1.Bölüm

41 1 2
                                    


     "Aleda hanım eşinizin vefatından sonra nasıl böyle hayata tutundunuz bunu bizimle paylaşır mısınız" dedi spiker

Annem hafif bir tebessüm ile "evet eşimi kısa bir süre önce kaybettim ama bu zor zamanlar da kızım ve oğlum bana çok destek verdi ve birlikte bu zor günleri atlattık"dedi

Birlikte biz hiç bir zaman birlikte bir şey yapmadık ki bu terimi kulanalım bu sorudan sonra hızla arabaya bindik

Annem araba ilerlemeye başlayınca direkt bilgisayarını açtı abimle bana göz ucuyla baktı ve tekrar bilgisayarına dönerek konuştu

"Ayberk şirketeki işleri halet Dalya sende ne yapacağını biliyorsun sonra abine yardım etmek için şirkete git ve kimseyle konuşma telefonunda açık olsun"dedi

Annem ikimizde kafa saladık "anne Dalya çok yoruldu bugün o biraz dinlensin ben çalışırım"dedi abim

Beni düşündüğü için annem "Ayberk oda hata yapıp reklam çekimini uzatmasaydı ayrıca yarın okulu var yarın şirkete gelemez bu yüzden kes sesini benim işim var sonra size yetişirim"dedi

Abim susmuştu yani nediye bilirdiki araba durmuştu annem son kez bize bakarak arabadan indi.

Annem indikten sonra abim bana döndü "kusura bakma bir tanem annem işte şirkete gelirsin ama oturursun tamam mı" dedi gülümsedim

"Abi benim için sıkıntı değil sonuçta benim yüzümden bu kadar uzun sürdü yani benim hatam kendini suçlama lütfen" dedim

Abim anlımdan öptü birlikte şirkete geldik abim bana dönerek"görüşürüz kendine dikkat et"dedi ve yanağımdan makas aldı ve gitti

Araba tekrar çalıştı şuan kursa gidiyordum Fransızca kursum var onun ardından dershane var ondan sonra da dövüş sanatları kursum vardı

Sosyal medyaya girdim bizimle ilgili bir sürü haber vardı bir başlığı okuduğumda gözlerim dolmuştu "Aleda Aytaç çocklarına  bakarken gözleri ışıldıyor"

Ama hemen akmayan göz yaşlarımı sildim annemin söylediğine göre 'Bir Aytaç asla ağlamaz ağlamak zayıflık göstergesidir'

Derdi ne zaman ağlasam bana kızardı ve bu yüzden artık tek başınayken bile ağlayamıyordum

Abimde benle aynı şekilde yetiştirilmişti ona daha çok üzülüyordum o benden daha önce de bu aile ye katlanıyordu

Babam aklıma geldi o vefat etmişti bundan 2 ay önce ve benim yüzümden
Bir an gözümde canlandı

Babam beni okuldan almıştı yine bir toplantı yemeği için bir yere gidecektik.

"Yemek yerken,yemek kurallarını unutma ve sana soru sorulmadıkça cevap verme konuşurkende lafını uzatma" dedi uyarıcı ses tonu ile

Ona baktım "baba herzaman bunları söylüyorsun bir günde beni alırken okulun nasıl geçti, nasılsın diye sormadın lütfen bir gün de senden bunları bekliyorum" dedim

Babam aslında sadece kuralları serttir ama onu dışında beni severdi hafif tebessüm ile "kızım biliyorsun ki ben işlerden dolayı biraz gergin oluyorum o yüzden peki günün nasıl geçti"dedi

Neşem yerine gelmişti "iyiydi babacım ama şu matematik hocasına gıcık oluyorum" dedim babam gülerek"nedemiş o" dedi

"Yaa baba biraz arkadaşımla konuştum diye teneffüse çıkardı neymiş efendim odaklanamıyormuş" dedim

DalyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin