BÜYÜK DEĞİŞİM 2/YAĞIZIN GÜNLÜĞÜ

7 Cİ SAYFA

One of the girls

7 ci sayfa

Yine dayak yedim. Beni yine dövdüler. Nefret ediyorum bu hayattan. Nefret ediyorum insanlardan. Her sabah kalktığımda korkuyla vicdan azabıyla üzüntüyle kalkmama neden olan her kesten nefret ediyorum.

Yaşayamıyorum. Dözmeye çalışıyorum ama olmuyor. Ben her gün ölüyorum. Toparlanmaya çalışıyorum ama olmuyor.

Kötü biri olmasına rağmen aklımdan çıkmıyor. Onu öldürdüğüm için her an vicdan azabı çekiyorum. Suçluluk duygusu peşimi bırakmıyor.

Bir taraftanda onlar üzerime geliyorlar. Her gün onun ailesinin ruhsuz bakışlarla okula, işe gitmelerini, çocuklarının ağlamasını, tüm o ağır görüntüleri bana atıyorlar. Her defasında videoyu izlemeyeyim diyorum, izlemiyorumda ama onlar yolda karşıma çıkıp zorla kollarımdan tutarak bana izlettiriyorlar. Acı çekmem hoşlarına gidiyor.

Bitsin istiyorum. Tüm acılarım bitsin istiyorum. Duygusuz biri olmak istiyorum artık ama olmuyor.

Videoları atmamalarını söyledim. Resmen yalvardım ama tek bir şrtla dediler. Uyuşturucu satmamı söylediler. Yapamam. Ben öyle bir değilim. Ailemi hayal kırıklığına uğratamam ben. Aslında katil olduğumu öğrendiklerinde zaten hayal kırıklığına uğrarlar ama...

Çok kötü hissediyorum...

Iyi geceler:)