Autoportret
Czasami w słowach trudno mi
zapisać to co czuję, niekiedy
w swoich myślach samotnie żegluję.
Wiruję na skrzydłach motylich,
w przestworzach tańczę
jak ziarnko piasku na pustyni.
Kołyszą mnie dobre wspomnienia,
wszystko swój kształt zmienia.
Uciekam sercu, bo wybija własny rytm,
jak zegar uczuć mnie przemienia w pył.
Choć gubię się w gonitwie słów
i tunelu własnych snów, nie tracę
ducha, bo gdzieś mi przyświeca
Twa latarnia, niczym nadzieja krucha.
CZYTASZ
Poezje podniebne
PoetryNiedawno zaczęłam pisać wiersze o różnej tematyce.Poezja jest jak okruszki życia, dobroci i szczęścia, którymi chcemy się dzielić z innymi.Co może się wydarzyć gdy wpadniemy do jej niezwykłego świata i wsłuchamy się w muzykę naszych emocji?
