The Lighthouse

Κεφάλαιο 15°

     .                            --Αξελ--

Όταν έφτασε ο Άξελ δε βρήκε κανένα στο σπίτι. Η Ελίζαμπεθ ήταν ακόμα κλειδωμένη στο δωμάτιο της και το παράθυρο της κουζίνας , σπασμένο. Ήταν σίγουροι πως ο Πίτερ ήταν πίσω από αυτό αφού όσο κι αν έψαξαν δεν είχαν καταφέρει να βρουν ίχνος τους. Τώρα όμως που η κατάσταση σοβαρευε  είχε έρθει η ώρα να τους μιλήσει για εκείνον και να τους εξηγήσει το λόγο που τη κυνηγούσε. Μαζεύτηκαν όλοι μέχρι το βράδυ στο σπίτι της. Έφτιαξαν το παράθυρο και έπειτα κάθισαν και έκαναν μια κουβέντα μαζί της. Η Ελίζαμπεθ τους εξήγησε ότι ήταν ο καλύτερος της φίλος και όταν έμπλεξε στα χοντρά τον έκανε πέρα. Τους είπε ότι η μητέρα της τον είχε απειλήσει να μη τη πλησιάσει ξανά γιατί εκείνος δε δεχόταν τη κατάσταση αλλά έφτασε στα άκρα ένα βράδυ και έτσι του έκαναν ασφαλιστικά μέτρα.

Ο Τζόνι είχε πολλές διασυνδέσεις στο τμήμα λόγω του πατέρα του και έτσι κατάφερε να ψάξει κάποια πράγματα για εκείνον. Της είπε ότι το τελευταίο εξάμηνο μπαινοβγαινε στις φυλακές για εμπόριο ουσιών και βιαιοπραγίες. Η συζήτηση έληξε με την απόφαση να κοιμούνται εναλλάξ στο σπίτι της μέχρι να εμφανιστεί ξανά ή μέχρι ο Τζόνι να καταφέρει να τον εντοπίσει μέσω γνωστών. Σε κάθε περίπτωση η Ελίζαμπεθ δε θα έμενε μόνη της λεπτό.

"Να σου φτιάξω κάτι να φας;" τον ρώτησε και εκείνος άνοιξε μια μπύρα και έβγαλε το κινητό του

"Τι λες να φάμε μια ωραιότατη πίτσα , να χαλαρώσουμε και μετά νανι;" πρώτη φορά θα περνούσε με έναν από τα αγόρια μια ολόκληρη νύχτα μόνη μαζί του.

"Δε θα έλεγα όχι. Και συγνώμη αν σας έβαλα σε μπελάδες. Μπορώ να τον χειριστώ αν ξέρω ότι είναι αυτος. Είσαι σίγουρος πως δεν έχεις δουλειές να κάνεις; Νιώθω άσχημα..."

Ο Άξελ πήγε κοντά της και την τράβηξε προς το μέρος του απαλά.

"Είσαι χαζή; Εσύ είσαι η δουλειά μου σήμερα. Και αν θέλεις να ξέρεις ποτέ δε πίστευα πως θα κάνω μια τόσο απολαυστική εργασία!" κορόιδεψε για να χαλαρώσει την ατμόσφαιρα "Όσο για αυτό το απόβρασμα, αν θέλει εδώ είμαι. Ας έρθει επιτέλους να τελειώνουμε! Και τώρα κάνε ένα μπανάκι, εγώ θα παραγγείλω και έλα στο σαλόνι.."

"Είσαι γλύκας το ξέρεις;" του είπε και το χαμόγελο της αστραφτε

"Αυτό τώρα ήταν κομπλιμέντο;" την ειρωνεύτηκε "Ευχαριστώ δεσποινίς Μπράουν!"

"Μη το συνηθίσεις και πολύ κύριε Γουάιτ!" του αντιγυρισε το πείραγμα "Λοιπόν, πάω να κάνω ένα ντουζ και αν θέλεις μετά να κάνεις και εσυ. Μη διστάσεις. Και μόνο που το κάνετε αυτό για μένα πέρα από τη πλάκα, νιώθω ευγνώμων"