Shiro

2~

Yaşanan olaylardan sonra yan komşumuzun evine fazla yaklaşmamaya karar verdik. Beyaz'la göz göze gelmekten korkar olmuştuk. Arada bir abimle sokakta oynarken ya da annesi onu bizim eve şeker istemek için gönderdiğinde karşılaşıyorduk sadece.

Birde onu her gün odamın camından bakarken görüyordum. Her okuldan sonra ormana doğru yola çıkıyordu. Okulun olmadığı günler ise sabahları.

Bir keresinde kasabanın her yıl düzenlediği şenlikte karşılaşmıştık. Anne ve babalarımız sohbete dalmıştı, abim ise kendi arkadaşlarıyla takılıyordu. Beyaz'la yanlız kalmıştık. Düşündüğümün aksine korkunç bir davranışta bulunmayıp benimle sohbet etmeye çalışmıştı. Bilmiyorum, belki de yaşananları çoktan unutmuştu. Olayın üzerinden neredeyse iki sene geçmişti, ikimizde 15 yaşımıza girmiştik o sene.

Annem eve gitmemiz gerektiğini seslendiğinde Beyaz'a görüşürüz demek için döndüm.

Avucunu avucuma kapayıp elime bir şey bırakıp, daha sonra elimi yumruk yaptı.

"Bu benden sana hatıra kalsın." Dedi.

"Teşekkürler, görüşürüz." Dedim mahçup bir tavırla, elime bıraktığı şeye daha bakmamıştım.

"Elveda." Diyip koşarak kendi ailesinin peşine takıldı ve son bir kez bana el salladı.

Bende annemlerin arkasından yürürken yavaşça avucumu açıp içine baktım.

Düşündüğüm gibi, yaşananları unutmamıştı demek.

Avucumda abimin köpek dişi vardı.