Song recommend: Espresso by Sabrina Carpenter
Espresso 25.8.2024
သူက Epressoဆို တစ်ခွက်နဲ့တူတယ်။
သောက်ပြီးရင် အရသာချိုချိုလေး ပါးစပ်ထဲမှာ ကျန်ခဲ့သလိုမျိုး ကိုယ့်ဘ၀ထဲမှာ သူက ချိုချိုလေး ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။
__________
မနက်ခုနှစ်နာရီ:
လက်ထောက်မန်နေဂျာဂျောင်၀န်းနူသည် အိမ်မှ ထွက်လာပြီးသည်နှင့် လမ်းထိပ်က ကော်ဖီဆိုင်မှာ espressoတစ်ခွက် ၀င်၀ယ်ကာ အလုပ်သွားတော့မည်။
သူ့အတွက်တော့ မနက်ခင်းကို နိုးကြားစေတာက ကော်ဖီ တစ်ခွက်ပင်။
ကော်ဖီ မပါပဲ ရုံးကို သွားလို့ မရ။
မြေအောက်ရထားဘူတာကို သွားသည်။
ရထားပေါ် ရောက်တော့လည်း ရုံးတက်ချိန်မို့ လူတွေ ပြည့်နေ၍ ထိုင်စရာ တော်တော်နဲ့မရ။
အနည်းငယ် ကြာတော့မှ တစ်နေရာ ရ၍ ၀င်ထိုင်လိုက်သည်။
သူ၏ အိတ်ကို ပိုက်၍ ထိုင်ကာ ဟိုေငးသည်ငေးနှင့် အတော်ကြာတော့ မျက်၀န်းလေးများ ငိုက်ကျကာ...…..။
မဖြစ်ဘူး!! အခု ဘယ်နှစ်နာရီလဲ။
မဟုတ်ဘူး ဘယ် ဘူတာရောက်ပြီလဲ။
ကြည့်လိုက်ေတာ့ ဆိုးအူးဘူတာပဲ ရှ်ိသေးသည်။
ဆိုးအူဘူတာ ပြီးရင်တော့ သူ ဆင်းရတော့မည်။
ရုံးရှေ့ရောက်တော့
လက်ထဲက espressoကို တစ်ငုံငုံကာ ရုံးထဲ၀င်သွားလိုက်သည်။
ဓာတ်လှေကား ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်တော့
အထဲမှာ လူတွေ ပြည့်နေ၍ တိုးမစီးချင်သဖြင့် ရိုးရိုးလှေကားကသာ တက်သည်။
၀န်းနူသည် introvertဖြစ်သည့် အားလျော်စွာ လူတွေ ပေါင်းသင်းရတာက သူ့အတွက် ၀န်ထုပ်၀န်ပိုး ဖြစ်စေသည်။
ထို့ကြောင့် လူများသည့် နေရာဆို ရှောင်သည်။ မဖြစ်သာလို့သာ ဆက်ဆံရတာပဲ ရှိမယ်။ သူ့ စိတ်ကတော့ ပါတာ မဟုတ်ပင်။
"မောနင်းပါ လက်ထောက်မန်နေဂျာကြီး"
"မောနင်း..."
မျက်မှန်ပိုင်ရှင် ထိုကောင်လေးက မျက်မှန်လေးကို အသာပင့်တင့်ကာ ပြုံးပြုံး နှုတ်ဆက်သည်။
သူက အရမ်းကို တိတ်ဆိတ်တဲ့ သူမို့လို့ နှုတ်ဆက်ချိန်မှတစ်ပါး သူ့အသံကို မကြားရ။
ဒါဟာလည်း သူ့နဂိုကတည်းက introvertဖြစ်တဲ့အပြင် traumaတစ်ခုကြောင့်ဆိုလည်း မမှားပေ။
