Uyarı: Robot olmadığını doğrula (❌)
3. Dünya Savaşı her şeyi yıkıp geçirdi ve gözlerini açtığında; yanında bir robot seni izliyordu.
Artık numaran sadece 1 ve başka bir şey değilsin!!! Kaderini robotların elinden kurtarabilir misin?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her birinizi birbirinizden ve hatta kendinizden koruyacak bir iyiliğe ihtiyacınız var.
Panoda öğretinin bu cümlesi siyah dev harflerle yazılmış bir kağıttaydı. Panodan aşağıya metal bir örümcek sarkıyordu. Değişik şekil, renk ve boyutlardaki bacaklar aşağı doğru yer çekimine karşı koyamamış, sallanıyordu. İçerideki çekmecelerden altta olanı açarak şifreyi girdi. Açılan çekmeceden bir fotoğraf çıktı. Fotoğrafın ortasında yaşlı, beyaz önlüklü bir adam vardı. Onun sağ yanında zarif bir robot, sol yanında büyük kırmızı bir robot duruyordu. Sonra arkalarında bir kişi daha görünüyordu. Bu kalın gövdeli bir robottu, sert bakıyor ve örümcek amblemi taşıyordu. Bu amblem sol omzunda parlıyordu, eski dünyanın saygıdeğer liderlerini anımsatıyordu.
Odanın kapısı çalındığında resmi hemen çekmeceye koyup kapattı. Kapı açıldı. "Müdürüm, rahatsız ettiğim için üzgünüm. Aşağı inmeniz gerekiyor."
"Ne oldu?"
"Bir kaza efendim, lütfen aşağıya gelin." Müdür memurun peşine düşüp açılan kapıdan aydınlık koridora çıktı. Çıkar çıkmaz yukarı tırmanan kat kat merdivenin trabzanlarında yerde yatan bir robot gördü. "Dedektif META, yukarı blokta yanlışlıkla başkasıyla çarpışınca sanırım boşluktan düşmüş." Müdür koridorun öte ucundan gelen baş dedektifi gördü. Yerde yatan robota bakıyordu.
İlk yardımcı robotun anlattığına göre ense sinirleri epey hasar görmüştü. Vücut parçaları sadece uygun bir fabrikaya gönderilebilir ve geri dönüştürülebilirdi. Müdür olduğu yerde kalmıştı. "Ne yapmalıyız müdürüm?"
"Onu kaldırması için bir ekip çağırmalı mıyım?"
"Bu haber gizli kalmalı mı?"
Müdür soruların hiçbirini cevaplamıyordu. Adım adım polisleri geçerek dedektif JÜRİ'ye doğru kararlı adımlarla yürüdü. Robotlar kendi aralarında bir şeyler tartışarak kazayı açıklığa kavuşturmayı deniyor, düşüş için çözüm önerilere getirmek üzerinde ayaküstü planlar yapıyorlardı. Müdür ve dedektif karşı karşıya durdu. Birbirlerini süzmeye başladılar.
"Bunun olma ihtimali o kadar düşüktü ki."
"Daha sonrası için ne yapılmalı?"
Koşturmaca devam ederken sessizlik sürüp gitti. "Dedektif çipi yok ettikten sonra kendini ele vermemek, beyninin içinde neler olduğunu bir an bile anlamamamız için yaptı bunu. Aşağı düşme, ne sıkı düşme değil mi? Kafatasına kadar hasar alan bir robot. Ancak yine de talihsiz oldu." Müdürün yanından geçip gitti.
