Κεφάλαιο 12°

182 48 1
                                    

--Δεν είναι ανάγκη να διαλέξεις... Ανάγκη είναι να ζήσεις κάθε επιλογή...--

"Ένα ακόμα!" Ο Καρίμ πέταξε το κούτσουρο στο τζάκι και κάθισε κάτω. Είχαν φάει και αφού μάζεψαν όλοι μαζί τα πιάτα κάθισαν στη μέση του μεγάλου χαλιου . Καθόλη τη διάρκεια του φαγητού τα αγόρια μιλούσαν για διάφορες δουλειές και εκείνη τους άκουγε με ενδιαφέρον. "Λοιπόν; Βολευτηκες επάνω;"

"Ναι, όλα μια χαρά... Πήγα στο..."

"Σσς! Δε σου είπα να μην μας πεις ποιο δωμάτιο διάλεξες;" Τη διέκοψε ο Άξελ.
"Λοιπόν, αφού υποσχεθηκαμε πως ήρθαμε εδώ για να χαλαρώσουμε, και αφού είμαστε και πολλοί, τι λέτε για θάρρος η αλήθεια;"

"Ναι, εμείς και τα δεκαπεντάχρονα στα πάρτι. Μήπως να παίξουμε και μπουκάλα;" αστείευτηκε ο Καρίμ

"Γιατί ρε μαλάκα , σε χαλάει να μου δώσεις ένα φιλάκι;" ο Τζόνι είχε φτιάξει ελαφρώς κεφάλι και πρώτη φορά η Ελίζαμπεθ τον έβλεπε τόσο χαλαρο και ήρεμο. Είχε συνηθίσει να είναι άγριος , απότομος και καμιά φορά φωνακλάς.

"Μαρεσεις ετσι..." τόλμησε να φωνάξει τις σκέψεις της αλλά μαζεύτηκε αμέσως "Εμ...εννοώ... Έτσι να.."

"Άστο μπέμπα! Και εμάς μας αρέσει όταν δεν είναι τραμπούκος ακόμα και με τον εαυτό του!" σχολίασε κοροϊδεύοντας τον ο Καρίμ και γέλασαν.

"Θάρρος η αλήθεια τελικά;" ρώτησε ο Άξελ "Άντε να γίνει λίγο πιο ενδιαφέρουσα η φάση... Πότε θα έχουμε ξανά την ευκαιρία άλλωστε να βρεθούμε έτσι..."

"Ποτέ δε ξέρεις... Όπως και να έχει , ξεκινάω πρώτος!" Ο Καρίμ κάθισε και τους κοίταξε έναν προς έναν αλλά γέλασε "Έλα... Αφού όλοι ξέρουμε ότι έχεις τη τιμητική σου απόψε...!" είπε προς την Ελίζαμπεθ"Λοιπόν μπέμπα! Θάρρος η αλήθεια;"

"Χμ... Αλήθεια προφανώς;" τους είπε χαμογελαστή

"Όχι που θα τολμούσες να διαλέξεις κάτι άλλο, κότα..." σιγοψιθυρισε ο Άξελ και εκείνη του σήκωσε το φρύδι.

"Α ναι;"

"Ναι..." της είπε κοφτά. "Βρίσκεσαι σε μια καλύβα στη μέση του πουθενά με τρια άκρως επικίνδυνα αξεστα γουρούνια και θα διάλεγες ποτέ θάρρος; Εσύ; Η δεσποινίς μικρή αθώα ύπαρξη;"

"Ε λοιπόν, διαλέγω θάρρος!" η Ελίζαμπεθ σήκωσε ανάστημα περήφανα "Αν νομίζεις ότι με τρομάζετε πια κάνεις λάθος! Στη τελική τι ξέρετε για μένα Ε; Δεν έχετε ιδέα τι έχω δει και ζήσει στη παλιά μου γειτονιά αλλά ένα σας λέω... Αυτή η μικρή αθώα ύπαρξη θα σας βάλει τα γυαλιά απόψε!" η αλήθεια ήταν πως και εκείνη είχε χαλαρώσει αρκετά με το αλκοόλ αλλά βαθιά μέσα της ήξερε και η ίδια πως ήταν απλά μια δικαιολογία για να αφήσει ελεύθερο τον εαυτό της να ζήσει τις στιγμές.

The Lighthouse Donde viven las historias. Descúbrelo ahora