The annoying boy// Harry Styles fanfiction

part 62

Irene's POV:

Οι φωτεινές ακτίνες του ήλιου διαπέρασαν το παράθυρο του δωματίου μου, κάνοντάς με να ανοίξω απρόθυμα τα μάτια μου. Οι παλάμες των χεριών μου τοποθετήθηκαν στο πρόσωπό μου, με αποτέλεσμα να νιώσω την υγρασία από τα δάκρυα στα μάγουλά μου. Τα σκούπισα και πήρα μια βαθιά ανάσα, όταν θυμήθηκα ότι είχα σχολείο, κάτι που με έκανε να τιναχτώ από τη θέση μου, αλλά ένα χέρι τυλιγμένο γύρω από τη μέση μου με εμπόδισε. Συνοφρυώθηκα και θυμήθηκα την προηγούμενη νύχτα. Οι ανακοίνωση από τους γονείς μου, το τηλεφώνημά μου στον Harry,το γεγονός ότι ήρθε και του είπα τι συμβαίνει και το ότι δέχτηκε να κοιμηθεί μαζί μου, όλα αυτά "ξαναγύρισαν" στο μυαλό μου. Απομάκρυνα με αργές κινήσεις το χέρι του για να μην τον ξυπνήσω και, αφού έβαλα τις παντόφλες μου, άρχισα να κατευθύνομαι προς τον κάτω όροφο. 

Παρατήρησα προσεκτικά όλο το χώρο του σαλονιού, αλλά οι γονείς μου δεν ήταν εκεί. Χθες μου είπαν ότι σήμερα έπρεπε να κάνουν κάποιες τελευταίες προετοιμασίες για το δικαστήριο, το οποίο ήταν σε μόλις λίγες μέρες και, προφανώς, έχουν ήδη φύγει. Τα μάτια μου βούρκωσαν σε αυτή τη σκέψη και άφησα μια βαθιά ανάσα, με σκοπό να σταμάτησω τα δάκρυά μου. Ίσως, όμως να μην πονάει τόσο πολύ όσο νομίζω. Ίσως  να οφείλω τα δάκρυά μου στο γεγονός ότι είχα συνηθίσει να τους βλέπω μαζί και τώρα αρνούμαι να αναγκάζομαι να του βλέπω καθημερινά χωριστά. Το ύφος της μητέρας μου όλο αυτό τον καιρό και η έλλειψη του πατέρα μου τώρα βγάζουν νόημα. Ίσως να πονάω πιο πολύ με τον εαυτό μου, γιατί προσπαθώ σκληρά να συνηθίσω σε αυτό τον τρόπο ζωής και δεν μπορώ. Ίσως να κλαίω, επειδή κουραστικά να προσπαθώ, αλλά αρνούμαι να τα παρατήσω.Ίσως τώρα να πονάω, αλλά στο μέλλον όχι, αφού οι προσπάθειές μου μπορεί φανούν χρήσιμες. Αλλά υπάρχει μια πιθανότητα απλώς να ρισκάρω τα συναισθήματά μου και τον τρόπο που αισθάνομαι.

Τα πόδια μου κινήθηκαν με αργά βήματα προς την κουζίνα, ενώ το χέρι μου ήταν μπλεγμένο στα μαλλιά μου. Πρέπει να βιαστώ λίγο, αφού δεν θέλω να χάσω την πρώτη ώρα. Δεν ξέρω τι ώρα είναι, αλλά ελπίζω να ξύπνησα έγκαιρα. Αποφάσισα να φτιάξω κρέπες, αφού αρέσουν πολύ στον Harry και, χωρίς να χάσω χρόνο, έβγαλα τα υλικά. Το γεγονός ότι δεν θέλουν πολύ χρόνο με διευκολύνει. Είκοσι λεπτά αργότερα, ήταν έτοιμες ενώ τις τοποθετούσα στο τραπέζι μέσα σε ένα μεγάλο πιάτο.Κάθισα και άρχισα να τρώω. Βήματα ακούστηκαν από τη σκάλα και ο Harry σχεδόν αμέσως εμφανίστηκε στην κουζίνα. Οι καστανές μπούκλες του ήταν ανακατεμένες, αλλά παρέμεναν υπέροχες, καθώς προσπαθούσε να τις φτιάξει με το χέρι του. Φαινόταν ότι ξύπνησε τώρα, αφού τα πράσινα μάτια του έλαμπαν, κάτι που με έκανε να θέλω να τα κοιτάω για ώρες.  Φορούσε ακόμα τα ρούχα που είχε βάλει όταν ήρθε στο σπίτι μου χθες, γιατί και οι δύο νομίσαμε ότι απλά θα μιλούσαμε και μετά θα έφευγε, αλλά τον χρειαζόμουν.