Vote, yorum yapmayı unutmayın lütfen. Sizi seviyorum. İyi okumalar. ✎..
☼☼☼
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☼☼☼
Yıllar Sonra Yeniden|
Uzun zaman sonra telefonumu ilk kez tamamen kapatmıştım çünkü hiç kimsenin gelip beni rahatsız etmesini istemiyordum. Arabada gelirken sigaralarımı yeniden yakmış ve bitirdikten sonra kötü kokmamak için üzerime parfüm bocalamıştım.
Heyecanlı mıydım bilmiyorum, içimdeki tüm duygular hep bir parçası eksik yaşıyordu sanki. Yine de inkar edemem, ellerim hafiften titriyor, vücuduma ateş basıyordu. Jiwon'u daha önce okula bırakmak için birkaç kez geldiğim bu yol, bu bahçe; ilk kez bana bu kadar yabancı hissettiriyor, park ettiğim araçtan inmek ilk kez bu kadar zor geliyordu.
Jungkook.. İlk diyemem ama tek aşkım, altı yıldır her yerde deliler gibi aradığım, öldüğünü sandığım eski sevgilim aslında bir yıldır burnumun dibindeydi ancak Tanrı aşkına nasıl fark edeyim?! Merak ediyorum, acaba engel olabilir miydim onların bir olmasına daha erken fark etseydim?
Yine de şansımı denemeye devam edecektim.
Benim güzel kırlangıcım. Hep hayalini kurduğu gibi öğretmen olmuş, neredeyse elinde doğan Jiwon'a bile öğretmenlik yapıyordu. İstediği gibi bir düzeni vardı. Ancak bana en çok koyan yıllarca birlikte kurduğumuz bu hayalleri gerçekleştirirken, benim o hayatın içinde bir yerim dahi olmamasıydı. Üstüne üstlük hayatında başka birisi vardı.
Beni altı yıl boyunca bilmeden de olsa yokluğuyla cezalandıran Jungkook'un her şeyini kabul edebilirdim ancak bu durumu asla. Onu tekrar bulmuşken ne pahasına olursa olsun tekrar kaybedemezdim. Beni tekrar hatırlaması için elimden ne gelirse yapacak ve güzel bebeğimi en kısa sürede tekrar bana ait kılacaktım.
Böyle sevdiğime de bakmayın, benden çok küfür yemişliği vardır Jungkook'un. Piç kurusu. Bir beni unutmuş sonuçta. Hak ediyor bunları da.
"Abii?!" Camı açık halde park ettiğim aracımda daldığım derin düşüncelerden beni ayıran Jiwon'un şaşkınlıktan yüksek çıkan sesi oldu. Bahçenin ortasında şaşkınlıkla bana bakan Jiwon, Jungkook'un elinden tutuyordu.
Ah Jungkook.. Kardeşimden ona kayan bakışlarımla adeta yutkunamayıp nefes alamadığımı hissettim. O, o kadar güzeldi ki. Omuzlarına gelen kaküllü saçları, alt dudağındaki piercingi, tavşan dişlerini belli eden gülümsemesi, galaksileri içinde barındıran parlak gözleriyle öyle güzel, öyle nefes kesiciydi ki...
Yüzüne baktığımda bir kez daha ne kadar özlediğimi iliklerime kadar hissettim. Hele ki tavşan dişlerini hissedeceğim sertlikte bana verdiği uzun soluklu öpücükler. O öpücüklerin verdiği hissi değil altı yıl, milyon yıl geçse bile unutmazdım.
