Part 25 ( Unicode )

156 1 0
                                    

ေဘးခ်င္းကပ္ၿပီးေလွ်ာက္လာေသာသိဒၶိႏွင့္နံေဘးရွိေကာင္ေလးကိုဟန္သာၾကည့္ေနမိသည္။သူထင္တာမမွားဘူးဆိုဟိုေကာင္ေလးကဦးတိမ္မိုးေကာင္းရဲ႕သားမွလား။သူႏွင့္ေတာင္စကားေျပာဖူးေသးသည္။အခုကဘာလို႔သိဒၶိႏွင့္ဝင္လာရသည္လဲ။

ခန္းမထဲရွိလူမ်ားမွာလည္းသိသိသာသာကိုၾကည့္ေနၾက၏။အတြဲလို႔ေျပာရေအာင္လည္းႏွစ္ေယာက္သားလက္ မခ်ိတ္ထား၊ေဘးခ်င္းကပ္ၿပီးသာေလွ်ာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

"သခင္ႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္ပါတယ္"

ျမဴးတိမ္လႊာရဲ႕ႏႈတ္စက္စကားေၾကာင့္ထန္းယုံးညီဟာလည္းျပန္လည္းၿပဳံးျပတာေခါင္းညိမ့္သည္။
နံေဘးရွိတတိယစံအိမ္ေတာ္မွေကာင္ေလးကေတာ့အခုခ်ိန္ထိႏႈတ္ဆက္မလာေသး

ပိုင္ေစဦးညီသည္လည္းသိဒၶိလင္းေနာင္ဆိုသည့္ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ေနမိသည္။သူတို႔ေဆး႐ုံမွာအလုပ္ဝင္တာမို႔ေကာင္ေလးကဆရာဝန္မွန္းသူသိသည္။

ထိုေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြဟာအေဖာ္မဲ့ၿပီးတည္ၿငိမ္ေလးနက္သည္၊႐ုပ္ရည္အေတာ္ကိုေခ်ာမြန္းေနတာကေတာ့လူတိုင္းသတိထားမိေလာက္သည့္အထိပဲ။

"သခင္ႀကီးတို႔ကိုႏႈတ္ဆက္ပါတယ္"

ထြက္လာတဲ့စကားသံတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္မို႔ထန္းယုံးညီသည္လည္းသေဘာက်သြားရသည္။ေမာင့္ငယ္ငယ္ကလိုပဲေကာင္ေလးကေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးသာ။
ဒီလိုေကာင္ေလးကိုသာသမက္ေတာ္ရမယ္ဆိုဆယ္ခါျပန္ေတာ္လိုက္ခ်င္သည္။

"အင္း သားတို႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္ထိုင္ၾကဦး"

ျမဴးတိမ္လႊာေရာသိဒၶိပါေခါင္းညိမ့္ကာတတိယစံအိမ္ေတာ္မ်ားရွိသည့္ဝိုင္းကိုေလွ်ာက္သြားၾကသည္။

တစ္ဖက္ဟန္သာသည္လည္းသိဒၶိသြားရာေနာက္သို႔မ်က္စိပါသြားေလသည္။ဦးဟန္မင္းမာန္မွာေတာ့ေစာနကျဖစ္ထားသည့္ျပသာနာေၾကာင့္မနည္းကိုေဒါသေလ်ာ့ေနရသည္။ေတာ္ေသးသည္လို႔ေျပာရမလားပင္ ႏြေေခါင္လက္ပံသည္လည္းေဘးနားကေနဦးဟန္မင္းမာန္လက္ကိုကိုင္ကာေဒါသမထြက္ပါနဲ႕လို႔ေျပာေနေသးသည်။

"သားငယ္ ေရာက္လာၿပီလား"

ဦးလင္းသူရေနာင္၏အေမးကိုေခါင္းညိမ့္ကာခုံတြင္ဝင္ထိုင္သည္။နံေဘးရွိျမဴးတိမ္လႊာမွာလည္းခုထိမတ္တပ္ရပ္ေနတုန္း

Mistakes that HurtWhere stories live. Discover now