊

Özgür 2 : Kapıdayım çık hadi...

Sertaç : Geldimm☺️☺️

Özgür mavi bir kot ve açık sarı, belini zor kapatan bir tişört giymiş olan genci görünce kalbi hopladı. Bu genç onun bu yaşta kalp krizi geçirmesine sebep olacaktı, hoplaya zıplaya yanına gelirken genişçe gülümsüyordu.

Onu mahallenin çıkışındaki büyük pastaneye götürdü, yolda havadan sudan ve gün içinde yaptıkları şeylerden bahsederken bile şimdiye kadar yaşadığı en güzel gün olmuştu bugün. Sertaç oturmadan önce sandalyesini çektiğinde minik bir tebessüm kazandı, sandalyeyi iterken yukarı sıyrılan tişört yüzünden gencin giydiği tanganın iplerini görmüştü.

İşte kendini rezil etmeyi o an başardı, kısa devre yapan beyni adımlarını şaşırdı ve herkesin içinde yere kapaklandı. Sertaç oturduğu yerden hayretle ona bakıyordu, yüzündeki şaşkınlık bir türlü silinmiyordu.

"Ayyy, Özgür abiiii.... ne oldu öyleee..." ilk şaşkınlığı geçince yerden kaldırdı koca adamı.

Özgür kıpkırmızı bir surat ve durmuş beyniyle oturmayı bırak, yığıldı sandalyeye. O görüntü aklından çıkmıyordu ve uzun bir süre çıkmayacağı da kesindi. Boşluğa bakar gibi bakıp biraz vakit kaybetse de yavaşça kendine geldi.

"Çikolatalı pasta seviyordun değil mi? Söyleyelim hemen." El ederek garsonu çağırdı, Sertaç ne olduğunu anlamamış olduğu halde kafa salladı.

"Tamam, çikolatalı pasta olur." Özgür kendisine bakıp yutkununca kocaman gülümsedi ama adam tepkisizdi.

"Yaaa, bir şey mi oldu? Sporda mı çok yoruldun, bir tuhafsın..." Özgür toparlanmak istese bile yapamıyordu.

"Yok, iyiyim ben...." gencin ısırdığı dudaklarına bakıp biraz kendine geldi.

Yanlarına gelen garsona bile boş boş bakıyordu, adam ikinci kez 'buyrun, ne istemiştiniz?' dediğinde kendine geldi ve pasta siparişlerini verdi.

Belki biraz şeker beynini çalıştırabilirdi, beyni eriyip o mükemmel kıvrımlara gömülü tangaya doğru akmadıysa tabi....

"Özgür abi, ne oldu sana? Sabah böyle değildin sen yaa, korkuyorum bak..." Özgür derin bir nefes alıp Sertaç'ın elini nazikçe avcuna aldı.

"Bana artık abi demesen olmaz mı, senin için sadece Özgür olamaz mıyım?" Sertaç yutkundu, elini saran eller sıcacıktı ve kızarmaya başlayan yanaklarıyla başını hafifçe sallayıp öne eğdi.

"Olur, tamam, demem abi diye..." mırıltı gibi konuşsa da utancından, ağzının içine bakan Özgür duymuştu onu.

"O zaman bir kere duyayım ismimi ağzından, olur mu güzelim?" O güzelim dedikçe Sertaç kıpır kıpır oluyordu, içinde kelebekler kanat çırpıyordu sanki...

"Herkes bize bakıyor gibi hissediyorum... Özgür... elimi tutuyorsun ya..." Özgür minik eli dudaklarına götürüp avuç içini öptü.

"Keşke hep tutsam, hiç bırakmasam..." Sertaç önlerine konan çikolatalı pastalarla hafifçe sıçrayınca Özgür'ün kaşları çatıldı.

"Biraz yavaş mı olsan birader, ödü koptu güzelimin..." Sertaç dudağını ısırıp sandalyede erimemeye çalışırken garson özür dileyerek masadan ayrıldı.

Birkaç dakika sonra (Sertaç'ın her zaman aldığı) böğürtlen suyu dolu iki bardakla gelip özür maiyetinde olduğunu söyledi. Sertaç dudaklarını yalayıp önündekilere bakınca Özgür için zor saatlerin başlayacağı kesinleşti.