ႏႈိင္းသည္ ကဗ်ာ့၏ အခ်စ္အားရရန္ မည္ကဲ့သို႔ႀကိဳးစားရမည္နည္း။ သူမတြင္ လမ္းစေပ်ာက္လ်က္ရွိေနသည္။ မည္သို႔ပင္ ေတြးေတာပါေစ အေျဖမရႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ႏႈိင္းသည္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတြးၾကည့္ၿပီးေနာက္ အေျဖတစ္ခုရလိုက္သည္။
"ျမတ္ပန္းခ်ီခ်ယ္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ႏႈိင္းကို ကဗ်ာက ျပန္ခ်စ္ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕"
ႏႈိင္း ခပ္ယဲ့ယဲ့ၿပဳံးေနလိုက္ပါသည္။ သူမ၏ စိတ္အတြင္းမွ အႀကံအစည္တစ္ခုရလာသည့္ေနာက္ သူမေပါ့ပါးသည္ဟု ခံစားလိုက္ရသည္။ ႏႈိင္းသည္ ကဗ်ာ့ေၾကာင့္ ေပ်ာ္သည္။ ကဗ်ာေၾကာင့္ နာက်င္မႈအား ခံစားရသည္။ ကဗ်ာအား ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ျဖင့္ သူမ အဘယ္ကိစၥရပ္အားမဆို ျပဳလုပ္ရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
"ႏႈိင္း တစ္ေယာက္တည္း ဘာေတြၿပဳံးေနတာလဲ"
အေတြးမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ျမဴးေနေသာ ႏႈိင္းအား အေနာက္မွေရာက္လာေသာ ျမေသြး ေမးလိုက္ျခင္းပင္။ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ႏႈိင္းသည္ တစ္ေယာက္တည္း ေငးငိုင္ေနသည္။ ခက္ခဲေသာ ပုစာၦအား အေျဖထုတ္မရသည့္ႏွယ္ အေတြးကမာၻအတြင္း၌သာ က်င္လည္ေနသည္။ အၿမဲလိုလို ေတြးေတာေနေသာ ႏႈိင္းထံတြင္ အၿပဳံးသည္ ယေန႔မွပင္ ျမင္ရသည္။
"မၿပဳံးပါဘူးေနာ္"
"မၿပဳံးလို႔ဘဲ ပါးစပ္က နား႐ြက္ေရာက္ေနၿပီ ႏႈိင္းရဲ႕ မွန္ေလးဘာေလး ၾကည့္ပါဦး"
"ျမေသြးေနာ္ မဟုတ္တာေတြ"
"မဟုတ္ဘူးလား"
ျမေသြးသည္ မ်က္လုံးအား အေပၚသို႔လွန္ၾကည့္လိုက္ကာ ေျပာလာသည္။
ျမေသြး၏ အျပဳအမူအား ႏႈိင္းသည္ သေဘာတက် ရယ္ေမာပါသည္။ ထိုအခါ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူရယ္ေမာလိုက္ကာ ျမေသြးသည္ ႏႈိင္း၏ နေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ႏႈိင္းသည္ ျမေသြးႏွင့္ အတူရွိခ်ိန္တြင္ လြတ္လပ္သည္ဟု ခံစားရသည္။ သူမသည္ လြတ္လပ္စြာ ၿပဳံးရယ္ခြင့္ရသည္။ စိတ္ထဲမွ အရာမ်ားအား လြတ္လပ္စြာ ဖြင့္ေျပာတိုင္ပင္ခြင့္ရွိသည္။ ျမေသြးႏွင့္ ရင္းႏွီးလာသည့္ ေနာက္ပိုင္း ႏႈိင္းထံတြင္ အစ္မတစ္ေယာက္ရွိလာသည္ဟု ခံစားရသည္။
YOU ARE READING
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Short Storyလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
