Adavet Şarabı

3.Bölüm:"Ruhun serzenişi."

Bölüm müzikleri:
1)Seksendört-Kendime yalan söyledim.

24 eylül 2025

Bade Sönmez

Buğulu düşünceler insanı hayattan koparırdı.Her insan hislerine dayanarak bir çok sorunun cevabını bula bilirdi.Bu adam da bir şeyler vardı,çözemediğim garip bir şeyler.Ve benim hislerim çok kuvvetliydi.Ama korkarım ki bu adamın olayını çözmeye çalışırken kendi soru çukurumda boğulmazım.

"Sen?"dedim şaşkın gözlerle yüzünü izlerken.
"Evet ben."dedi düz bir sesle 'Beni takip mi ediyorsun?"dedim.Aklıma başka bir şey gelmiyordu.Sert ifadesi bozulmadan buz gibi bir sesle "Dünya senin etrafında dönmüyor."

"Peki,şimdi bir soru sora bilir miyim?"

"Hayır."

"Peki."

"Sor,"

"Beni nerden tanıyorsun?"

"Seni bulmak zor olmadı."

Ne? Zor olmadı mı? Beni neden arıyordu ki? Korku vücudumda yer edinirken yutkunarak "Beni neden arıyordun ki?"diye sordum.

"Çok soru soruyorsun."kaşları çatılmıştı."Ama beni arıyor muşsun"dediğimde başını salladı."Ola bilir."gözleri tepeden tırnağa beni süzerken ela gözlerinde hiç bir duygu yoktu.

"Seninle işim var."dedi düz bir sesle.Kaşlarım çatılırken ellerim titremeye başladı."Benden ne istiyorsun?"dedim gerginlikten kısık çıkan sesimle.

"Karım olmanı."

Ha? Karım olmak? Ne? Niye? Ne diyor bu adam?

"Ne?"dedim şaşkınlık nidasıyla.
"Lafımı ikiletme duydun işte."derken bir adım geriledim."Seninle evlenmeyeceğim."

"Evleneceksin."dedi istifini bozmadan.

"Evlenmeyeceğim."sesimin titremesiyle kendime küfürler yağdırırken"Seni tanımıyorum bile."Çatık kaşlarla beni süzerken "Tanışırız."dedi.Gözlerimin ardı sızladı."İstemiyorum."beni umursamadan
"İstememen beni ilgilendirmez."dedi bu sefer de."Beni mecbur edemezsin." Komik bir şey söylemişim gibi güldü.Sahte gülüşüyle ürperirken.
"Pekala liseli Bade.Sana tek bir adamın ismini söyleyeceğim."sesine dikkat kesilirken dudaklarından iki kelime döküldü.

"Ekrem Aksoy."

Buz kestim.Sendelerken kendimi tuttum.Kollarını önünde birleştirmiş adama bakarken zihnim beni kapana kıstırmıştı.
Kollarım boşalırken ayak üstünde zor duruyordum.Bir anlık gözlerim kapanırken o günden bir kaç kesit gözümün önümde canlandı.

15 ekim 2017

Tüm vücdum korkudan titriyorken dehşetle yerde kanlar içinde yatan adama baktım bir kez daha.Hıçkırırken kısık çıkan sesimle
"Anıl biz ne yaptık?"dedim

Yanımda en az benim kadar korkmuş olan Anıl,bileklerine kadar kan olan ellerine bakıyordu donukça.

Sanki beni duymuyordu.Tekrar ismini söyledim "Anıl," çakır gözleri kıpkırmızı olmuştu.Bana baktı,ardından ayağa kalkıp bana sıkıca sarıldı.

Kolları belime dolanırken bende ona sarıldım.Tir tir titrerken hıçkırarak ağlıyordum."Geçti güzelim kurtuldun,artık bu adam nefes dahi alamayacak."sesi boğuk çıkarken beni rahatlatmaya çalışıyordu."Onu öldürdük"dedim tekrar hıçkırırken.