♡Familie♡

Hoofdstuk 34:

De volgende dag word ik wakker in mijn kamer met Sanne en Jack (want ze wilde en mochten blijven logeren bij mij). We maken een heerlijk ontbijtje (een grote beker met warme chocolademelk met extra veel slagroom, een gebakken broodje met salami en een croissantje met chocolade pasta). We smullen er allemaal van en
dan maken we er een leuke dag van: we gaan naar de bios, een picknick, we gaan naar de kermis met vuurwerk en als slot gaan we bij de MCDonald eten en als ik dan weer thuis kom (met Sanne en Jack) zijn grotendeels van mijn spullen weggehaald door mijn moeder voor de verhuizing (niet dat ik het erg vind):
Sanne: ik ga je echt missen.
Jack: ja ik jou ook.
Ik: je moet maar denken aan dat het goed komt met mij en dat jullie het zeker gaan redden zonder mij want jullie zijn doorzetters ik vond het heel leuk met jullie en ik zal jullie nooit vergeten en ik zal altijd aan jullie blijven denken en ik blijf zeker contact met jullie houden op elke manier die er bestaat.
We knuffelen en we nemen afscheid van elkaar, en dan gaan ze weg. Het was een super leuke dag geweest en we hebben veel gedaan dus van ik op de bank in slaap.

De volgende dag word ik wakker door het felle licht en de vogeltje die ik van buiten hoor doordat mijn moeder de deur open heeft gedaan. Ik kijk om mij heen en ik zie dat er niets meer staat dan wat nutteloze dingen die ik hier achterlaat en de bank waar ik vanachter op geslapen heb.
Mam: zo te zien ben je wakker het is al 12 uur dus over een uurtje vertrekken we dus kleed je maar snel aan en we kopen we een muffin op het vliegveld.
Ik: waarom z'n haast?
Mam: ik moet zo snel mogelijk dingen regelen in Florida (ik woon nu in Miami en ik ga naar Florida verhuizen)
Ik: oké ik doe zo snel mogelijk.
Mam: fijn
Als ik klaar ben met eten, aankleden en andere dingen is het
40 minuten verder we rijden met de gehuurde auto van mijn moeder naar het vliegveld (zo snel mogelijk) we lopen naar een vliegtuig van z'n 16 meter lang (het is een privé vliegtuig waar ik dus zoizo versteld van sta.
Ik: waarom een privé vliegtuig?
Mam: logisch, dat is sneller en dan heb je geen last van andere irritante mensen om je heen, geen wc's die bezet zijn, je eigen eten en alle ruimte.
Ze loopt snel door en ik vind haar nu veel anders dan de afgelopen 2 dagen, eerlijk gezegd slechter. Ik loop wat achter haar aan en en ze kijkt me niet eens aan tot ik iemand mijn naam hoor roepen. Het zijn Sanne en Jack waardoor er weer een glimlach op mijn gezicht verschijnt. Mijn moeder kijkt me een beetje boos WNF ongeduldig aan, maar dan gaat haar telefoon, ze kijkt op haar scherm wie het is en neemt dan op met een beetje een bange stem op. Dan gebaard ze naar me dat ik even met Sanne en Jack mag praten tot ze klaar is met bellen.
Ondertussen rennen Sanne en Jack naar me toe:
Ik: heey wat doen jullie hier?
Jack: we konden je niet laten gaan zonder nog een keer afscheid te nemen.
Ik: Aahh dat is lief van jullie maar jullie konden me ook gewoon bellen.
Sanne: ja maar we wilde je nog een zien.
Ik geef ze weer een knuffel.
Jack: we wilde je nog een keer zeggen dat je in Florida veel lol moet maken en ons natuurlijk ook foto's sturen.
Sanne: en ik weet dat dit veel voor je betekend en dat het misschien een beetje raar klinkt maar weet je zeker dat je met je moeder mee moet gaan. Ik bedoel je weet niets van haar, je weet niet hoe ze haar krachten gebeukt, wat voor werk ze doet, met wie ze omgaat, of ze wel veilig is en waarom ze weg ging en precies nu weer terug kwam en misschien is ze wel slecht
Ik: denk je dat mijn moeder een slechterik is?
Jack: nee maar we willen je beschermen en het beste voor je zodat je veilig bent want je bent heel bijzonder, Emma, weet je dat.
Ik: ja dat weet ik maar mijn moeder ook en dat betekend veel voor me maar bedankt dat jullie het beste voor me willen maar mijn moeder daar van beschuldigen kan ik echt niet achter staan, oké ik weet dat ik niet veel over haar weet en ja ze kan misschien een slechterik zijn maar het kan ook anders om misschien is ze wel een superheld en heeft ze levens gered.
Sanne: ja dat is waar
Jack: maar beloof dat het je goed gaat waar je ook bent en onthou dat we altijd bij je zullen zijn waar je ook bent.
Ik: en ik ben er ook altijd bij jullie, ik zal jullie nooit vergeten, ik hou van jullie.
Sanne: wij ook van jou.
We knuffelen weer en dan tikt mijn moeder me aan als teken dat we vertrekken.
Ik loop mee en ik neem nog een blik naar achter, ik glimlach en zwaai nog naar Sanne en Jack. We stappen ik en het ziet er nog mooier uit van binnen dan van de buitenkant, we horen de stewardess in het vliegtuig omroepen: riemen vast we vertrekken over 1 minuut. Ik kies een stoel nou ja het is meer een mini bank op, ga er op zitten tegenover mijn moeder en doe mijn riem om, ik zie door het raampje dat Sanne en Jack er nog staan, ik zwaai naar ze en hun naar mijn. Enkele secondes later begint het vliegtuig te rijden en steeg op,
En ik verlaat Miami op weg naar Florida.

Hoi iedereen die mijn boek leest,
ik wil een goed einde van mijn verhaal verzinnen maar ik heb niet veel inspiratie meer dus als je nog ideeën of tips hebt zou ik die graag van je willen horen
Alvast bedankt ;^ D